Biz Aksel'iz kızım.Ben sel gibi tehlikeli ve bi o kadarda can alıcı sen ise ak kadar tertemiz deniz gibi masmavisin.Bu yüzden sen benimsin!
"Sigaram dumansız yanamaz sende bensiz olamazsın demiştin."
~Bu hikaye siyahın içindeki beyaz değil , siyahı...
İzel'den Sonunda sabah olmuş ve özgürlüğümüze kavuşmuştuk.Bir an kendimi kafesinden kaçıp kötülüklerden habersiz bir kuş gibi hissettim çünkü bu bir anda yanağımdan birisi makas alınca baya şaşırmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendimi hemen bir adım geriye çekmiştim o ise bana göz kırpıp "Okulda görüşürüz" diyince anın şokuyla donup kaldım arkadan bizim kızların anırma sesleriyle jet hızıyla onlara dönerek şaşkın ördek yavrusu gibi baktım o sırada Alev "Oo Yen'i aşk doğuyor " diyince onlara nasıl bir bakış attıysam hepsi sustu aferin bana be!
Bunu daha sık yapmalıyım sessiz sakin ilerlerken Doğa "hadi kızlar ilk bana gelin eşyalarınızı alın sonra dönersiniz ayrıca Selin hala buradaysa onunlada tanışırsınız" diye sevecence konuştu herkes olumlu mırıltılar vermişti.
Apartmanın asansöründen çıktığımızda hepimiz şaşkınca birbirimize bakmıştık daha sonra anırarak gülmüştük çünkü Selin denen kız şuanda resmen ayakta uyuyordu. Selin'den Gülüşme sesleri gelince hemen gözlerimi açtım bunlar dün Doğa'nın tanıştırdığı kızlardı.Sonra hepimiz eve geçince herhalde ismi Kamelya olan ikizlerden "Sen dün nerdeydin Selin?" Diye sormuştu bende onlara çok az yalan söylerek anlattım aslında çok iyilerdi.
Daha Sonra iş görüşmem aklıma geldi.Hemen ayağa kalkınca hepsi bir ağızdan "Noldu ya" diye sordular onlara "bu gün iş görüşmem olacak gitmem gerek özür dilerim " diyerek Doğa'nın odasından giyindim saçımı yaptım ve işte hazırdım.
Yen'i telefon numaramdan dün konuştuğum sekreterin verdiği adrese gidiyordum malesef ki atölye Karşıyaka'daydı . Üzülerek atölyeye gittim bu arada resim atölyesinde çalışacaktım orada öğrencilere yardım edip odanın sorumluluğu bende olacaktı tabi bir de resim öğretmeni. Atölyenin içine girince şaşırdım çünkü burası çok sadeydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir sarışın bayan geldi iyi birine benziyor ve "hoşgeldiniz" diyince başımla selam verdim. Bana işi anlatıyordu şuan lafımı geri alıyorum acayip sıkıcı bir kadın sonunda sustuğunda benim cevap vermemi bekliyordu ama ben hiç bişi anlamamıştım ki " evet anladım " diyince bana "30 dakika Sonra ders başlıyor Tunç öğretmen birazdan gelir" diyince anladığımı belirterek kafamı salladım sonunda gitmişti aptal şarışın.
Telefonumdan araba yarışı oynuyordum ki telefonum elimden çekilerek alındı ben ne olduğunu anlamaya çalışırken "bu odada ders saatinde telefon kullanamazsın" dedi Sonra elini uzatarak "ben Tunç resim öğretmeniyim" diyince hızla ayağa kalktım ve "merhaba! Bende Selin sizin yardımcınız" dedim daha Sonra bir sürü öğrenci gelmişti Tunç onlara yardım ederken bende onu süzdüm aslında genç ve ayrıca yakışıklıydı.
Bugün güzel gidiyordu Tunç'un sohbeti iyiydi ona Tunç dediğime bakmayın onla konuşurken " öğretmenim" diyorum sohbeti iyi birisiydi aslında onu birisine benzetiyordum molalarda beni çok güldürmüştü o da bende biraz kendimizi tanımıştık.
İşten çıkıp tekrar telefonumdan haritaya bakarak gidiyordum bir genç bana çarparak koşunca ben ve telefonum yere düşmüştük daha Sonra yerden küfür ederek kalktım ve telefonumu alarak yürüyordum fakat bir sorun vardı ki şuan daha önce hiç girmediğim bir sokaktaydım.
Lanet olası o çocuk yüzünden telefonum düşünce haritanın yeri değişmiş ve beni buraya sürüklemişti buraları hiç bilmezken baya bela tipler bana doğru koşmaya başlamışlardı arkaya dönerek koşmaya başlıyacaktım ama oradan da bir çok genç geliyordu.
Şu an evde pudingimi yiyerek televizyon izlemek istiyordum ama hayat bu kadar güzel değildi onlara "Lütfen! Bırakın param Yok lütfen bana bişi yapmayın" diye ağlamaya başladım ama onlar üzerime doğru gelirlerken arkadan bir ses " bence ona bulaşmayın dün bu kızı Aktuğ ile görmüştüm ona söylerse işiniz biter" diyince bana doğru gelmekte olanlar durdu ben onlara şaşkınca bakarken hepsi tek tek özür diledi. Artık peşimi bıraktılar diye sevinerek ama nerden Aktuğ'u tanıdıkları için kendime sorarak arkama dönüp ara sokaktan çıkacaktım ki elime dokunan bir el beni bir boşluğa çekti.
Burası iki bitişik binanın arasındaki boşluktu ben hala beni buraya çeken kişinin eline bakıyordum çünkü elinde KAN vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
