ATEŞ VE SU

9

Günaydın gençler ve genç kalanlar. Burda ölü ruh olmaz. Bir Deniz yeterli bize 😺

⭐⭐

Pov; soner avcu yalnızlıklar🎸

Şarkıdan kısa bir söz;

"Hiç değilse korkmam yalnızlıktan, kapat gözlerini..."

Yeni bir gün. Yeniden doğan güneş ama güneş girmeyen bu soğuk odaya göz gezdirdim her zaman karanlık gözükürdü iç halim gibi...

Ayaklanıp saatlerce odanın içinde gidip geldim. Sorunun cevabını almadan oturmak haram olmuştu. Dakika başı yatağa oturup ayaklanıp odada dört dönüyordum personellerin gelmesi için. Sonunda bir personel gelip "ziyaretçin var" dedi aşağı koşup bahçeye çıktım bana gülümsüyordu kollarını açıp "özledin mi be..." Diyecekken hızla tokadı indirmiştim yüzü sağ omzuna döndü kollarını indirip bana baktı. Elimdeki poşedi üstüne fırlattım "açıklama bekliyorum." Yerdeki poşedi alıp içine baktı "bunlar ne? Ben de çakmağımı arıyordum evde." Dedi dalga mı geçiyordu benimle. Sinirle "bunun açıklamasını yap Dilara'nın öldüğü yerde bulmuşlar." Dehşet içinde bana baktı elindeki kağıdı okumaya başladı. "B-benim olduğumu mu düşündün?" Burnundan soluyordu. "Bunlar ne peki?" Dedim kolumu tutup sıktı "ben böyle biri değilim." Dedi gözlerini kocaman açmıştı "değilsen bunlar ne? Hepiniz katilsiniz. Defol Oğuz defol git hayatımdan yeter. Görmek duymak istemiyorum seni." Dedim yanağı kulağı kıpkırmızı olmuştu bana dik dik bakıp çekip gitti. Arkamı dönüp odaya gideceğim sırada "demek Oğuzdu. Sana demiştim Deniz, güvenme ona diye. Merak etme senin yanında olacam." Dedi Edize bakınca gözlerim dolmuştu yaklaşıp sarıldım. "Hena iyiymiş konuştum bugün." Dedi yüzüme hiç değilse tebessüm gelmişti. "Heh bu kadar suratsız olma be kızım." Dedi bankta oturup "yarın çıkıyorsun sevin. Evi temizlettim eve gidince rahat rahat uyu. Korkma ben varım." Dedi yüzüm düşmüştü.

Telefonu çalınca ayağa fırladı aniden bir dakika diye işaret edip uzaklaştı yanımdan çekip gittiğinde içime her zamanki gibi bir şüphe düşmüştü. Oğuz böyle biri değildi ama o sonuçta diğerlerine benzemiyordu neden böyle bir şey yapsın? Yanıma gelince düşüncemi dile getirdim "Neden böyle bir şey yapsın Oğuz?" Sahte bir gülücük attı "Sence doktoru nerden tanıyor? bildiğin seninle konuştuğun herkesi tek tek yok ediyor acı çek diye. Ne de olsa düşmanınız." Gülmeye devam ederken ben de sahte bir gülücük attım "ama sen de düşmanımızsın." Dedim yüzü düştü. "Gitsem iyi olacak bir kaç işim çıktı yarın gelecem beraber çıkacaz." Dedi "bu yolda tek başıma devam edecem." Dedim "Henayı özlemedin herhalde buluşursunuz diye düşündüm." Dedi kaşlarımı kaldırıp "Gerçekten görecek miyim?" Dedim başını sallayıp "benden haber bekle gelemesem de birilerini yollarım." bahçeden uzaklaştı gözlerimi yumup Oğuza tokat attığım zaman geldi aklıma.

Gözlerimdeki yaşları elimin tersiyle silip yukarı çıktım hamile bir kadın getirmişlerdi. Büyük bir ihtimalle melisi birinci kata gönderdiler, bu kız da yerine gelmişti. Sakin duruyordu. Yanına oturup "merhaba, kaç aylık." dedim gülüp karnını okşadı "yedi aylık." Dedim buruk bir gülümsemeydi. "Seni niye buraya kapattılar?" Dedim yorgun mavi gözleriyle bana bakıp "Eşim delisin dedi ilaçlar içirdi sonra beni buraya kapattı." Dedi

Ne kadar da iğrenç insanlar vardı dışarda kedi (gerçi kediler bile aslana kafa tutmuş en tatlı varlıklar karşılaştırmam bile hata olurdu.) içerde aslan kesilirlerdi.

Omzunu okşadım bana döndü "Sen neden burdasın peki?" Dedi dudaklarımı ıslatıp "halüsinasyonlar, sanrılar görmeye başlamıştım. Sağ olsun Ediz ve Oğuz yardım ediyordu." Durdu kaşlarını çatıp "Oğuz mu? Soyadı ne onun." dedi "Arslanoğlu." Dediğim zaman ayağa kalkıp "Arslanoğullarından özellikle uzak dur. Her şeyi yaparlar onlar." Dedi gidecekken kolunu tuttum "Bir dakika. Siz nerden tanıyorsunuz." dedim derin bir nefes alıp "Alinin eşiyim." Dedi ne diyeceğimi bilemeden genç kadına baktım "Merak etme Henayı da biliyorum. Kandırmıştır kızı. Boşanmak istedim ama izin vermediler." Dedi yüzüm düştü doğrusu ne diyeceğimi hiç bilmiyordum yere yüzümü eğip oturdum geri yatağa, kadın da çıkıp gitti.