Vriendschap of meer?

Hoofdstuk 2

De eerste twee uur heeft Mara gym. Ze gymen nu nog buiten op het grasveld maar in de winter gymen ze binnen in de gymzaal, of nu, als het heel slecht weer is. Dat is vandaag het geval. Het staat buiten keihard te spoelen en het waait heel hard. Bijna heel de klas is gebracht omdat het zulk slecht weer is. Het is maar een klein zaaltje omdat het in tweeën gedeeld word, maar het is groot genoeg om er te basketballen. Tenminste, dat blijkt. In eerste instantie leek het Mara en Yilla - Mara's vriendin - super saai, maar het blijkt toch best leuk te zijn. Ze krijgen de jongens niet ingemaakt, maar dat maakt niet zoveel uit, dat komt nog wel.

In de kleedkamer is het heel druk, ze zitten nog met een andere klas - wel jongens en meiden apart - en die zijn nogal druk...

Yilla's blik valt op een heel mager meisje en ze stoot Mara aan. Mara schrikt als ze het meisje ziet. Je ziet al haar botten en ze is super bleek.

,,Anorexia," zegt Yilla zachtjes.

Mara knikt verbaasd. Ze vind zichzelf ook te dik en ze moet echt afvallen, - daar heeft ze bijna de hele nacht van zaterdag op zondag over na liggen denken - maar zo wil ze niet worden! Nu begint ze toch wel te twijfelen... Moet ze wel af gaan vallen? Loopt ze dan niet de kans dat zij ook zo wordt? Ze schudt de gedachte weg en kleed zichzelf verder aan. Ze kijkt opzij naar Yilla. Zei is ook best mager... Maar niet zo mager als dat andere meisje.

,,Wat?" Vraagt Yilla gekwetst. ,,Je hoeft niet te zeggen dat ik dik ben, dat weet ik zelf ook wel."

,,Dat zeg ik niet," zegt Mara. ,,En bovendien ben je helemaal niet dik, ík ben dik!"

Yilla pakt boos haar tas op en loopt de kleedkamer uit. Mara zucht en pakt ook haar tas op.

,,Mara, wacht effe," zegt Anna en ze pakt haar tas op.

Samen lopen Mara en Anna de kleedkamer uit. Yilla is blijkbaar al weg. Ze hebben voor alle volgende lesuren, - daar ging Mara's weekend - behalve het laatste, maar dat is tekenen, dus zo raar is dat nou ook weer niet. Als Mara en Anna met een zucht naar buiten lopen omdat ze verwachten dat het nog steeds staat te spoelen, blijkt dat het droog is en de zon schijnt.

Na het zesde lesuur word Mara een beetje levendiger. - de rest van de lesuren na gym was ze nog al suf - Ze voelt haar maag rommelen, maar dat komt omdat ze vanmiddag maar één boterham op heeft en verder niks... Ja, wat drinken, maar meer dan ook echt niet.

Wanneer ze het tekenlokaal binnen lopen gaat Mara ergens redelijk ver vooraan zitten en Quinten komt naast haar zitten. Eigenlijk was Mara helemaal vergeten dat ze dat met Quinten afgesproken had, maar ze hadden het al afgesproken en Yilla heeft haar de rest van de dag toch al niet meer aangekeken.

Quinten kijkt haar aan. ,,Gaat alles wel goed?" Vraagt hij.

,,Ja hoor, alleen een beetje misselijk," zegt Mara. "Hoezo?"

,,Je bent hartstikke bleek."

Mara voelt weer haar maag rommelen. Misschien moet ze toch gewoon even iets eten, maar dat kan nu niet. Ze maakt zichzelf wijs dat ze gewoon moet wennen dat ze nu tussen de middag voortaan nog maar één of twee boterhammen eet in plaats van drie en in de kleine pauzes soms alleen nog maar wat drinkt.

,,Wat ben je diep in gedachten? Moet je niet beginnen met tekenen?" Vraagt Quinten, waardoor Mara opschrikt uit haar gedachten.

Mara glimlacht en pakt een potlood uit haar etui. Ze ziet dat Quinten zijn schouders ophaalt en zich weer over zijn blad heen buigt. Ze moeten een kruising tussen dieren maken maar Mara weet niks.

,,Ben ik te dik?" Vraagt ze ineens aan Quinten.

Quinten kijkt haar verward aan. ,,Watte?" Stotterd hij.