GARİP ADA'M

    Tabiki dedim gülümseyerek,
    +Geç otur getiriyorum hemen...
  
     Mutfaga geçtim çayını doldurmak için. Bir yandanda kendime akıl veriyordum. Ömer oğlum bak kız kendine düşeni yaptı ve yine geldi hadi şimdi sıra sende sakın az önce ki gibi kalakalma konuş sor ona dair öğrenmek istediklerini. Kazağımı ve saçlarımı düzelttim önce sonra çayları alıp mutfaktan çıktım. Yine aynı koltuğa oturmuştu. Çayı sehpaya bırakır bırakmaz yine avuçlarının arasına aldı fincanı. Sanırım, sende benim gibi çayı çok seviyorsun? dedim.

  -Aslında kahveyi çaydan daha çok seviyorum.Ama bu soğukta ısınabilmek için çay daha etkili bir yol. dedi..
Haklıydı aslında.
+ Çikolata sever misin? dedim. Bir anda çıktı azımdan her kız sever. belkide etkileme çabalarımın ilk adımını atmaya çabalıyordum o an.Duraksadı önce sanki ne soylemek istediğimi anlamaya çabalıyordu, yada ne manada sorduğumu.Bir anda yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi.
- Hemde çok.. dedi.
Tamam o zaman.. dedim bende. Sanırım biraz meraklıydı Güzellik. Neden sordun ki dedi yine kocaman gülüyordu .. Bu sorusunun cevabını gün içerisinde alacaktı. Sadece biraz beklemesini istedim.

  -Tamam.. dedi.
  +Biz daha tanışmadık sanırım ben Ömer dedim. ve elimi uzattım.

  - Hımm.. Garip Adam'ın sahibi Garip Ömer, bende Derin.. dedi gülümseyerek.
  İsmi gerçektende çok güzel değil mi? yoksa yine ben abartıyor muydum? bilmiyorum ama her geçen dakika daha çok hayran oluyorum ona.

     Tam o sırada kapı açıldı Emir gelmişti ... Selamlaştık, oturdu. İlginçti bu saatlerde dükkana gelmezdi. Gündüzleri hep çalıştığı inşaat firmasında olurdu. Merak ediyordum ama şu an Güzelliğim karşımdaydı ve ben aklımı ona çok dağıtmıştım Emir için toparlayamıyordum.
Önce çocukluk arkadaşımla tanıştırdım Güzelliğimi. Sonra Emir'e dönüp bu saatte burda ne işi olduğunu sordum.
  -İstifa ettim ortak, hem bir garson aramıyormuyduk ? ben bu iş için hazırım. dedi gülerek.
  +Tamam ortak nasıl istersen. dedim ..Güldüğüne bakmayın canı pek sıkkın belli halinden. Neyse nasılsa konusuruz deyip kafamın bir kenarına attım Emir'in canını sıkan konuyu. Söylemesi ayıp pek bir fenadır benim ortağım hemen anladı halimden tavrımdan , alttan alttan kıkırdamalarına daha çok kızarıp utanıyordum Güzellik anlamasın diye Emir'i gizli gizli uyarmalarım da vardı tabi.. Zor anlar yaşadım anlayacağınız.
Emir tabi rahat dururmu hiç ? Asla!

- Ömer çok da güzel fal bakar.. Kardeşim bugün bir kahve içeyim de falıma bak . dedi.
+Aaa sen fal mı bakıyorsun bana da bakıcaksın o zaman. dedi, hevesle Güzellik.
  Çok güzel bir halt etmişti Emir.. Fal bakmaktan hoşlanmıyorum ki ben rahatsız oluyorum üstelik.Ama onu kırmam mümkün mü ? olur bakarım dedim.
  Çayını bitirmişti. -  Dükkanımı açmam gerek artık dedi ve kalktı. Yine giderken izledim onu. Çantasından anahtarı çıkartıp kapıyı açtı ve içeriye girdi.
 
   Artık Emir ellerimdeydi, bir sürü fırçaladım onu. Sevmediğimi bildiği halde kıza bu bed özelliğimden bahsetti ve işin kötü yanı bakmak için söz vermiştim.
 
   Sanırım biraz da arkadaşımla ilgilenmeliyim. Anlat bakalım ortak seni dinliyorum. Bu istifaa işi de nerden çıktı ?
  -Garip Adam'la daha fazla ilgileneyim dedim. öyle düşünelim ortak! .. dedi, umursamaz, bir  o kadar da alaycı bir tavır takınarak.
  Zaten sıkıntıları vardı o şirkette biliyordum ama işine o kadar bağlıydı ki nasıl bu karara varmıştı, anlayamadım. Ama olsun burası benim olduğu kadar onunda , hem sevinmiştim de ne yalan söyleyeyim daha çok görüşecektik artık Garip Adam çatısı altında.
-Hem sen bırak şimdi beni de, anlat bakalım
-Derin kim?
-Nerden çıktı?  
-Sana ne yaptı?
-Bu haller ne ortak?

Dedi.

  +Sorma ortak güzel kız ama değil mi? ayarlayacağım kendime .. deyip gülüştük.
  İki günde olanları en başından en ince ayrıntısına kadar anlattım Emir'e.Beni bu denli etkileyişini belki de değiştirebileceğini düşündüğümü. onu gördüğümde daha önce hissetmediğim şeyler hissettiğimi ve daha önce onun gibisini görmediğimi bütün  samimiyetimle anlattım.
  Beni kimsenin değiştirebileceğine inanmıyordu ortağım. Haksız da sayılmazdı. Vurdum duymaz işe yaramaz adamın tekiyim. Hayat, içindeki insanlar, benim hakkımdaki düşünceleri zerre umurumda değildi. O beni böyle mi tanımalıydı. Böyle tanısa sever mıydi? başkası olmak elimden gelirmiydi? Bilmiyorum. Zaten bunları düşünmek için çok erken. Hadi ortak o zaman iş başına dedim. Emir'le mutfağa geçtik. Yoğun bir gündü , Ahmet şef'e ve ekibine yardım etmemiz gerekiyordu.

   Öyle çalışmaya dalmışım ki saat öğleni geçmişti. Güzellik hiç gelmedi dün ki gibi yine gelmeyecek sanırım. Benim bir bahane bulup gitmem gerek.

Ama ney ??