Biz Aksel'iz kızım.Ben sel gibi tehlikeli ve bi o kadarda can alıcı sen ise ak kadar tertemiz deniz gibi masmavisin.Bu yüzden sen benimsin!
"Sigaram dumansız yanamaz sende bensiz olamazsın demiştin."
~Bu hikaye siyahın içindeki beyaz değil , siyahı...
Salonda birsürü polis vardı ve herkesi götürüyorladı beynimin acil merkez sistemlerindeki alarm ötmeye başlamıştı. Polis = karakol= kimlik= ailem
Eğer beni alırlarsa aileme haber verilirdi ve bu hiç iyi olmazdı. Yavaşça geri geri gittim ve geldiğim odaya geri döndüm kahretsin aşağıda birsürü araç vardı yangın merdivenlerine gelip aşağıyı kontrol ettim fakat tam o sıra elime damlayan sıvı vardı , yüzümü hemen elime çevirdim bu bir KANdı hemen yukarıya baktım bana el sallayan psikopat "mavi gözlü kız ya yanıma gelirsin ve polislerden kurtulusun ya da nezarethanede bir gece geçirirsin" dedi bende ona kolumu uzattım "teklifini kabul ediyorum kas yığını" dediğimde sırıtmıştı ama soğuk ve ıssız bir sırıtıştı gerçektende ürkütücü bakıyordu
Beni çektiği an çok şaşırdım çünkü burdan İzmir çok güzel gözüküyordü gözlerimi alamazken bir anda avucumun içinde kocaman bir el hissettim ona anlamaz tavırlarla bakarken "atlıyacağız mavi gözlü kız" dedi "Selin" diyince umursamaz bir tavırla "ismini siktir et mavi gözlü demek hoşuma gidiyor" diyince kalbim hızlı atmaya başlamıştı bana bakarak sırıttı ve karşımızdaki apartmanı göstererek "3 diyince benle beraber atla" demişti ha what dedin gülüm? " neee nasıl atlıcaz oraya varmadan yere yapışırız sen delirdin mi be" diye gene çirkefleştim o da göz devirip bana baktı ve " deli değilim ama psikopatım ister polislere yem ol ister benimle gel umrumda değilsin ama beni ele verme " diye sert çıkıştı korkarak iki adım geriye sendelendim.
Aslında apartman o kadar uzak değildi hatta çok yakındı 1 metreden azdı ama ben yapamazdım ama ona dönerek " tamam" dedim o saymaya başladı "1" kalbim aniden hızlandı "2" kalbim yavaşladı ve "3" işte şuanda kalbim durdu korkudan gözlerimi kapatıyordum acaba öldüm mü bilmiyorum ( salak ölsen nasıl düşünebilirsin) korkunun ecele faydası olmayacağını anladığımda tam gözümü açıyordum ki gelen sözle donup kaldım " yerin rahat mı bari" sonra jet hızıyla kalkıp saçmaladım " şey yani sende benim altımda Ne arıyorsun yani insan bi haber verir dimi?" Ahh hayır bunu demiş olamam!
O da bana göz devirerek " ne deseydim 'acaba sorun olmazsa ben altındayım' mı deseydim" diyince hemen konuyu değiştirerek " hadi gidelim artık " dedim ve apartmanın giriş katına indik tam çıkacaktım ki "kahretsin yine oradalar" diyince bende ona elimi uzattım ve ona " ya benimle gelip kaçarsın ya da bugünü nezarethanede geçirirsin" deyince çok hafif küçücük bir tebessüm etti ve yine eski haline dönerek elimi tuttu .
Dışarıya adım attık polisleri tam atlattık ki birisi bize "bakarmısınız" diye sordu bizde sakince arkamıza döndük ve kanlı ellerimizi arkaya saklayarak aynı anda "efendim" dedik polis biraz daha yaklaşarak Doğa'nın apartmanını göstererek " aralarından 2 kişi kayıp var siz gördünüz mü " benim yerime psikopat cevap verdi " hayır görmedik zaten eşim ve ben uyuyorduk şimdi ise eşim ananas aşerdi ve kendisi hamile izniniz olursa biz gidelim" dedi polis kafasını sallayınca içim rahatladı ama bu kısa içindi çünkü aradan bir ses " amirim bu ikisi partidelermiş" diyene kadar işte şimdi bitmiştik aniden yanımdaki çakma psikopat eşime baktım Ne tesadüf ki o da bana bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
