GİZLİ SAKLI

228 11 3
                                    

Jo izin almak için odasından inerken annesi ile babası tartışıyordu. Bu kötü olmuştu işte. Babası zaten sinirli bir insandı. Şimdi bu tartışma onu daha da sinirlendirmişti. İzin alıp alamayacağı konusunda odasından inerken ikilemde kalmıştı ama artık izin alamayacağından emin olmuştu. Önce hiç aşağıya inmemeyi hatta inse bile konuyu  açmamayı düşündü. Babasını daha da sinirlendirip olayın büyümesini istemiyordu. Ama arkadaşlarıyla sözleşmişti. Onları böyle bir günde yalnız bırakamazdı. Bu yüzden ne olursa olsun inip ailesinden izin almalıydı. Korkarak da olsa aşağıya indi. Anne ve babası onun aşağıya indiğini görünce tartışmalarına kısa da olsa ara verdiler. Annesi:

-Kızım yok bir şey. Babanla öylesine tartışıyorduk. Odana çıkabilirsin.

-Anne ben sizinle bir şey konuşmak istiyorum.

Bu arada babası evden uzaklaşıp hava almak için hazırlanırken Jo:

-Baba bir dakika, bu konuşacağım konu seni de ilgilendiriyor. Şimdi gidersen sonra bana kızacaksın. O yüzden dinle beni, lütfen…

Jo’nun bu sözleri üzerine babası dışarıya çıkmaktan vazgeçip kapıyı kapatarak oturma odasının baş köşesindeki kırmızı çiçek desenli koltuğuna oturarak bacak bacak üzerine attı ve:

-Seni dinliyorum kızım. Bizimle konuşmak istediğin şu önemli konu ne? 

-Baba, üniversitede bir proje ödevi verildi. Yani bir dönem ödevi. Bu gruplar halinde yapılacak ve sadece bunu grupla bir aradayken yapabiliriz. Bu nedenle okul çıkışlarında üniversitede kalarak sabahlayacağız. Okulda kalmak için sizden izin istiyorum. Annesi:

-Madem ödev ve okulda kalmanız gerekiyor. O zaman kalabilirsin. 

-Hayır, gidemezsin. Bende bir mimarım ve bende bu dersleri gördüm. Bizim zamanımızda böyle projeler hiç verilmedi. Verilse de illa bir arada olmamız gerekmiyordu. Gitmeyeceksin o kadar!

-Dediğin gibi o senin zamanındaydı baba. Mimar olmak benim tek hayalim ve bu okulu bitirmek istiyorum. Bu yüzden bırak da hayalime ulaşayım. Şimdi ister izin ver, ister izin verme ben o projeyi yapmak için okulda kalacağım.

Steve kızının ona böyle çıkışmasına dayanamayarak ona vurmak için elini kaldırdı ama ona daha önce bir kez daha vurmuştu. Böyle bir hatayı bir daha yapmak istemiyordu. Bu yüzden bir anda geriye dönüp biraz önce gitmekten vazgeçtiği bara gitmek için dışarıya çıktı. Çünkü Steve ne zaman birine kızsa ve biraz hava almak istese böyle zamanlarda hep içerdi. Bu yüzden yine o bara gidecekti. Geldiğinde de içkinin etkisinden dolayı annesine bağırıp çağıracaktı.

Jo’nun ailesinden izin alması biraz olaylı olmuştu. Bu sefer babasıyla arası oldukça açılmıştı. Babası ona ikinci kez vurmaya kalkmıştı sonuçta…

Grubun bir diğer üyesi Elijah ailesine durumu izah ederken pek zorlanmadı. Ailesi oldukça anlayışlıydı. Bugüne kadar okuması için ellerinden geleni yapmışlardı. Bundan sonra da yapmaya hazırlardı. Tabi Elijah da ailesine yalan söylemişti. Gerçeği söylese gitmesine asla izin vermezlerdi. Zaten inanmazlardı da…

Sıra Sue’daydı. Babaannesi ile konuşmadan önce onu  gönlünü hoş tutmak için ne istiyorsa yapmıştı. Babaannesi çok mutlu gözüküyordu. Artık konuyu açabilirdi. Ama hala olumsuz cevap alma korkusunu üzerinden atamamıştı.

-Kızım ne söyleyeceksin? Karşımda saatlerdir kıvranıp duruyorsun. Çıkar artık ağzındaki şu baklayı.

-Şe…şey bizim üniversitede proje hazırlama çalışmamız var. Bunu gruplar halinde yapacağız. Bu yüzden bir süreliğine okulda kalmam gerekecek.

Babaannesi  Sue’nun izinsiz evden gittiği gün hep olumsuz cevap için izin almadan gittiğini söylemesi üzerine bu sefer ona izin vermesi gerektiğini düşünerek:

-Kızım bunu okul için olduğunu söylüyorsun. Benden olumsuz cevap alacağın için de korkuyorsun. Okumak her şeyden önemli.  Eğer gerçekten dediğin gibiyse tabi ki de okulda kalabilirsin.

Sue aldığı bu olumlu cevap karşısında çok şaşırmıştı. Ayrıca çok mutlu olmuştu.

En son Laszlo izin alacaktı. Ama bu onun için hiç de kolay değildi. Babasının arabasını çalıp gittiğinden beri ailesinin güvenini çok sarsmıştı. Şimdi izin almak için söyleyeceklerine ailesi güvenecek miydi?

Yemek yemek için aşağıya indiğinde annesi, babası ve küçük kız kardeşi Meg yemeklerine başlamışlardı. O da sessizce masaya oturdu.

-Sizinle önemli bir şey konuşmak istiyorum. Babası:

-Söyle bakalım.

-Ben arkadaşlarla bir ödev hazırlayacağım. Bu nedenle projemiz  bitene kadar

onlarla beraber kalmam gerekecek. Sizden onlarla beraber kalabilmek için izin istiyorum. Annesi:

-Tamam, kalabilirsin. Babası da eski olayların kırgınlığıyla:

-Tamam, bence de kalabilirsin. 

-Abi bizi terk mi edeceksin?

-Hayır tatlım. Sadece ödev yapmak için gideceğim. Hem bu gerçekten de hepimize düşünme imkanı verecek. Gitmem hepimiz için iyi olacak…

ARKADAŞLAR OKUYUCU SAYISI 600 OLDUĞUNDA YENİ BÖLÜM PAYLAŞILACAKTIR. UMARIM BÖLÜMLERİN GİDİŞİNİ BEĞENİYORSUNUZDUR. 

HAYAT DEĞİŞTİREN PAZARTESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin