Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 1]

Κεφάλαιο 93

Έχω είδη γυρίσει στο σπίτι και αρχίζω να ετοιμάζω τα πράγματα μου. Θα πάω να μείνω με τον μπαμπά μου. Είναι ευκαιρία για να τον γνωρίσω κιόλας. Βέβαια δεν μου είναι καθόλου εύκολο να αποχωριστώ έτσι τον Νίκο και τους ανθρώπους που με μεγάλωσαν όπως και τον Άρη και την Εύα. Πολύ περισσότερο όμως με πονάει που πρέπει να κάνω κάτι που δεν το θέλω αλλά δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Αφού ετοίμασα τα πράγματα μου ξεκίνησα για να πάω δίπλα στον Άρη αλλά με πρόλαβε εκείνος.
"Ζωή" λέει και βλέπει την βαλίτσα μου.
"Που πας;" Με ρωτάει.
"Θα πάω να μείνω με τον πατέρα μου" του απαντάω.
"Για πόσο;" Με ρωτάει.
"Για όσο χρειαστεί μέχρι να τον γνωρίσω και να τον νιώσω κοντά μου" του λέω.
"Και εγώ;" Με ρωτάει.
"Αυτό είναι και το μόνο θέμα που υπάρχει" του απαντάω" Άρη θέλω να χωρίσουμε" του λέω και ούτε και εγώ δεν πιστεύω αυτά που λέω.
"Κάνεις πλάκα" μου λέει.
"Όχι... Μιλάω πολύ σοβαρά" του λέω.
"Γιατί ρεε Ζωή;" Με ρωτάει.
"Γιατί δεν αντέχω να ξέρω ότι εγώ θα είμαι εκεί και εσύ εδω... Είναι απόσταση δεν το καταλαβαίνεις;" Τον ρωτάω.
"Όχι... Εμένα δεν μου λέει κάτι η απόσταση" μου λέει.
"Εμένα μου λέει πολλά όμως... Αλλάζουν τα πάντα στην ζωή μου από σήμερα" του λεω.
"Και πρέπει να αλλάξεις και εμενα;"με ρωτάει.
"Δεν το θέλω... Αλλά αυτό πρέπει να γίνει" του λέω.
"Αυτό θέλεις να γίνει" με διορθώνει.
"Αναγκαστικά" του λέω.
"Δεν σε ανάγκασε κάνεις... Μόνη σου το αποφάσισες" μου λέει.
"Θα είναι καλύτερα και για τους δύο μας" του λέω και αφού παίρνω την βαλίτσα μου κατεβαίνω στο σαλόνι.
"Για εσένα θα είναι καλύτερα Ζωή.. εμένα με ρώτησες;" Με ρωτάει.
"Δεν είναι εύκολο ούτε για εμένα Άρη και το ξέρεις... Ξέρεις πόσο σ αγαπάω" του λέω.
"Δεν το δείχνεις" μου λέει.
"Πρέπει να φύγω" του λέω αφού είδα τον Πέτρο που ήρθε.
"Ζωή" μου λέει αλλά εγώ δεν απαντάω και μπαίνω στο αυτοκίνητο.
"Είσαι καλά;" Με ρωτάει.
"Ναι καλά είμαι... Πάμε;" Του λέω και ξεκινάει.
Σχεδόν δύο ώρες μέρα είμασταν στο σπίτι του.
"Καλώς ήρθες Ζωή" μου λέει η Ρενάτα.
"Καλώς σας βρήκα" της λέω.
"Δεν πιστεύω να σε πειράζει που θα κοιμηθείς μαζί με τον Δημήτρη; Ξέρεις στο δωμάτιο της μικρής δεν έχει καθόλου χώρο από τα παιχνίδια που έχει εκεί μέσα" μου λέει.
"Όχι κανένα πρόβλημα" της λέω και μου δείχνει το δωμάτιο.
"Περίμενε γιατί τα παιδιά δεν ήξεραν ότι θα έρθεις και ο Δημήτρης έχει παρέα" μου λέει και περιμένω έξω από το δωμάτιο.
"Δημήτρη... Παναγιώτη ελάτε μαζί μου... τώρα" λέει η Ρενάτα και τα αγόρια βγαίνουν από το δωμάτιο.
"Πήγαινε μέσα τακτοποιήσου" μου λέει η Ρενάτα και μπαίνω στο δωμάτιο.
Για αγόρι το διατηρεί καθαρό πάντως. Άφησα σε μια άκρη την βαλίτσα μου και άλλαξα ρούχα. Θα μου λείψει η γειτονιά μου. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και ο Άρης θα μου λείψει αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Δεν μπορούσα να είμαι τόσο μακριά και να είμαι μαζί του. Ούτε τα Σαββατοκύριακα δεν θα μπορώ να τον βλέπω πλέον. Οπότε αυτή ήταν η μόνη λύση.

—————————————————————
Χευ

Τι κάνετε;

Οι εξελίξεις συνεχίζονται.

Για να δούμε τι άλλο θα γίνει;

Τα λέμε σε το επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋🐉💋💋