Ako si YVANA ISIDRO.
Ako ang babaeng nagmahal ng sobra sa lalaking nagngangalang WAYNE VILLAFUERTE.
Sa maikling panahon na nagkakilala kaming dalawa at nagkasama agad nahuli ni wayne ang puso ko at hindi nagtagal walang pag-aalinlangang ibinigay ko...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Paggising ko ng umaga, ang una kong hinanap ay si wayne na nasa tabi ko ngunit laking gulat ko nang makita kong wala siya. agad bumalot sakin ang takot at kaba at naisip kong hindi kaya isang panaginip lang kagabi na nakasama ko si wayne?
sa huli kong naisip, nataranta ako at agad akong lumabas ng kuwarto para hanapin si wayne. hindi puwede, hindi maaring panaginip lang ang nangyari. hindi puwedeng panaginip lang na nagbalik muli si wayne.
"wayne!"
tawag ko sa kaniya at panay lang ang sambit ko sa pangalan ni wayne habang hinahanap ko siya. wala si wayne sa loob ng bahay.
"wayne! wayne nasaan ka? wayne!"
patuloy kong paghahanap kay wayne.
kahit pa malakas ang ulan sa labas dahil sa bagyo. lumabas pa din ako para hanapin si wayne sa paligid ng kubo.
"wayne, nasaan kana?.. wayne!"
napapaiyak ko ng pagtawag kay wayne hanggang sa makarating na din ako sa likuran ng kubo para hanapin siya.
"wayne!.. wayne... wayne.. nasaan kana? h-hindi puwedeng panaginip lang ang lahat.. parang awa mo na magpakita ka sakin wayne.. nasaan kana?"
umiiyak ko ng sambit at basang basa na din ako dahil sa malakas na ulan.
"wayne!"
muli ay sigaw ko hanggang sa napakapit nalang ako sa puwede kong kapitan nang maramdaman ko ang matinding paghihilab ng tiyan ko.
"aaghhh,, araaaaayyy! wayneeeeeeee!"
sigaw ko na dahil sa aking nadarama. naglakad ako ng unti unti para pumasok uli sana ng kubo dahil sa lakas ng ulan ngunit hindi ko magawa dahil sa matinding paghihilab ng aking tiyan. hanggang sa may mainit na likido akong naramdaman na lumabas sakin at umagos yun hanggang sa aking paanan.
nang sipatin ko kung ano yun, mas lalo akong nakadama ng kaba at takot dahil dinudugo na pala ako.
"wayneeeeeeeeee!!!!!!!!!! aggghhhhhhhh!!!!"
sigaw ko dahil sa takot ko at pati na din sa sakit ng paghihilab ng tiyan ko. hindi puwede! hindi maaring manganak na ako ngayon. hindi ko pa kabuwanan!
umiiyak ko ng paghingi ng saklolo at pakiramdam ko hinang hina na din ako dahil sa sobrang paghihilab ng tiyan ko.
DERYCK...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
