Vriendschap of meer?

Hoofdstuk 6

Als Mara thuis is, is ze doodop. Ze heeft niks meer gekocht, maar ze hebben wel zowat de hele stad gehad. Gelukkig heeft Samantha niet meer zoveel nagedacht over dat gedoe met haar ouders. Het was super gezellig. Katinka had in een goedkoop snoepwinkeltje de halve winkel leeg geplunderd en het met Mara en Samantha gedeelt. Soms vraag ik me af hoe ze aan dat geld komt, denkt Mara. Ze schopt haar schoenen uit, waarbij ze één schoen perongelijk tegen de spiegel naast haar kleerkast schopt. Meteen schiet ze omhoog en kijkt naar de spiegel. Gelukkig, niet kapot. Ze laat haar ingehouden adem ontsnappen, trekt haar pyjama aan en kruipt onder haar dekens. Ze denkt terug aan Quinten. Waarom deed hij zo kortaf? Áls hij al tegen haar praatte, want eigenlijk negeerde hij haar meer... Ze schudt de gedachte weg. Ze moet er niet zo veel over na blijven denken, daar word het echt niet beter van of zo. Niet dat ze dat dacht, maar dan nog... Ineens bedenkt ze zich dat ze haar tas voor morgen nog in moet pakken en ze schiet overeind. Ze stapt uit bed, maar houdt er geen rekening mee dat haar grond bezaaid ligt met rotzooi: Schoolboeken, kleren, schetsboeken, potloden, enzovoort, enzovoort. Ze voelt een steek door haar rechter enkel gaan en ze gaat zo snel mogelijk op de grond zitten. Ze probeert haar tranen tegen te houden, maar voor ze het weet, stromen ze al over haar wangen naar beneden en ze voelt ze op haar arm vallen. Haar enkel doet enorm veel pijn. Ze kruipt richting haar tas. Het is morgen vast wel over..., denkt ze eigenwijs. Ze doet haar licht aan en kijkt naar haar enkel. Die is al behoorlijk dik. Ze zucht, graait haar boeken voor morgen bij elkaar en propt ze, met haar etui en agenda, in haar tas. Ze probeert of ze op haar enkel kan steunen, maar als hij amper de grond raakt gaat ze al kapot van de pijn. Ze hinkelt richting haar bed en laat zich er op vallen. Ze werpt nog een blik op haar wekker om te kijken of het stipje op het scherm staat, ten teken dat hij morgenochtend af gaat. Ze draait zich op haar linkerzij, met haar hoofd richting de muur. Binnen vijf minuten slaapt ze en komt ze in een diepe droom terecht...

- - - BEGIN DROOM - - -

Mara zit met haar klas in het tekenlokaal. Quinten komt vrolijk naar haar toe gelopen.

,,Hee," zegt hij.

,,Oh, hoi," antwoordt Mara kortaf. Moet hij maar niet de ene keer zo flirterig doen en me de andere keer negeren, denkt ze.

,,Wat is er?" Vraagt Quinten, en Mara voelt de tranen in haar ogen schieten. Maar ze wíl niet huilen! Ze gáát gewoon niet huilen!

,,Niks hoor," antwoordt ze kortaf. Maar er is wel iets... Ze vind Quinten leuk, zonder dat hij het weet. Ze zijn goede vrienden, maar die vriendschap word steeds minder. Wat moet ze daar dan mee doen? Ze raakt in paniek.

Nu pakt Quinten liefdevol haar hand vast en komt naast haar zitten. Mara voelt zich geweldig.

,,Luister Mara... Ik... Ik vind je leuk. En niet als vrienden, maar als meer dan dat," zegt Quinten zachtjes, terwijl hij zijn blik naar beneden richt.

Mara heeft het idee dat er binnen in haar van alles op ontploffen staat van vreugde en ze vliegt Quinten om zijn hals. Dan kijkt hij haar diep in haar ogen...

,,Het leek me het mooiste om het met valentijn te zeggen," zegt hij romantisch.

Mara voelt dat ze bloost en kijkt hem nog dieper in zijn ogen. ,,Ik was helemaal vergeten dat het vandaag valentijn was, maar ik vind jou in ieder geval ook leuk als meer dan vrienden."

,,Mara?" Vraagt Quinten. Mara merkt dat hij zenuwachtig is.

,,Ja?"

,,W-wil je... Eehh... Wil je verkering met me?"