-45-

45 9 38
                                    

BÖLÜM SerraMavi 'YE GELSİN
Onun da Diğerleri isminde bir kitabı var çok güzel bir kitap çünkü ben de varım kslflsöflslf her neyse iyi okumalar!!!

Not: ÇOK DADDY/LITTLE YAPMAK İSTEDİMMMMMM ÖLÜCEM

BÖLÜM MÜKEMMEL ŞARKISI: TWENTY ØNE PILØTS - HOLDING ON TO YOU

You're surrounding all my surrounding  sounding on the mountain range of my left side brain.

Efsun'un Ağzından

Olmuyordu. Birini sevmediğin zaman her ne kadar kendini kandırsan da o kişiyi sevemiyordun. Kalp çok garip bir şey. Onu uyuşturucu ve yalanla kandıramazsın. Kalbinin ayık olmadığı tek zaman, aşk acısından kavrulduğun andır.

Aras'la yürümezdi. Ben Oliver'ı seviyorken olmazdı.

Onu ilk gördüğüm andan beri seviyordum. Süpermen sendromuyla hiçbir alakası yoktu bunun.

Onun gözleri, onun nefesi, onun kokusu. Onun yüzüne baktığımda hissettiğim çarpıntı, yüzüme basan ateş...

Ben Oliver Scott Sykes'a bağlanmışım.

Aras'ın yatağında uyurken sesler duydum. Serra, Mark, Mert, Oli. Ve Aras'ın balkondan gelen bağırışları. Sonradan öğrendiğime göre Mark ve Serra bir grup olarak Aras'a saldırmışlar, Mark Aras'ın sigarasını alarak göğsüne bastırmış ve Serra da onu tekmelemiş. Aras'a da acımadım değil.

Bedenimin yataktan havalandığını hayal meyal hissettim. Rüyada olduğumu sandım bir an.

Yüzümü beni kaldıran kişinin göğsüne bastırdım ve Oli'nin tanıdık kokusunu içime çektim.

Kollarımı boynuna doladım yarı uyku halinde.

"Oliver?" diye fısıldadım.

"Buradayım." diye fısıldadı kulağıma. Baştan aşağı ürperdiğimi hissettim. Sanki buzlu suya düşmüştüm. Bedenim, onun nefesini boynumda hissettiğim her saniye yanıyordu adeta.

"Eve gitmek istemiyorum Oliver."

"Ama gitmek zorundasın Efsun."

"Benim evim sensin." dedim küçük bir kız çocuğu gibi.

Gülümsediğini ve dövmesinin tıpkı benim dövmemin de gülümsediğimde kırıştığı gibi kırıştığını hissettim.

"Mert, ikizin bende kalsa sorun olur mu?" dediğini duydum Oli'nin.

"Pekala. İyice dinlensin. Bir yere kaçmadığından emin ol ama. Son zamanlarda yapmaktan en çok keyif aldığı şey kaçmak oldu çünkü."

"Merak etme. Kız kardeşin bana emanet."

"Sana güveniyorum. Başta pek sevmemiştim seni, ne yalan söyleyeyim. Ama şu an garip bir şekilde seviyorum seni." dedi Mert.

Gülümsedim ve yüzümü Oli'nin göğsüne iyice gömdüm.

"Teşekkür ederim Mert. Ben de sizi aynı şekilde seviyorum."

"Hadi fikrimi değiştirmeden toz ol buradan." diyerek şakacıktan kızdı Mert.

Oli'nin kucağında dışarı çıktığımızı hissettim. Dışarısı soğuktu ama bedenim ona sarılmışken nasıl üşüyebilirdim ki?

Arabasının kapısını açtı ve beni yavaşça deri koltuğa oturtup kemerimi bağladı. Ondan ayrıldığımda:

"Beni bırakma Oli." diye mızmızlandım. Alnıma bir öpücük kondurdu ve:

"Sadece bir koltuk önündeyim Efsun."

Hayattaki ŞansımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin