KUYU

34.BÖLÜM SUS

Sayıklıyorum oluşum ise benden kaynaklı birşey değildi

"Yapmaz yapamaz yapmaz yapamaz yapmaz yapamaz"

Uğultu sesleri geliyordu ama anlamıyordum gözelerim düşünce kendimi bıraktım.
...

Başımdaki ağrıyla doğruldum.

Ahh olmaz ağlamaktan başım çatlıcak kadar zorladığım için başık şuan çok ağrıyor.

Gözlerimi araladığımda sandalyede uyuya kalan arası gördüm.

Beni tehdit etmişti.

Kağanı öldüreceğini söylemişti.

Ondan nefret ediyorum.

Aras gözlerini araladığında gözlerimi kaçırdım banyoya girip yüzümü yıkadım. O benim odamda neden kalıyordu gitsin odasına odasımı yok yeni evde bir sürü oda var niye burda kalıyor ki.

Ben mi gideyim başka odaya yada o çıksın ben kapıyı kitleyeyim. Madem bırakmıyordu bari rahat bıraksın.

Banyodan çıktığım da aras ortalarda yoktu. Bu eve çok çabuk ısınmıştım.

Ama arasa bir türlü ısınmıyordum.

Küpıya doğru adımlarımı hızlandırıp odalı kitledim.

Yatağa uzandım.

Telefonum da yok şimdi siz diyosunuz bu kızın telefonu nerede mal aras aldı telefonumi heryere baksamda yok sanki onda değil gibi.

Aileme de ulaşamıyorum ne telefon ne bişey hiç bir şey sıkıntıdan patlıyorum.

Eğlenemiyorum eskisi kadar eskiden hergünüm bir eğlenceyken şimdi ise sıkıcılıktan kendimi yiyorum.

Kapının tıklatılmasıyla irkildim.

"Lidya aşağıya gel"

"Hayır gelmeyeceğim"

"Geleceksin"

"Gelmiceğim hayır"

"Kapıyı kırmadan geleceksin"

"Lanet olsun bırak beni rahat bırak ne istiyorsun benden"

"Senden nefret ediyorum bırak beni bırak lütfen bir daha asla karşına çıkmamlütfen bırak hayatıma devam edeyim"

Ağlayamıyordum o kadar güçsüzdüm ki kalbim ağrıyordu.

Kapı kırılma sesi geldiğinde ayağa kalmak için eltendm ayağı kalktığımda gözlerim karardı. Bu çok sık oluyordu. Ve kendimi her zaman bıraktığım gibi yine ölüme bir gün daha bıraktım.

Karanlık beni artık yeniyordu şavaş aydınlığa karşıydı karanlık ne kadar eşit olsada aydınlıktan güçlü olansa karanlıktır.

Oysaku yanı başımızda ikisi de vardır. Gözlerimizi açtığımıza aydınlık bizi karşılarkan gözlerimizi kapadığımızda karanlık bizi içine çeker.

Bende karanlığa yenilmiştim.

Savaşa direndim bu güçsüz bedenimle ona direndim ama olmadı ben yenildim.

Gözlerimi açtığımda geçen ki gelen doktor başımdaydı. Gözlergmi kapattım ama sesi beni rahatsız ettiği için uyuyamıyorum.

"Lütfen doktor kötü olduğumu söyle iyileşmeyeceğimi ve öleceğimi söyle"

Dedim dudakları kıvrıldı.

"Normal hastalarım bunu demiyor ama"

"Kes sesini"

"Ovvv tam ben gitsem iyi olur"

"Bence de git birşeye yaradığın yok zararın var"

"Tansiyonunuz çıkmış fazla yoraın kendinizi"

"Sanane sana mı kaldı beni uyandırmak"

"Peki"

Göz devirerek gözlerimi kapadım.

Yorulmuştum.

Kapıyı kitlesemiydim.

Hayır o dağ ayısı yine kırar kapıyı
İçeriye girdiğinde yatağa yeniden uzanıp arkamı döndüm.

Uyusam iyu olacak.

"Birşey yemedin"

"Yemek istemiyorum beni rahat bırak"

"Hayır bu yenilecek"

Aniden kalkıp ona hızla döndüm.

"Anam mısın??! babam mısın??!! Sevgilim misin?!! Hiçbirşeyimsin şimdi rahat bırak beni"

Tepsiyi masaya çalar gibi kdyduğunda irkildim.

Ve hızla dışarıya çıktı .

Banane ya o bana acıdımı ben niye üzüldü diye düşüneyim malmıyım.

Evet maldım arası düşünmekten uyuyamıyordum.

Ama boşverip uyumaya başladım.

......

Sabah kalktığımda saat 11 'di

Yataktan kalkıp banyoya girip duş aldım.

Duştan çıktıktan sonra üzerimi giyindim ve odaya girdim.

Aras yatağımda yatıyordu. Sanki hiç uyumamış gibiydi.

Aşağıya nip kahvaltıyı hazırlayıp kahvaltı yaptım. Güneşi özledim o benim en yakın arkadaşım olmuştu.

Şimdi benu düşünüyormudur.

Yemeğimi yedikten sonra bıleşğkları makineye dizip salona geçtim.

Koltuğa kurulup film izlemeye başladım. Bahçeye çıksam mı acaba çok sıkılmıştım.

Aslında fena fikir değildi.
Ayakkabılarımı giyip arka bahçeye çıktım.

Burası cennet

Arkada kocaman bur havuz vardı tem da istediğim şeydi bu hızla alt kattaki banyodan temiz havlu  alıp  şezlonga serdim.

Kıyafetlerimi çıkarıp sadece it çamaşırlarımla kaldım.

Havuzda biraz yüzdükten bonra küçükken yaptığım gibi havuzun yüzeyinde güneşlenirdim havuzda resmen uyurdum.

Gözlerimi kapatıp suya bıraktım kendimi

...
"Baba!! Neden ayağımdan çekiyorsun"

Babam herzaman ben uyuduğum için ayaklarımdan çeker bu yüzden de ani refleksle ellerim havaya kalkar.

Babam beni bulmuşmuşdu.

Arya güneş kağan kress bora hepsi burada aras nerede etrafımabaktığımda uzakta bana doğru geliyordu irkulerek babamın arkasına geçtim babam bir an da yok oldu.
"Gelme"
kağanın arkasına geçtim o da yok oldu. Kressin arkasına geçtim o da yok oldu.
"Gelme"

Arya ve güneşin arkasına geçtim hepsi yok oldu bana doğru geliyordu denizdeydim ve kaçacak yerim kalmamıştı.

...
Uyandığımda aras yanımdaydı.

"Hey noldu"

"Sen boguldun mu noldu yüzeydeydin ardından çırpındın gelme diye sayıklıyordun"

"Ben uyuya kalmışım rüya gördüm"

"Nee cidden mi sudamı uyudun ve rüya gördün ne gördün kimden kaçıyordun"

"Senden"

Dedim  ve kalktım havluyu alıp içeriye geçtim.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum😋😜