Stalker (a love story)

Chapter Five

March na! Bakasyon na! Ano ang ibig sabihin nyan? 

Maghihiwalay na kayo ng baon ninyo! Dalawang buwan uli tayong maghihirap nga dre! Ok lang yan. Wala nang pasok. Paghandaan ang clearance at ang final exam ah!

Sorry talaga kung late update ulit. Humahabol lang sa school. Musta nga pala yung February ninyo? At congrats nga pala sa nga gagraduate. Pagbutihin ah!

 Ang sarap balik balikan ang mga oras na hindi pa kayo magkakakilala ng mga kaklase ninyo. Tapos dumating yung point na may sari-sariling grupo na kayo, tapos nag aarasan na kayo, nag kokopyahan, nag tatampuhan at kung ano ano pang mga gawain you never thought na magagawa ninyo. Tapos parang kailan lang kayo nag kakilala, tapos ngayon patapos na yung classes. 

Ang lungkot man isipin, pero ganyan talaga ang buhay. Mas malungkot pa to dahil summer na. Oo, masaya pag summer, walang classes at di gigising ng maaga. Pero wala kayong baon. Haha, Dyek! Geh, simulan ko na ah!

Basahin niyo! <3 :)

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Chapter Five

Yung feeling na sobrang nerbyos mo, yun pala wala rin palang mangyayari. Yung totoo. Swerete kami at hindi kami sinumbong ni Adrian. Knowing that was such a relief.

United Nations namin ngayon. Sari saring costumes ang makikita sa paligid. And of course. Di ako mag papaawat! Eygpt kaya yung costume ko! Si Cleopatra raw oh! Di ko naman kilala kung sino yun. Geh! Pagtawanan nyo ako. I admit na hindi ko kilala si Cleopatra. Basta sabi nila, pinaka maganda raw yun. Ewan! Basta, yun raw ako.

Ang saya kaya sa room. Picture dito, picture doon. Walang teacher. Pero nakakayamot. May gagawin kaming kahihiyan. As part of the day's activity na hindi nyo na kailangang malaman. Ang saya kaya ng araw na ito. Si Xandra yung nag make-up sa akin. At yun. Mukha kaming ewan. Naka costume pa. Pupunta ng canteen, pang ibang bansa yung damit. Ok lang yun. Marami naman kaming karamay! 

Tapos, yun pala may fire drill kami. Seryoso. Ang hirap hirap ng naka costume tapos tatakbo kayo, magsisiksikan pa nga eh. Tapos mag-iistay kayo under the sun. Yung make-up ko naman po! Tapos papapasukin ulet. Hay buhay!

Yan uli. Ang kulet! Fire drill uli! Pero ngayon, may make shift na usok. Amoy Baygon. Nakakahilo. Siksikan pa all the way down. Nasusuffucate na ako. Hilo na ako. But then, napadpad na kami sa quadrangle.

Ang daming tao. Pero yung section namin, ang konti. Nawawala yata kami. Nung bigla akong lumingon, BANG! Si Adrian, nakita ko at nakatingin siya sa akin. Ako naman, kinikilig sa loob. May tumawag na kaklase niya pero nakatingin pa rin saakin.

Pagkatapos, ay may paepal na ate na kumausap sa kanya. Dedma siya, nakatingin pa rin saakin. -_-...... BAD VIBES! Si ate naman. Panira ng moment. Nagkatinginan na nga kami eh, biglang sumingit. Pero kinikilig pa rin ako! Lakas ng tama sa akin!

Pinapasok na kami. At magtatapos na yung araw. Excited na ako bukas! 

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

So mayroon palang event ngayon sa school. This event is held yearly in this school. Papasok pa lang sa campus ay sobrang higpit na nila. Check dito, kapa doon (wag naman pong gm ok?). Tapos na ang first part ng security. Meron pa pala sa loob.

Sa part na eto, hindi kami pinapasok! Malaki raw bag namin. Seryoso. Pati ba bag, pinakikialaman? May personal po akong gamit na nakatago sa bag ko. Nagpumilit kami pumasok, but they kept us outside. Buti nalang, may student officers na nilapitan namin to help us, so iyon, nakapasok kami. 

Inside was super exciting. Una, pinanood namin yung short video about dun sa mga nasalanta ng lindol recently. It was just so sad to see those innocent people suffering. So, pagkatapos nun, sunod sunod na ang picturan namin. Kahit madilim, naghanap pa rin ang mga kaklase ko ng paraan. 

Main event yung hinihintay namin. Isang sikat na banda ang pupunta sa school. Yung WaterLily. Sounds funny for a band made of boys, huh? Too bad mamaya pa sila. Pero meron pa namang opening acts kaya alam na alam ko na mageenjoy kami. 

Gosh! Puro stall ng pagkain! Nakakagutom! Pero tipid tipid muna. Ayaw mo namang maghirap kapag kailangan na kailangan, right? Ok. Nakita ko na yung hinahanap ko. Si Adrian, naka polo! Hindi yung button down ah! Yung para bang Lacoste. Hangang sa event na ito, stalk pa rin yung inaatupag namin! Baliw lang eh. Pagbigyan.m

Time flies so fast. Ang bilis. Ang dami na naming nagawa. Bumili ng pagkain, maglibot libot, umupo sa bleachers, mag tawanan, makipagkwentuhan at kumain!

On set na ngayon si DJ Little Rhythm. Grabe, ngayon lang ako nakakita ng ganitong crowd. Sabay sabay talaga sa beat ng music. Inilalabas lang lahat ng kinikimkim. Today, they let it all out. As in out na out talaga. Hihiwalay na yata yung kaluluwa nila sa katawan nila eh.

BTW. Nakita ko na uli sila. Si Adrian. Sumasayaw. Mukha siyang ewan kapag sumasayaw siya. Para bang kalalabas lang ng mental. Ang tigas pa ng katawan. Kailangan yatang pakuluan ito ng isang taon para lumambot! Swerte sya madilim yung gymnasium.

LapTrip talaga ako sa pagsayaw niya. Lalo na yung nakita ko siya na may dala dalang swelas ng sapatos. Yes. SWELAS NG SAPATOS! Kawawa naman yung may-ari nun. Nawala na nga yung swelas ng sapatos nya, pinag-tripan pa.

Earlier, pinipicturan namin si Adriansa may bleachers. Pero nakita niya kami. Kaya nag acting lang kami. Assuming din eh. Pinakikiramdaman ba niya kami? Lakas ng senses ah! Bilib ako. Pero naglakad na palayo. Hay salamat.

Yan na. Malapit na yung main event. Malapit na yung WaterLily!! Nagpa-photo booth na kami. Pinapaprint na lang. Kasi WaterLily na! Tili ng tili yung karamihan.

Kinuha na ni Xandra yung pictures. Nag eenjoy na kami then suddenly nagpaalam na si Xandra na pauwi na siya. Nag stay pa rin ako dun. Hangang 1 ng madaling araw! Enjoy na enjoy eh.