Bölüm 2

181 29 53
                                    

Merhaba biz geldik yeni bölümle karşınızdayız. Bölümler sıklıkla gelmeye devam edecek. Bir şey belirtmek istiyoruz ki yorumlarınız düşünceleriniz bizim için çok kıymetli artık yavaş yavaş kurgu çözüme girecek ☺🤗🤗

Bileklerimde ki acıya duyduğum sesler eşlik edince uyandığımı anladım.Yine lanet rüyalarımdan birini görmüştüm." Sakin ol nefes al. "Sakinleşmeye çalışıyordum ama alamadığım nefesler buna izin vermiyordu. Zorlukla" İlacım" diyebildim.İlacımı içime çektiğimde yavaş yavaş gözlerimi açıp etrafıma baktım.

Ayça korkan gözlerle bana bakıyordu." İyi misin Kayla çok korktuk "dedi.

Hâlâ konuşamıyordum. Kafamı olumlu anlamda salladım. Umut bileğimi çok sıkı tutuyordu. Ona bakarak bileğimi çekiştirdigimde acıdığını anlayarak bileğimi yavaşça bıraktı.

" Kızım manyak mısın lan boynuna naptın? "

" Ne ne yapmışım? "

" Neyse tamam git elini yüzünü yıka boynuna da krem sür. "

Sesi o kadar endişeli çıkıyordu ki itiraz etmeden dediğini yaptım.

Lavaboya doğru giderken aklım hala gördüğüm kabustaydı. Sanki gerçekti her zaman ki gibi yine hissetmiştim o nefesi ama bu sefer birini gördüğüme emindim. Karşıda durmuş bana bakıyordu. Gerçekliğine yemin edebilirdim.

Düşüncelerim Sevgi'nin konuşmasıyla bölündü.

" Neden o kadar korktun ne gördün? "

Cevap vermek yerine hemen lavaboya girip aynaya baktım.Gördüğüm şeyle tepkisiz kalırken ellerimi boynuma götürdüm.Boynum ciddi anlamda kızarıp kabarmıştı. Tırnaklarımın izleri kendini belli ediyordu.Ben aynanın karşısında rüyayı düşünürken yanımdaki hareketlilikten Ayça'nın geldiğini farkettim.Boynuma Ayça'nın getirdiği kremi sürüp hiç konuşmadan sınıfa gittim. Hoca içeride ders anlatıyordu.

Beni görünce tebessüm edip." İyimisin Kayla yerine geçip oturabilirsin "dedi.Kafamı olumlu anlamda sallayıp yerime geçtim. Boynumda ki yanmanın etkisi biraz olsun azalırken beynimi kuşatan düşenceler altında derse odaklanamıyordum. Elime kalem alıp defteri boş boş karalamaya başladım.

" Ne gördün rüyanda? Farkında mısın şu kabuslar başladığından beri çok değiştin. Sadece bir kabus ve sen bunu gereğinden fazla önemsiyorsun."

Atakan arkadan kulağıma eğilip donuk bir sesle konuştu.Sırada yan dönüp kafamı onlara doğru çevirdim.Umut ise ellerini yavaşça birbiriyle birleştirip Atakan'a onay verdiğini belirterek kafasını salladı. Onları kendime inandırmayı istiyordum.Beni anlamalıydılar.Abarttığımı düşünüyorlardı.

" Beni anlamıyorsunuz.Gerçekten hissediyorum."
demekle yetindim. Bunu söylerken sesim iyice zayıfmış gözlerim dolmuştu. Sinirden mi çaresizlikten mi bilmiyorum ama ağlamamak için çok zor tutmuştum kendimi.

Zilin sesi sınıfı doldurduğunda çantamı alıp dışarı çıktım. Arkamdan seslendiklerini duysam da önemsemedim. Beni anlamadıkları gibi birde beni yargılıyolardı. Fazla önemsiyormuşum. Hadi oradan.

Sinirlendiğimde etrafımda ki hiçbir şeyi umursamayan bir yapım vardı.Çıkışa doğru iyice hızlanmıştım.Önüme gelen ilk taksiye atlayıp eve geldim. Odama çıktığımda sinirlerim git gide tavan yaptı. Her önüne gelenin 'Sadece bir rüya ' demesi artık sinirimi rüyalardan daha çok bozuyordu.

Beni anlamayacaklarsa bana tavsiye de vermesinler. Yatağıma yatıp tavanı izlemeye başladığımda sakinleştim. Gözüm laptopa kaydığında hemen uzanıp araştırmaya başladım. Bu tarz rüya gören kişilerin soruları ve ona tecrübeleri ile cevap veren bir sürü insanın yorumlarını okudum.

GECEYE TUTSAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin