Warrior cats Donder op komst

Hoofdstuk 3

De verdubbelde patrouilles waren erg vermoeiend en Donderpoot kreeg pas tijd om te slapen na maanhoog. Alle katten waren erg moe, zelfs de oudsten waren moe. Maar vooral door het aantal klagende moeie katten die binnenkwamen, niet omdat ze zelf zoveel te doen hadden. De kittens hielpen ook met het voorbereiden op een aanval, ze verversten het mos van de oudsten en bracht hen verse prooi van de hoop. De hoop met verse prooi was ookconstand groot, zodat ze goed konden eten voor als er een aanval kwam. De leerlingen deden ook nog extra jachtpatrouilles en vechttraining. Ze kregen pas tijd om te eten bij zonsopgang, zonhoog en maansopgang. Elke avond vielen alle leerlingen uitgeput in slaap.

"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de overhangende rots." Riep Roodster. Twee leerlingen hebben de treiningstijd van zes manen voltooid. Kom maar naar voren Dagpoot en Schaduwpoot." Riep hij vanaf de overhangende rots."Lichtklauw, is Dagpoot er klaar voor om een krijger te worden?" Vroeg Roodster."Ja, Roodster." antwoordde Lichtklauw." Dagpoot, zweer jij dat je je aan de krijgscode zult houden en de clan verdedigen ook al kost het je eigen leven?" vroeg Roodster."Dat zweer ik." zei Dagpoot met glimmende ogen."Dan geef ik je nu de naam die de SterrenClan voor jou heeft gekozen, Dagpoot zal vanaf nu Dagpels heten. De SterrenClan eert je moed en kracht en de verwelkomen je nu als volwaardig krijger van de BliksemClan." Dagpels gaf Roodster een eerbiedige lik over zijn schouder en zijn ogen glommen nog steeds. Nu wendde Roodster zich naar Schaduwpoot, en vroeg het zelfde wat hij aan Dagpels had gevraagd. Maar eerst vroeg hij aan Schaduwklauw: Schaduwklauw, is Schaduwpoot er klaar voor om een krijger te worden?" vroeg hij." Ja, Roodster." antwoordde Schaduwklauw. "Schaduwpoot, zweer jij dat je je aan de krijgscode zult houden en de clan verdedigen ook al kost het je eigen leven?" vroeg Roodster."Dat zweer ik." zei schaduwpoot ook met glimmende ogen."Dan geef ik je nu de naam die de SterrenClan voor jou heeft gekozen,Schaduwpoot zal vanaf nu Schaduwpels heten. Schaduwpels, wij eren jouw moed en onafhankelijkheid en verwelkomen je als een volwaardig krijger van de BliksemClan. Ook Schaduwpels gaf Roodster een eerbiedige lik aan Roodsters schouder. "Dagpels! Schaduwpels! Dagpels! Schaduwpels!" riep iedereen. Donderpoot, Zilverpoot en Tijgerpoot gingen naar hen toe om hen te feliciteren, samen met de andere leerlingen. Alleen Valkpoot keek jaloers naar Dagpels en Schaduwpels. Donderpoot hoorde Klauwvacht zeggen: Jullie zullen vannacht een stille wake houden over het kamp, jullie zullen niet mogen spreken tot zonsopgang. Ze zag Dagpels en Schaduwpels knikken en in het midden van het kamp gaan zitten. Ze zouden het vannacht wel koud krijgen, dacht Donderpoot. Het was bijna bladval en het begon al kouder te worden. Ze gaf een knikje naar Dagpels en Schaduwpels en zij knikten terug, daarna ging ze naar het leerlingenhol om dit keer echt eens lekker te slapen. Toen ze in haar nest ging liggen viel ze meteen in slaap.

