Warrior cats Donder op komst

Hoofdstuk 6

Nu was het klimmen voor de leerlingen, Valkpoot, Luchtpoot en Groenpoot stonden al aan de voet van de enorme bloesemboom. Donderpoot kon de top niet eens zien, en dan was het nog niet eens nieuwblad, waar de boom vol met roze blaadjes zat. Donderpoot wist nog wel dat ze de oeroude boom voor het eerst had gezien toen ze net leerling was geworden. Ze was zo verbaast geweest en sprakeloos, hij was toen prachtig geweest. Maar nu zou Valkpoot voor de DonderClan gaan klimmen. Na het startsignaal schoten alledrie de leerlingen de boom in. Ze waren allemaal goed, en Valkpoot stond tot nu toe op de tweede plek, achter Luchtpoot. Ook al was Valkpoot de beste klimmer van de BliksemClan, Luchtpoot was een stuk lichter en kon zichzelf dus makkelijker de boom in hijsen. Luchtpoot en Valkpoot waren al boven, ze schoten weer zo snel mogelijk naar beneden. Groenpoot kwam een paar seconden later aan de top van de boom, ze zou het nu niet meer winnen, ze zou tevreden moeten zijn met de derde plek. 

Valkpoot en Luchtpoot kwamen nog steeds razendsnel naar benden, dit keer had Valkpoot het voordeel. Door zijn gewicht, was hij sneller op de tak onder hem, maar Luchtpoot was heel behendig en snel. Het zag ernaar uit dat Valkpoot ging winnen, maar Bij de laatste tak maakte Luchtpoot een enorme sprong en landde als eerste op de grond. Valkpoot landde minder dan een seconde later en een paar seconden later kwam groenpoot de boom uit springen. Groenpoot had een zuur gezicht, ze wou natuurlijk winnen voor de NachtClan. Want die hadden nog niks gewonnen. Maar toch zagen de NachtClankatten er niet ontevreden uit, ze waren duidelijk in een sportieve bui. 

Toen was er het jagen voor de leerlingen, Zilverpoot moest tegen Vlammenpoot en Witpoot. Donderpoot ging nog snel even naar Zilverpoot toe om haar geluk te wensen, en daar zag ze Tijgerpoot, Zwartpoot, Valkpoot, Sparkpoot en Nachtvleugel ook staan samen met haar mentor Witvoet. Donderpoot wenste haar vriendin ook nog geluk, voordat ze werd geroepen door Rookster dat ze bijna moest beginnen." Goed opletten hoe ik win." zei Zilverpoot. Sparkpoot keek haar nog even na en Donderpoot vroeg aan haar broer:" Hebben jullie ruzie of zo?" Vroeg Donderpoot aan haar broer." Nee, hoor. Waarom vraag je dat?" antwoordde Sparkpoot."Nee, niks." Zei Donderpoot. Ik vraag het later nog wel een keer. Dacht Donderpoot. Ze ging nu wachten op Zilverpoot. 

helaas had Zilverpoot geen gelijk gehad, Witpoot had gewonnen, tot het grote genoegen van de NachtClan. Maar ze verdienden het ook wel een beetje vond Donderpoot, ze zag Zilverpoot ook aankomen. Ze zag er niet ontevreden uit, ook al had  ze de tweede plek. Zilverpoot kon altijd tevreden zijn met wat ze had.¨Ik had dus geen gelijk he.¨ Zei Zilverpoot.¨Ach maakt niet uit, zolang het maar leuk was, en dat was het.¨ voegde ze eraan toe.¨precies.¨ Zei Donderpoot. Ze liepen samen terug naar de andere leerlingen. 

