Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 1]

Κεφάλαιο 18

"Νίκο άσε με δεν πάω πουθενά" του λέω.
"Το Υποσχέθηκες" μου λέει εκείνος ενώ με ακολουθεί.
"Δεν Υποσχέθηκα τίποτα" του λέω.
"Ναι αλλά είπες ότι θα έρθεις"
"Ρεε Νίκο όρεξη έχεις τώρα;; Δεν θέλω να έρθω.. Τι θα κάνω εγώ μ εσάς;" Τον ρωτάω.
Όρεξη εγώ τώρα εγώ να πάω να δω την Σοφία.
"Ελα ρεε Ζωή αφού μου είπες ότι θα έρθεις... Σε παρακαλώ" με παρακαλάει ο Νίκος.
"Ρεε Νίκο μου... Θα την γνωρίσω την κοπέλα αλλά εγώ τώρα τι να έρθω να κάνω μαζί σας; Θα βρεθώ"του λέω.
"Καλά άμα όμως έρθει καμία μέρα στο σπίτι και θα την βάλω να κάτσει μαζί σου δεν θα φταίω εγώ" μου λέει απειλητικά.
"Νομίζεις... Σιγά μην κάτσω εγώ να κάνω παρέα στην Σοφία" του λέω.
"Γιατί τι έχει η Σοφία;" Με ρωτάει.
"Από πού να ξεκινήσω" του απαντάω.
"Δεν θα βγάλω άκρη μαζί σου" μου λέει.
"Ποτέ δεν βγάζεις" του λέω και εκείνος φεύγει.
"Απορώ τι βρίσκει σε αυτό το κορίτσι. Τόσα ωραία κορίτσια αυτή βρήκε;" Σκέφτομαι και εκείνη την στιγμή χτυπάει η πόρτα.
Τι ξέχασε πάλι;
"Τι ξέχασες;"λέω ελπίζοντας ότι θα είναι ο αδερφός μου αλλά τελικά δεν...
"Ααα εσύ είσαι" λέω όταν βλέπω τον Άρη.
"Εγώ είμαι ναι... Ο αδερφός σου είναι είναι μέσα;" Με ρωτάει βιαστικά.
"Όχι.. μόλις​ έφυγε" του απαντάω.
"Εντάξει θα περάσω μετά" μου λέει.
"Πάλι καλά που μου το είπες τις να ξέρω να μην είμαι εδώ" του λέω.
"Δυστυχώς για εσένα θα με βλέπεις κάθε μέρα" μου λέει και δείχνει να χαίρεται για αυτό.
"Αυτό είναι το πρόβλημα" του λέω.
"Καλά... Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου" μου λέει και φεύγει.
Ναι γιατί νομίζεις οτι θα κάτσω εγώ να ασχοληθώ μαζί σου; Άλλη όρεξη δεν είχα.
Πήγα στο δωμάτιο μου να διαβάσω για το διαγώνισμα της Δευτέρας. Μια ώρα μετά ήρθε και ο αδερφός μου. Δεν μπορούσε να αργήσει λίγο ακόμα;
"Ήρθες;" Τον ρωτάω.
"Ναι ήρθα" μου λέει.
"Δεν μπορούσες να αργήσεις λίγο ακόμα;" Τον ρωτάω.
"Γιατί;" Με ρωτάει εκείνος.
"Τίποτα άστο.. ήρθε από εδώ ο Άρης" λέω με περίεργο ύφος.
"Ααα για αυτό ήθελες να αργήσω... Τι ήθελε;" Με ρωτάει.
"Δεν ξέρω" του απαντάω.
"Καλά θα τον πάρω τηλέφωνο" λέει και πάει στο δωμάτιο του.
"Ζωή πήγαινε να ανοίξεις" μου φωνάζει ο αδερφός όταν χτυπάει η πόρτα.
"Εσύ δεν μπορείς;" Τον ρωτάω.
"Για να σου λέω να πας να ανοίξεις λογικά δεν μπορώ" μου λέει και σηκώνομαι να πάω να ανοίξω.
"Πάλι εδώ είσαι εσύ;" Ρωτάω όταν ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Άρη.
"Ναι... Ήρθα να σου φτιάξω την μέρα" μου λέει και μπαίνει μέσα.
"Μάλλον το αντίθετο έγινε.. μου καταστρέφεις την μέρα" του λέω" Στο δωμάτιο του είναι" λέω για να πάει πάνω στον Νίκο εκείνος όμως με κοιτάει.
"Ανεβαίνεις τις σκάλες πρώτη πόρτα αριστερά" του λέω και εκείνος πάει προς τα πάνω.
Εγώ τον ακολουθώ για να πάω στο δωμάτιο μου. Δεν προλαβαίνω όμως γιατί ξανά χτυπάει η πόρτα.
"Ααα ήρθες" λέω όταν ανοίγω την πόρτα.
"Ναι.. σου έφερα αυτό που μου είπες" μου λέει η Εύα.
Ήρθε να μου φέρει κάτι σημειώσεις που δεν είχα.
"Θα κάτσεις λίγο;" Την ρωτάω.
"Άντε να κάτσω...έτσι και αλλιώς μόνη μου είμαι στο σπίτι" μου λέει και πάμε στο δωμάτιο.
Καθώς ανεβαίναμε ακούσαμε τα αγόρια να φωνάζουν.
"Τι γίνεται...Είναι εδώ ο Γιώργος με τον Κωνσταντίνο;"με ρωτάει η Εύα.
"Μακάρι να ήταν αυτοί" λέω και πάω προς το δωμάτιο του Νίκου.
"Νίκο θες να κάνεις λίγο ησυχία γιατί προσπαθώ και να διαβάσω" του λέω.
"Είμαι και εγώ εδώ​" πετάγεται ο Άρης
"Αλήθεια;; Με συγχωρείς δεν σε πρόσεξα.. μάλλον περνάς απαρατήρητος για αυτό" του λέω.
"Θα την πλακωσω μια μέρα την αδερφή σου να το ξέρεις" λέει ο Άρης απευθυνόμενος στον Νίκο.
"Φοβήθηκα τώρα" του λέω.
"Δεν σε συμφέρει να το κάνεις αυτό" του λέει ο Άρης.
"Γιατί θα την φοβηθώ νομίζεις;" Του λέει ο Άρης.
"Ξέρω τι σου λέω" λέει ο Νίκος.
"Μάλλον εσύ θα είσαι αυτός που θα τις φάει" του λέω.
"Άντε πήγαινε κορίτσι μου να ανοίξεις τα βιβλία σου και άσε με εμένα" μου λέει.
"Πρώτον δεν είμαι κορίτσι ΣΟΥ και δεύτερον τα βιβλία μου θα τα ανοίξω οπότε εγώ θέλω χωρίς να σου δώσω καμία αναφορά... Συνεννοηθήκαμε;" Του λέω και φεύγω από το δωμάτιο του Νίκου για να πάω στο δικό μου που με περίμενε η Εύα....

—————————————————————
Χευ 💘💘

Νέο κεφάλαιο..

Ελπίζω να σας αρέσει.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 😘😘😘😘