De volgende ochtend werd Donderpoot wakker, doordat Tijgerpoot in haar zij porde. "Kom nou, wordt eens wakker Donderpoot." zei Tijgerpoot. Donderpoot stond op en ging Zilverpoot wakker maken. Toen ze allemaal wakker waren gingen ze weer naar het trainingsveld om te kijken wie er een betere vechter was, Donderpoot of Tijgerpoot. Zilverpoot ging nog aan verschillende vechttechnieken werken. Donderpoot en Tijgerpoot gingen in het midden van het veld staan.¨En, start!" riep Luipaardklauw. Tijgerpoot sprong op Donderpoot, maar Donderpoot sprong behendig weg, Donderpoot gebruikte behendig de dassenverdediging. Ze had die vechttechniek aangepast en gaf Tijgerpoot nog snel een stomp tegen haar hoofd. Ze draaide zich toen razendsnel om en gaf Tijgerpoot nog een stomp in haar buik. Tijgerpoot wankelde, maar vocht toch terug. Ze kreeg het voor elkaar om Donderpoot tegen de grond te drukken. Donderpoot wist dat Tijgerpoot veel sterker was dan zij, maar ze wikkelde haar poten om die van Tijgerpoot en trok haar Onderuit en gaf haar nog een stomp in haar rug. Tijgerpoot had na een hele tijd opgegeven. Donderpoot vond dat ze allebei even goed waren, omdat Tijgerpoot sterker was en Donderpoot juist sneller.

Hierna gingen ze nog een beetje jagen en Luipaardklauw vroeg haar over haar extra's bij de dassenverdediging. Ze kwamen weer terug met veel prooi. Ze konden lekker eten. De volgende dag dacht donderpoot een rustdag te krijgen, maar dat was niet zo. Nachtpoot kwam in paniek het kamp binnenrennen en riep¨We worden aangevallen door zwerfkatten!!!¨ riep ze. Op dat moment kwamen Witvoet en Kwikstaart ook het kamp binnenrennen volledig bezaaid met krabben en beten. Nog geen seconde later kwamen de zwerfkatten het kamp binnenrennen. Rookstaart riep zo hard mogelijk:¨Bliksemclan, ten strijde!!.¨ Ook Roodster kwam bij die kreet zijn hol uit rennen en begon mee te vechten. Donderpoot zag dat een enorme kater Zilverpoot tegen de grond had gedrukt, Ze sprong bovenop de kater en zette haar klauwen in zijn vacht en tanden in zijn rug. Zilverpoot sprong op en begon haar te helpen, met een laatste beet in zijn staart vluchtte de kater en Stortte Donderpoot en Zilverpoot zich weer in de strijd. Donderpoot zag ook Eenoor een paar flinke krabben uitdelen aan een jonge poes, ze besloot Rookstaart te helpen die tegen twee katten tegelijkertijd aan het vechten was. Ze sprong naast Rookstaart en begon te vechten.

Na een minstens een uur begonnen de zwerfkatten zich gillend terug te trekken. Rookstaart sloeg een kreet van triomf, maar die stokte toen ze Roodsters lichaam bewegingloos zag liggen. Hun medicijnkat Wittand en haar leerling Harspoot zaten bij hem. Wittand draaide zich droevig om en schudde haar hoofd. Nee, dat kon niet waar zijn, Roodster kon nog niet dood zijn, wat moesten ze zonder hem? Rookstaarts kreet van triomf veranderde in een kreet van verdriet, al snel deed de rest van hun Clan mee in hun kreet van verdriet om hun overleden leider. Wittand en Rookstaart sleepten hem mee naar het midden van de open plek en iedereen kwam afscheid nemen van hun overleden leider. Ze tongden nog een laatste keer samen met hun overleden leider. Rookstaart ging naast hem liggen om te rouwen, ze zou daar de hele nacht bij hem blijven waken tot hij bij zonsondergang begraven zou worden. Voordat haar wake begon kwam wittand aanlopen en murmelde iets in haar oor, Rookstaart knikte en ging liggen. Wittand riep: ¨Harspoot!΅Kom eens hier. Harspoot kwam aanlopen en Donderpoot hoorde wittand zeggen dat Harspoot morgen alleen bij het kamp moest blijven. Omdat ze met Rookstaart naar de sterrenpoel moest reizen. Donderdag ging slapen en viel in een diepe maar rusteloze slaap.