Hoofdstuk 16

5 1 0
                                    

"WAT!!" Riep Rookster met haar haren opgezet van woede. "Die zwerfkatten, hebben me toch een lef!" Riep ze daarna verontwaardigd. Ijspoot was geschrokken ineengekrompen door de woedende schreeuw van zijn leider. Rookster haalde een keer diep adem en begon kalmer te praten. "We zullen de andere clans moeten waarschuwen, dit kan absoluut niet wachten tot de grote vergadering. Ik ga morgen een clanvergadering houden, het is nu te laat. Ga eten en rusten. Donderstorm, ik wil dat jij straks alle mentoren naar mijn hol roept."Zij ze. "Ja Rookster." Zij Ijspoot. "Donderstorm knikte alleen maar. "Ijspoot, ik zou graag willen dat je dit nog niet aan de andere leerlingen verteld. Straks kunnen ze niet slapen en we hebben nu allemaal onze nachtrust nodig." Zij Donderstorm toen ze Rooksters hol uit waren. "Wat gaat er nu gebeuren?" Vroeg Ijspoot angstig. "Ik weet het niet zeker, maar zoals het er nu uitziet. Zullen we ons moeten voorbereiden op een groot gevecht." Antwoordde Donderstorm. "Donderstorm?" begon Ijspoot. "ja." "Heb jij ooit een echt gevecht meegemaakt?" Vroeg hij. "Ja." Antwoordde Donderstorm. "Wanneer dan?" Vroeg Ijspoot. Ik was nog maar net een leerling, ik heb gevochten in het gevecht waar onze vorige lijder: Rookster is gestorven." Zij Donderstorm. "O..." Zij de witte leerling. "Maak je geen zorgen, we gaan hard trainen. We gaan winnen." Zij Donderstorm vastberaden. "En nu slapen jij, we gaan vanaf nu een extra schepje bovenop de training doen." "Ja Donderstorm."

Donderstorm liep naar het krijgershol, die was leeg. De andere krijgers waren nog met hun taken bezig. Ondanks dat het al donker was. Donderstorm waggelde naar haar nest en lied zich vallen alsof ze een ton weegde. Ze sloot haar ogen en het lukte haar om in een lichte, maar droomloze slaap te vallen.

Donderstorm opende haar ogen, het maanlicht filterde door de takken van het hol. De lucht was koud en voelde lichtelijk pijnlijk in haar neus. Ze stond op en sloop tussen de slapende krijgers door naar buiten. Ze zuchtte en keek naar de zilverpels. "Ik wou dat ik met jullie kon praten zoals een leider of medicijnkat." Zij Donderstorm. "Dan kon ik vragen wat ik kon doen." Zij ze en draaide zich weer om en liep het krijgers hol in.

Kort hoofdstuk sorry, en het is al eeuwen geleden sinds de laatste update. Het spijt me, eerlijk waar.

Warrior cats Donder op komstWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu