GARİP ADA'M

    Güzelliğimin yanından geldikten sonra yine köşeme çekilip birşeyler karalamaya  başlamiştim. Onlarca şey yazmıştım ve gerçekten çok iyi denecek derecedeydi. Ilham'i ondan alıyordum belki, kim bilir... Bana her yönden iyi gelen kadını bulduğuma emindim artik.

   Hep onu görmek istiyordum, yemek yiyip çay  içmek onunla geçirmek istiyordum her anımı. Artık her sabah geliyordu Garip Adam'a ama sanırım bana o on dakikalık çay sohbetleri yetmiyordu hep onunla beraber olmak istiyordum.
  Tanışalı birbuçuk aydan fazla olmustu ama ben hala ona karşı olan duygularımı dile getirememiştim. Ama anladığından da emindim.  Çunku Emirin şakaları ,  beraber oturduğumuz zamanlar beni ona olduğumdan daha mükemmel bitiymişim gibi anlatislari ve tabiki benim onu her gördüğümde bir kere daha vuruluslarim.  
Kesin anlamıştır, zeki kız sonucta.
Sizce de anladı mi ?

Sesim titrerdi, sacma sapan konusurdum karsisinda, tabii yutkunmaktan firsat kaldigi dakikalarda   , benim gibi bi insan nasıl da böyle olabilir aşk karsisinda anlamlandiramiyorum.
Aşk mi dedim ben az önce? Aşık mi olmuştum ben Derine ? Aklimdaki bu soru karşısında kendimi sakinlestirebilmek için ne kadar çabalasam da şapşalca gülüşümü engelleyemiyordum bitürlü.

  Zaman onunla o kadar anlamlı ve keyifli geçiyordu ki. Bu anları arttırmanın bir yolu olmalı derken, aklıma çok iyi bir fikir geldi. Birinin bana yardım etmesi gerekiyordu. Derin'le daha çok vakit geçirebilmek için.

  Bunu kesinlikle Emir den isteyemezdim. Daha çok eline yüzüne bulastirmasindan korkuyordum açıkçası. Bana sadece kelebeğim yardım edebilirdi, o beni bıktıran, bir açıldımı kapanmayan çenesi ve sempatik hareketleriyle kendini Derin'e  sevdirebilirdi Elif'im.
Bir an önce onları tanistirmaliydim.