Nasze piekło// Andy Biersack ✔

Epilog

Żona jak zwykle wysłała go na zakupy. Chodził alejkami w poszukiwaniu różowego płynu do płukania, gdy nie zauważył, że wpadł na jakąś małą kobietę.

-  Uważaj jak chodzisz dryblasie - powiedziała, a jego serce stanęło gdy usłyszał jej głos.

- Co za spotkanie - powiedział z delikatnym uśmiechem. Spojrzał na nią, ale ona nie podzielała jego radości. Patrzyła na niego jak na ducha.

- Chyba mam deja vu - powiedziała.

- Nie ta alejka, Libb - odparł. To jak wypowiedział jej imię, sprawiło, że się usmiechnęła, a on po raz setny w swoim życiu stwierdził, że to najpiękniejszy uśmiech. Ona podniosła na niego spojrzenie, ale to było inne od tego, którym zawsze go obdarzała. W tym nie było ani odrobiny miłości, może trochę żalu.

- Jak Juliet? Syn czy córka? - zapytała Libby, przypominając mu sytuację sprzed trzech lat. Z jego twarzy zszedł uśmiech.

- Juliet poroniła, nie mamy dzieci - powiedział. Libby przyłożyła dłoń do ust. Naprawdę im współczuła. Było jej żal zarówno Andy'ego, który mówił o tym z wyraźnym przybiciem, jak zarówno Juliet.

- Bardzo mi przykro - powiedziała.

- A co u ciebie? Masz kogoś? - zapytał, ale ona nie musiała odpowiadać. Zza rogu wyszedł mężczyzna, który pchał wózek, obok niego biegała mała złotowłosa dziewczynka*.

- Już myślałem, że coś cię pożarło, miałaś pójść tylko po odświeżacz - powiedział Isaac z uśmiechem. Zatrzymując się przy Libby. Podniósł zaskoczony brwi widząc przed swoją małżonką jej byłego kochanka.

- Ach tak, wyszłam za Isaac'a. Musimy się kiedyś spotkać i porozmawiać, bo teraz musimy lecieć. Fajnie było cię zobaczyć Andy - powiedziała szatynka. Andrew Biersack patrzył jak miłość jego życia oddala się właśnie z innym mężczyzną. Nie miał jej tego za złe, on sam tak wybrał. Teraz musieli znosić konsekwencje swoich wyborów.

*Pamiętajmy, że naturalny kolor Andy'ego to ciemny blond

A więc to koniec. Mam nadzieję, że podobało wam się to opowiadanie. Obecnie mam w planach opowiadanie autorskie, które nie będzie fanfiction. Niedługo pojawi się prolog, mam nadzieję, że spodoba wam się ono tak samo jak "Nasze Piekło".

Dziękuję, że byliście <3

All the love xx