Κεφάλαιο 20

5.3K 401 0
                                    

Το επόμενο πρωί άργησα πολύ να σηκωθώ. Όχι ότι άργησα να κοιμηθώ το βράδυ απλά ένιωθα τόσο κουρασμένη που ξύπνησα στις 11. Πήγα στο μπάνιο έπλυνα το πρόσωπο μου και κατέβηκα στην κουζίνα. Πάλι με κάποιον είναι ο αδερφός μου; Αυτό το σπίτι έχει γίνει κέντρο διερχομένων. Όλοι εδώ είναι κάθε μέρα. Και πάλι ο Άρης είναι εδώ. Κάτι μου λέει ότι αυτοί οι δύο έχουν γίνει κολλητοί και θα είναι καθημερινά εδώ ο Άρης.
"Καλημέρα" λέω όταν πάω στο σαλόνι.
"Καλημέρα" μου λέει ο αδερφός μου.
Ο Άρης δεν είπε τίποτα απλά με κοίταξε. Δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ μαζί του όμως. Μόλις ξύπνησα. Δεν έδωσα καμία σημασία και πήγα στην κουζίνα. Έφτιαξα και έφαγα ένα τοστ και μετά πήγα στο δωμάτιο μου.
Καθώς πήγαινα πάνω με σταμάτησε ο αδερφός μου.
"Πας πάνω;" Με ρωτάει.
"Ναι" του απαντάω.
"Γιατί δεν κάθεσαι εδώ;" Με ρωτάει μετά.
"Τι να κάνω εδώ; Να τσακωθώ πάλι με τον Άρη;" Του απαντάω.
"Γιατί να τσακωθείτε;" Με ρωτάει.
"Γιατί πάντα έτσι κάνουμε. Και δεν έχω καμία όρεξη πρωί πρωί να τσακωθώ μαζί του" του απαντάω και πάω στο δωμάτιο μου.
Έχω ξυπνήσει τόσο καλά που δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με τον Άρη. Θα κάτσω στο δωμάτιο μου μέχρι να φύγει και αν φύγει και μετά θα πάω κάτω.
"Να μπω;" Με ρωτάει ο αδερφός μου ενώ χτυπάει την πόρτα​.
"Μπες" του λέω και εκείνος έρχεται και κάθεται δίπλα μου" Έφυγε ο Άρης;" Τον ρωτάω.
"Όχι κάτω είναι...απλά θέλω να κάτι να σου πω " μου λέει.
"Σ ακούω" του λέω.
"Γιατί πλακώνεσαι συνεχώς με τον Άρη;" Με ρωτάει
"Τον φίλο σου ρώτα που κάθε φορά που βλέπει με κοιτάει σαν να του έχω κάνει κάτι" του απαντάω.
"Και αυτό τι σημαίνει ρεε συ Ζωή ότι πρέπει να του πηγαίνεις κόντρα;" Μου λέει.
"Τι θες ρε Νίκο τώρα;; Πήγαινε κάτω στον Άρη... Δεν θέλω ούτε καν να το συζητήσω" του λέω και εκείνος σηκώνεται από το κρεβάτι μου.
"Όπως θέλεις" μου λέει και φεύγει.
Όση ώρα καθόμουν στο δωμάτιο μου είχα πάρει ένα από τα βιβλία που έχω στην βιβλιοθήκη μου να διαβάσω για να περάσει και λίγο η ώρα μου γιατί κάτω δεν ήθελα να κατέβω. Βασικά μέσα σε τρεις ώρες που ήμουν κλεισμένη στο δωμάτιο είχα διαβάσει σχεδόν το μισό βιβλίο. Ούτε που κατάλαβα το πως πέρασε η ώρα. Κατά τις Δύο που κατέβηκα στο σαλόνι να φάω τα αγόρια δεν ήταν εκεί. Μάλλον θα είχαν πάει πάνω στο δωμάτιο του Νίκου. Έβαλα να φάω και αφού έφαγα μάζεψα την κουζίνα και μετά ξανά πήγα στο δωμάτιο μου να συνεχίσω σου το βιβλίο μου. Έτσι όπως το πάω σήμερα θα το τελειώσω αυτό το βιβλίο.
Το απόγευμα σχεδόν έφτασε. Το περίεργο είναι ότι δεν ακούω την φωνή των αγοριών. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα μέχρι το δωμάτιο του αδερφού μου όμως δεν ήταν κανείς εκεί. Μα πού πήγαν; Ούτε που κατάλαβα το πότε έφυγαν. Αφού είχαν φύγει τα αγόρια πήγα στο σαλόνι να δω λίγο τηλεόραση. Είχε και μια ταινία. Βέβαια την είχα ξανά δει αλλά δεν πειράζει. Την ξανά είδα για να περάσει η ώρα. Μετά ήρθε και αδερφός μου ο οποίος ήταν δίπλα στον Άρη.
Είδαμε και μαζί μια ταινία και αφού η ώρα είχε περάσει μέχρι να τελειώσει μετά πήγα να ξαπλώσω. Δεν κοιμήθηκα κατευθείαν.. τελείωσα πρώτα το βιβλίο που διάβασα όλη την ημέρα και αφού μετά ήμουν τόσο κουρασμένη με πήρε ο ύπνος.

—————————————————————
Χευ 💘💘

Κι άλλο κεφάλαιο..

Δεν ξέρω αν θα ανεβάσω κι άλλο για σήμερα. Ελπίζω να καταφέρω να ανεβάσω άλλο ένα.

Αν δεν τα καταφέρω θα τα πούμε ξανά αυτό με νέο κεφάλαιο.

Για την ώρα πολλά φιλιά 😘😘😘😘

Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 1]Место, где живут истории. Откройте их для себя