Vriendschap of meer?

Hoofdstuk 12

Mara en Quinten zitten beneden, op hun knieën, gebogen over een bak met films. Mara zucht. ,,Het zijn geen leuke," zegt ze. Quinten reageert niet en Mara kijkt om. ,,Quinten?" Vraagt ze alsof het logisch is dat hij gewoon reageert.

,,Sorry, wat zei je?" Vraagt Quinten.

,,Dat er geen leuke films tussen zitten..."

Quinten steekt een DVD uit naar Mara. ,,Lees de achterkant," mompelt hij en hij gaat verder met in de bak grabbelen. Mara zucht en laat haar ogen over de regels glijden. Bij elke regel vindt ze het boeiender worden. Het is bijna precies hetzelfde als wat Quinten en zij hebben meegemaakt dit schooljaar en het word beschreven vanuit de jongen én het meisje. Ze glimlacht, dan pas merkt ze dat Quinten haar aankijkt. ,,En?" Vraagt hij. ,,Leuk?"

Mara knikt een beetje onzeker. ,,Deze lijkt me wel leuk ja."

,,Mij ook," zegt Quinten met een glimlach. ,,Zullen we die kijken dan?"

,,Jep," grinnikt Mara. Ze doet de andere DVD's in de bak en doet hem dicht. Daarna zet ze hem in de kast en loopt ze samen met Quinten naar haar kamer. ,,Shit," mompelt ze als ze boven zijn.

,,Wat is er?" Vraagt Quinten.

,,Laptop vergeten," zegt Mara en ze slaat zichzelf tegen haar voorhoofd. ,,Nou ja, ik ga hem wel even halen."

Ze staat op en na een tijdje is ze terug met de laptop. Ze zet hem op haar bureau en doet de DVD er in. Na een tijdje samen met Quinten met de laptop geprult te hebben, begint eindelijk de DVD af te spelen. Mara ploft op haar bed en Quinten ploft naast haar, dicht tegen haar aan en met een arm om haar middel.

Als de film is afgelopen is Mara al bijna in slaap gevallen en ze heeft het ijskoud. Ze heeft de halve film niet gezien, maar het valt te raden waardoor... Vooral als je weet dat Quinten naast haar zat... Ze onderdrukt een geeuw, waardoor er automatisch, zonder enige reden, tranen in haar ogen schieten. Quinten kijkt haar aan. ,,Wat is er, liefie?" Vraagt hij bezorgd.

,,Ik ben moe," mompelt Mara binnensmonds. Quinten knikt en trekt haar nog wat dichter tegen zich aan. Mara voelt hoe haar ogen steeds zwaarder worden. Ze werpt een blik op haar wekker. Half twaalf... En dan vindt ze het raar dat ze moe is, nou, zo raar is dat niet. Ze rilt van de kou. ,,Heb je het koud?" Vraagt Quinten en hij kijkt Mara diep in haar ogen. Mara knikt en kruipt nog wat dichter tegen hem aan, in de hoop dat ze het zo iets warmer krijgt. ,,Ga je zo naar huis?" Vraagt ze. Quinten knikt rustig en hij drukt een kus op Mara's voorhoofd. Mara sluit kort haar ogen, maar aangezien ze niet in slaap wil vallen, doet ze ze toch maar weer open. Quinten begint zachtjes slaap kindje slaap te zingen. ,,Doe niet stomme treiterkiwi!" Roept Mara. ,,Dan val ik straks echt in slaap!"

Quinten lacht. ,,Wauw, wat een origineel scheldwoord zeg, treiterkiwi, hoe kom je er op?!" De tranen schieten in zijn ogen van het lachen.

,,Gewoon, naar jou ogen kijken, die zijn net zo groen als kiwi's en je was me aan het treiteren, wel op een aardige manier hoor, maar zo kom ik op de naam treiterkiwi," zegt Mara alsof het allemaal heel erg logisch en te begrijpen is.

,,Mara," vraagt Quinten met een frons tussen zijn wenkbrauwen.

,,Ja?"

,,Serieus, ik snap er geen zak van."

Mara lacht. ,,Jammer dan."

,,Ik ga zo naar huis, Winnie."

Mara grinnikt. ,,Oké, dan kan ik gaan slapen," zegt ze met een zucht. Net op dat moment word er op de deur geklopt. Mara gaat recht zitten. ,,Ja?" Roept ze. Judith doet de deur open. ,,Hé, tortelduifjes, het is al laat en Quinten, je ouders gaan zo naar huis."