Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 1]

Κεφάλαιο 84

Εκδρομουλα σήμερα. Τι ωραία. Ξεκούραση λίγο διάβασμα. Πάλι καλά που διάβασα εχθές και σήμερα έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο για να τον περάσω με τον Άρη που παραπονιέται ότι δεν κάνουμε τίποτα πλέον μαζί. Οι τέσσερις ώρες στην εκδρομή πέρασαν αρκετά καλά. Ήπια καφέ μετά από πολύ καιρό. Όταν σχολασαμε πήγα σπίτι άλλαξα και πήγα δίπλα στον Άρη.
"Ζωή" μου λέει και χαμογελάει" Τι κάνεις εδώ... Δεν διαβάζεις;" Με ρωτάει.
"Σήμερα μας πήγαν εκδρομή και είχα διαβάσει από εχθές για να περάσω την μέρα μαζί σου σήμερα που μου κάνεις παράπονα" του λέω.
"Εγώ σου κάνω παράπονα;"με ρωτάει.
"Ναι εσύ" του λέω και τον αγκάλιαζω.
"Άρη" ακούω μια κοπέλα να λέει.
"Ααα Ζωή αυτή είναι η Στέλλα.. συμφοιτήτρια" μου λέει.
"Χάρηκα" της λέω.
"Παρομοίως" μου λέει.
"Άρα από ότι βλέπω έχεις δουλειά και δεν ήθελες να μου το πεις" λέω στον Άρη.
"Όχι.. η δουλειά μου μόλις τελείωσε" λέει ο Άρης.
"Μα δεν..."
"Η δουλειά μου τελείωσε και η Στέλλα φεύγει" την σταματάει ο Άρης.
"Οκ θα τα πούμε αύριο" λέει η Στέλλα και φεύγει.
"Δεν χρειαζόταν να την διώξεις" του λέω.
"Ήρθε  το καροτσάκι μου για να με δει και εγώ θα μείνει σπίτι... Δεν είσαι με τα καλά σου " μου λέει και κλείνει την πόρτα" πάμε"λέει και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο.
"Τι θέλεις να κάνουμε;" Τον ρωτάω.
"Δεν ξέρω" μου λέει.
"Θα κάνουμε ότι θες εσύ σήμερα" του λέω.
"Ωραία" μου λέει και ξεκινάει.
"Που θα πάμε;" Τον ρωτάω
"Θα δεις"μου λέει.
Παραλία;
"Παραλία" του λέω.
"Ναι... Ξέρω ότι σου αρέσει η θάλασσα" μου λέει.
"Ναι μου αρέσει πολύ" του λέω εγώ.
"Εεε τότε δε έφερα καλύτερο μέρος" μου λέει και περπατάμε στην άμμο.
"Σ αρέσει εδώ εεε;" Με ρωτάει.
"Πάρα πολύ" του λέω.
"Θα σε φέρνω πιο συχνά" μου λέει.
"Όταν έχω και εγώ χρόνο" του λέω και γελάει
"Όταν έχεις χρόνο;;Δεν θα ξανά έρθουμε" λέει και εγώ τον σπρώχνω.
"Χαζε" του λέω και γελάει.
"Είμαι εγώ χαζός;" Με ρωτάει.
"Είσαι λίγο"μου λέει και εκείνη που καθόμασταν στην άμμο με ρίχνει τελείως κάτω" θα γίνω χάλια" του λέω.
"Δεν με νοιάζει" μου λέει.
"Εμένα με νοιάζει όμως... εχθές έκανα μπάνιο" του λέω και εκείνος με φιλάει.
"Δεν θα σταματήσεις να μιλάς αλλιώς" μου λέει και πριν προβάλω να μιλήσω με ξανά φιλάει.
Μιλάω πολύ;
"Μιλάω πολύ;" Τον ρωτάω.
"Πάρα πολύ" μου απαντάει.
''Ελα ρε Άρη.. όχι" του λέω.
"Μιλάς πολύ​ αγάπη μου και λές πολλά" μου λέει.
"Εγώ λέω πολλά;'' τον ρωτάω
"Πάρα πολλά" μου απαντάει.
"Καλά Άρη καλά... Δεν θα ξανά μιλήσω" του λέω.
"Δεν μπορείς" μου λέει.
"Τι ξέρω" του λέω εγώ και εκείνος γελάει.
"Ελα πάμε"μου λέει και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο.
" Αυτή η Στέλλα ποια είναι;" Τον ρωτάω.
Ξέχασα να ρωτήσω πριν.
"Είπα και εγώ δεν θα ρωτούσες" λέει ο Άρης καθώς γυρνούσαμε στο σπίτι.
"Συμφοιτήτρια"μου απαντάει.
"Μόνο;" Τον ρωτάω.
"Ρεε Ζωή... Γιατί τις ζηλεύεις όλες ρεε αγάπη μου;" Με ρωτάει.
"Ζηλεύω λέει... Δεν... Ζηλεύω" του λέω με δυσκολία.
"Το βλέπω" μου λέει.
"Όοο εντάξει.. ναι ζηλεύω... Όπως εσύ δεν θες να με ακουμπάει κανείς άλλος έτσι δεν θέλω και εγώ να σε ακουμπάει καμία" του λέω.
"Εσένα μπορώ να σε ακουμπήσω όσο θέλω και όπου θέλω.. ενώ τις άλλες όχι" μου λέει.
"Άρη... Δεν είναι αστείο" του λέω και γελάει.
"Ελα ρεε ζωή μου... Δεν τρέχει κάτι... Μια εργασία ήρθε να κάνουμε" μου λέει.
Το παραδέχομαι είναι ζηλιάρα.. δεν θέλω καμία να είναι δίπλα του... Καμία όμως.

—————————————————————
Χευ

Τι κάνετε;

Ελπίζω να σας αρέσει και αυτό το κεφάλαιο.

Δεν έχω κάτι να πω.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋💋