SANKİ RÜYA

5.bölüm

Mertsiz ve Kumsalsız bir bölüm. Iyi okumalar♡♡

Yemin ediyorum bunlar beyin yerine, sırf yük olsun diye saman taşıyor. Bune lan!

"Kıvanç ,oğlum yavaşça seslen yada ne bileyim sadece dokunsan yeterdi. Beni bu duruma getirmeden keyfiniz yerine gelmiyor mu?"

Kıvanç hâlâ sırıtıyordu. Sözde beni kendine çevirecekmiş. Mal ya! Birden çekince yerle öpüşmeme sebep olmuştu.

"Kızım benim bir suçum yok ki. Ben mi sana 3 metre zıpla da yere yapış dedim." Gülmekten zar zor konuşabilmişti. Neyse ki insafsız biri değilmişte yerden kalkmama yardım etti.

Kafeye gelirken onu da çağırmıştım. Belki Kaan'ı bulmama yardımcı olur diye..

Beni kırmayıp teklifimi kabul etti.

Kumsal ve Mert'e işim var deyip çıktım. Kumsal "arkanı toplarım ama bensiz iş yapmanin hesabını sonra sorcam."dermiş gibi bakmıştı.

Yıllarınızı birlikte geçirince her mimiğinden böyle destanlar çıkarabiliyorsunuz.

Kıvançta az değil hani. Bu kas yığınının yanında yürüyünce yolda ki kızlar sizi yolacakmış gibi bakıyorlar.

Umarsamayıp nereye gideceğimizi sordum. "Nereye gidiyoruz beyefendi? "

"Öncelikle bizimkinin takıldığı barlara gideceğiz, hanfendi."dedi. "Peki senin arabana neden binmedik?."

"Çünkü 2 taş, insanların göz zevkini doyarılım dedim".

Gülümsedim.

Bu çocuk tam benim kafamdan ya. "Senin Kaan gibi bir odunla, nasıl bir ilişkin olabilir anlamıyorum."dedim.

Ilk tanıştığımız da bana çok kaba davranmışı. Ama aslında hiç kaba biri değilmiş aksine çok kibar biri.

"Kaan benim çocukluk arkadaşım. Neyse çok konuştuk. En çok burada takılır. "

Geçmemem için kapının kenarına geçip yol verdi. İçeri de aramadığımız yer kalmadı.

Deli gibi dans edip, gülüşen insanların arasından zor kaçıp kendimizi dışarı attık.

"Kaan bu sinirle gidebilecegi tek mekan var."deyip yoldan bir taksi çevirdi.

Önce ben sonra da o, taksinin arka koltuğuna oturuduk. Taksiciye adresi verdikten sonra bana döndü.

"İşimiz uzun sürebilir. Ailene haber ver istersen"dedi.

Hemen başımı sallayıp telefonumu çıkardım. Kumsal'ın numarasını tuşladıktan sonra telefon kulağıma götürdüm.

Götürmez olaydım."Kızım sen ne halt yediğini sanıyorsun? Ne zamandan beridir kardeşini satar oldun? Nerdesin? Kimlesin? Neden bize işim var deyip çıktın? Ama bunu ağır ödetirim haberin olsun."dedi.

"Kumsalcım, beni sevdiğini bu kadar belli etme. Taksideyim ve yanımda Kıvanç var. Size öyle söyledim çünkü önemli bir işim var. Eve gelince anlatırım."dedim.

"Yanimda Kıvanç var"cümlesini vurgulayarak söyledim. Çünkü Kıvanç'ı begeniyordu ve şu an ona rezil olmuştu.

Sesi kesildi. Ben küçük çaplı bir kahkaha atınca, Kıvanç bana döndü.

"Sorun yok"dercesine kafamı salladığım da sırıtarak önüne döndü.

Nasıl birşey yok ya! Izmirdeki okulda herkezin için de Kumsal'a küfür ettim diye, uykumda beni yastıkla boğmaya çalışmıştı.