Daarna kwamen de wedstrijden voor de krijgers, het eerste gevecht was  Nachtvleugel tegen Groenwind. Nachtvleugel stapte een beetje onzeker naar voren, ze was nog maar minder dan een dag een krijger. En nu moest ze vechten tegen een sterke ervaren krijger. Donderpoot snapte dat wel, ze zou zelf ook onzeker zijn. De andere leerlingen van de BliksemClan keken ook een beetje zenuwachtig toe, Donderpoot zag Schaduwpels naar Nachtvleugel toe lopen en hij zei:" Maak je niet druk, niemand zal het je kwalijk nemen als je verliest." Nachtvleugel leek zich daarbij beter te voelen en stapte wat verzekerder naar voren. Groenwind kwam als een soort koningin naar voren stappen, duidelijk heel erg zeker dat ze zou gaan winnen. Donderpoot vond haar nogal arrogant, Zilverpoot en de andere leerlingen duidelijk ook, omdat Zilverpoot fluisterde:" Wat is die arrogant zeg, ik hoop dat Nachtvleugel wint. Dan zal ze zich volgende keer misschien wat minder arrogant doen." De andere leerlingen knikten, maar gelukkig had niemand anders het gehoord, anders hadden ze zeker straf gekregen. Na het startsein van Wolkster begon het gevecht. Nachtvleugel had duidelijk al een tactiek bedacht en begon om Groenwind heen te sluipen. De oudere poes dacht dat het een teken van angst en zwakte was en wilde op Nachtvleugels rug springen, maar Nachtvleugel ontweek met groot gemak. Groenwind was hierdoor duidelijk van haar stuk gebracht en hapte in het zand, toen ze het zand uit haar mond spuugde sprong Nachtvleugel op haar rug. Groenwind had dat duidelijk niet verwacht en viel om. Groenwind lag nu op haar buik, en ze was duidelijk geschrokken, ze had zich waarschijnlijk een makkelijk gevecht voor gesteld. Nachtvleugel had een van haar poten in Groenwinds maag gezet en een op haar borst. Groenwind kon niks meer doen en gaf zich over. Iedereen was best verbaast, vooral Nachtvleugel, ze had zich niet zo'n makkelijk gevecht voor gesteld. Groenwind liep spugend en mopperend terug naar haar clan, en ze keek boos naar nachtvleugel. Wat weer een waarschuwende blik van Wolkster opleverde. 

Nu waren Vuurstorm en Roetvacht aan de beurt. Donderpoot gokte dat vuurstorm zou gaan winnen. Hij was misschien nog niet zo ervaren als roetvacht maar snel en sterk. Terwijl Roetvacht niet verschrikkelijk snel, of sterk was, en ook iet bepaald heel slim. Nou was Vuurstorm ook niet héél slim, maar wel slimmer. Vooral omdat hij partner had met een flink brein, maar hij was wel slimmer. Roetvacht leek heel erg zelfverzekerd, en Vuurstorm ook.               "DRIE! TWEE! EEN! START!!!" Riep wolkster weer. Vuurstorm sprong meteen behendig op Roevacht's rug, die nu al van zijn stuk gebracht was. Dit wordt een heel kort gevecht. dacht Donderpoot. En dat was het, Roetvacht mepte Vuurstorm nog eens op zijn kop, maar de enorme kater leek het niet eens te merken. Vuurstorm mepte Roetvacht in zijn flank en roetvacht gaf zich over. De leerlingen van DonderClan, Wolkenclan en NachtClan gingen bij elkaar zitten en fluisterden precies tegelijk: "Snelste gevecht ooit." Roetvacht liep terug naar de NachtClan en Vuurstorm naar de wolkenClan. Niemand was erg onder de indruk van het gevecht, en Roetvacht liep mopperend terug naar de NachtClan. Daar keken katten weg om het lachen in te kunnen houden. 

 Dit is weer een hoofdstuk over de wedstrijden, omdat ik het niet in 1 hoofdstuk wilde zetten want dan werd het veel te lang. Hierna komt nog een hoofdstuk van de wedstrijden en ik denk dat er daarna weer andere dingen gebeuren. Ik hoop dat jullie het niet vervelend vinden dat er zo veel hoofdstukken over de wedstrijden zijn en dat jullie verder lezen.