Hoofdstuk 9

55 1 2
                                    

Tim stapt Mara's kamer binnen. Precies op dat moment waarvan Mara wilde dat het nooit voorbij ging. Mara en Quinten maken zich snel van elkaar los.

,,Wat deden jullie?" Vraagt Tim.

,,Niks bijzonders," zegt Mara snel. ,,Wat doe jij hier?"

,,Ik moest van mama zeggen dat we gaan eten."

Mara knikt. ,,Oké, we komen zo, en je houd je mond over wat je gezien hebt hè?!"

Tim kijkt haar vragend aan. ,,Hoezo? Dat was toch niet bijzonder?"

Mara hoort Quinten grinniken. Ze geeft hem een stomp. ,,Nee... Niks bijzonders inderdaad. Dus dan hoeft niemand het te weten," zegt ze zachtjes.

Tim knikt braaf. ,,Ik beloof dat ik niks vertel, maar van mama moeten jullie komen, want we gaan eten."

Mara knikt. ,,Ja, we komen zo."

,,Oké!" Roept Tim vrolijk en hij loopt Mara's slaapkamer uit. Mara loopt naar de deur en doet hem dicht. Ze gaat weer naast Quinten zitten. Ze kijken elkaar niet aan. Nu begint Mara te twijfelen. Was dit allemaal wel verstandig? Had ze hem misschien niet moeten blijven kussen? Ze zucht en schudt de gedachte weg. Ze probeert haar hoofd leeg te maken, met een mislukte poging tot gevolg. Ze voelt dat Quinten - een beetje twijfelend - een arm om haar middel slaat. Mara kijkt hem aan. Ze ziet kwetsbaarheid in zijn ogen. Die ogen waarin ze zo makkelijk verdrinkt...

,,Gaan we zo naar beneden?" Vraagt Quinten.

Mara knikt en ze kijkt weg. Ze zucht weer. Waarom voelt ze zich nu ineens zo slecht? Ze voelt hoe Quinten haar iets dichter naar hem toe trekt. Ze blijft naar beneden kijken en voor ze het weet rolt er een traan over haar wang.

,,Wat is er?" Vraagt Quinten lief.

,,Ik weet het niet...," mompelt Mara en ze kijkt met betraande ogen naar Quinten.

,,Echt niet?" Vraagt hij.

,,Nou ja... Misschien ook wel...," begint Mara.

,,Vertel maar. Je weet dat je me altijd kunt vertrouwen hè?" Vraagt Quinten en hij pakt Mara's hand.

Mara knikt, maar toch twijfelt ze. Moet ze hem zeggen dat ze hem leuk vind? Gelukkig schiet haar op dat moment een plannetje binnen...

,,Ik vind iemand leuk," begint ze. Ze haalt diep adem. ,,Maar ik weet niet of diegene mij ook leuk vind. We zijn wel goede vrienden en zo en ik voel me echt heel veilig bij hem, maar... Nou ja, het is altijd geweldig als ik bij hem in de buurt ben, maar dan komt er vaak ook zo veel verwarring in me op... Ik weet het dan gewoon allemaal niet meer. En nou ja... Dat is best vaak..."

Het is even stil. Mara heeft hem de waarheid vertelt, alleen dan alsof het iemand anders is die ze leuk vind, en niet Quinten.

,,Sorry...," mompelt Quinten. ,,Ik weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen."

,,Maakt niet uit. Maar zullen we naar beneden gaan?" Antwoord Mara.

Quinten knikt. Ze lopen de trap af. Als ze in de keuken zijn vraagt Quinten meteen aan zijn vader of hij vanmiddag bij Mara huiswerk mag gaan maken. Het mag wel, maar hij moet eerst thuis een uurtje meehelpen met uitpakken. Daarna mag hij gaan.

Na het eten gaan Quinten en Mara nog eventjes naar boven. Lynn komt achter hen aan gehuppelt. Quinten kijkt Mara vragend aan. Mara knikt. Quinten pakt Lynn op en zo lopen ze verder de trap op. Op Mara's kamer gaat Quinten op bed zitten. Mara geeft Lynn een papiertje en wat kleurpotloden en zet haar op haar bureaustoel. Daarna gaat ze zelf ook op bed zitten. Lynn vermaakt zich goed, dus die zal niet meer in de gaten hebben wat zij en Quinten allemaal doen en zeggen.

Vriendschap of meer?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu