ATEŞ VE SU

8

Yine ben geldimmmmmmmmm

🎉🎉

Bugün Deniz Kaya için bırakıyorum bu şarkıyı

Pov; yasir miy gidiyor musun?

İyi dinlemeler 💙

Hastanede geçirdiğim belki 3.gündü burda zaman kavramı yoktu. Sadece çıkmak için tırnak yemek vardı. Yeni insanlar girip çıkıyordu bizim odaya. O göz altı kırmızı olan kız yine gelmişti ama daha beter olmuştu ilk defa konuşmuştu "S-sakın s-sesini çıkarma birinci kata gitmek istemezsin eminim ki. Bir de EKT..." Dedi elektroşok veriyordu ceza olarak herhalde "uyuşturucu bağımlısıyım. Bana para lazım." Deyip başını yana yatırıp kaldırdı ranzanın demirine gidip tırnaklarıyla kazımaya çalıştı "Deniz para bulmam lazım yoksa ölecem. Bu arada adım melis" Dedi kahkaha attı "ben sana bulamam parayı hem gidemezsin." Çığlık atmaya başladı "çıkacam burdan anladın mı!" Bacaklarını titretip duruyordu bağırışlarını önlemek isterken personeller kolundan tutup götürdü büyük bir ihtimalle EKT vereceklerdi. Yataktan hiç kıpırdamadan uyuyordum. Pislik içinde yaşıyorduk. Sabah güneş doğarken uyandırıyorlardı personeller acil kahvaltı yapıp ilaçlarımızı almak için ardından banyoya giriyorduk ama kapıları kırık yıkık dökük bir banyoydu sıcak su yerine ılık su vardı. Kovalara doldurulup veriliyordu öğle vakti bahçeye çıkıp uzun süre kalıyordum ardından akşam yemeğine çıkıyorduk ağır bir et kokusu yayılmıştı yemekhaneyi her yemek sonrası üstümüzü arıyorlardı. Yemek sonrası odaya çıkınca Melisi gördüm "Melis, iyi misin?" Diye sordum kaşlarını hafif çatıp tanımaya çalışır gibi baktı. "Siz kimsiniz?" Dedi endişe duyuyordum kendimden burda ölüp gidecektim sadece üç gün geçmişti. Ellerimi birleştirip dizlerimin arasına koydum duvara dik dik bakıp uyumaya çalıştım.

Yine her zamanki gibi personeller bastı odaya ayağa kalktım göz altım şişmiş bir şekilde aşağı inip bir yumurta, bi iki dilim salatalık ve domates yanında bi dilim ekmek vardı ama çürümeye yakın duruyordu yumurta o kadar çok pişmişti ki içi masmavi olmuştu. Git gide eriyordum sadece ekmekle domatesi yiyip ayağa kalktım verilen ilacı ağzıma atıp ağzımı açtım kontrol etmeleri için üzerimi arayıp yukarı çıkardılar yatağa uzanıp ağzımdan ilacı çıkardım hızla döşeğin altına bıraktım. Biraz kestirince bir personel gelip "ziyaretçin var." Dedi kaşlarımı çatıp ayaklandım hızla bahçeye çıkınca Oğuzu gördüm boynuna sarılınca ağlamaya başladım. "Ben böyle değildim." Dedim saçımı okşadı "korkma çıkarmak için elimden geleni yapıyorum az kaldı çıkacaksın." Dedi bana baktı "burası zindan gibi çok korkunç Oğuz." Dedim belimi tutup banka oturduk "kim neden şikayet eder ki iyiyim ben hem." Dedim durdu dirseklerini dizine koydu saçını ileri geri okşayıp"o ilaçları ne zamandan beridir içiyorsun ve kim sana verdi?" Diye soru sordu durdum "hastaneden çıktıktan beri Ediz içmem için bana veriyordu. Neden?" Diye sordum derin bir nefes aldı "merak ettim." Dedi bilmece gibi konuşuyordu üstüne gitmek istemedim. "Nasıl geçiyor burda zaman?" Dedi Buruk bir gülümseme attım"geçmiyor kaç gündür iğne serum yemekten çok yoruldum. Pislik içinde her yer uyku haram burda en alt katta ağır hastalar yatıyor onun sesleri odaya kadar yankılanıyordu mecburi kulaklarını kapatarak uyumaya alışıyorsun." Dedim burnumu yukarı çekip "korkma sana bir şey yapmayacaklar. Görevlendirdiğim biri var adı Tarık. Bir şey olursa bana bildiriyor merak etme." Dedi tepkisiz bir şekilde omzuna başımı koyup ağlamaya başladım. Ağlama diye teselli edince "sen dememiş miydin omzumda ağla diye?" Dedim sustu. "Sence hak ediyor muyum bunları?" Ellerini yumruk yapıp diğer eliyle de gözlerimi sildi. O sırada Ediz tek eli cebinde bize doğru geldi. Başımı kaldırıp baktım "Duyunca çok korktum Deniz yıldızı. İyi misin?" Deyip diz çöktü. Oğuz ayaklanıp bana döndü seni çıkarmak için elimden geleni yapacağım merak etme." Dedi gitmesini istemiyordum yalnız kalacaktım yine yavaş yavaş ilerledi bahçe kapısına doğru ayağa kalkıp Edizi umursamadan var gücümle koştum "Oğuz!" Dedim bana döndüğünde boynuna atladım boynunu sıkı sıkı sardım eğilmek zorunda kaldı bana yetişmek için "lütfen beni burda bir başıma bırakma." Dedim ağlamaya başladım yutkunduğunu hissetmiştim geri çekilip bana baktı "Korkma, korkma burda çok yakınım var sana çok iyi bakacaklar." Dedi arkasını dönüp gitti. Edizin sesini duydum arkamda "Oğuz mu? Senin anneni öldürmek isteyen kişilere mi yöneldin?" Dedi gülüp "peki annemin ruhunu öldürenler?" Dediğimde susup beni süzdü "kendim kurtaracağım seni. Özür dilerim çok özür dilerim seni burdan çıkaramadığım her gün için." Dedi gözleri dolmuştu ilk defa bu halini görmüştüm. Omzumdan çekip sarıldı. "Korkma benden. Ben sana zarar vermem." Dedi haklıydı bana zarar vermezdi güven duygusu kolay kolay gelişmiyordu. Niye güven duymadığım birine kendimi açmış olayım ki?