Oo nga pala best friend mo lang ako.

Chapter 5: A-W-K-W-A-R-D

NADINES POV:

Nako!!! Nakoo!! ang laking pagkakamali!!!

bakit ba kasi hindi mo muna tignan yung mukha bago mo hahalikan yung pisnge? Ang shonga shonga mo naman. Yan ang mali sa mga hindi tumitingin. Ayan tuloy imbes na pisnge ng matanda ang mahalikan mo, pisnge na ng isang binata.

"Good morning anak?" patakang tanong ni nanay, kasi nga nadatnan niya kami ni Jaye na nakahalik ako sa pisnge niya, ako naman pagkarinig na pagkarinig ko sa sinabi ni nanay, agad naman akong humiwalay sa halik ko sa kanya at pumunta kay nanay.

"Good morning nay!" tas hinalikan ko naman yung pisnge niya. pagkatapos kong halikan yung pisnge ni nanay (this time si nanay na talaga yung nahalikan ko sa pisnge) parang hindi pa rin siya nakakagetover sa nadatnan niya kanina.

A-W-K-W-A-R-D.

Pero after a few seconds nakagetover naman na siguro si nanay.

"Good morning ulit anak." haha. yung feeling na sobrang awkward talaga. si Hayme naman nagluluto, patapos na ata siyang magluto.

"Nay, kain na po tayo.. Ahhh... Nadya kain na." pagaaya niya. Ako naman lumingon sa kany at tumango. pagkatapos ko naman gawin yun umupo na ako sa upuan (saan pa ba?) (alangan namang sa sahig kung may upuan naman). At sa sobrang swerte ko, katabi ko si Jaye. Hutek naman oh! pwede naman sa harapan ko di ba??

        

So ayun nga umupo na siya sa tabi ko. Ako naman, nakaconcentraate sa pagkain na niluto niya. Ang awkward naman kasi di ba??

"Ah... Jaye, sorry pala about dun sa kanina, hindi ko naman sinasadya. Akala ko kasi ikaw si nanay, kaya ikaw yung nahalikan ko. Pasensya na." nasabi ko ang mga salitang yun pero hindi ako nakatingin sa kanya. Nahihiya ako sa ginawa ko, pero nawala yung hiya ko sa kanya ng sinabi niya na "Okay lang...  actually I'm happy that you do that." Yung una niyang sinabi naintindihan ko, pero pagkatapos nun, parang  may sinabi pa siya pero hindi ko masyadong naintindihan.

"Ano yun??" tanong ko kay Jaye kasi nga diba, hindi ko naintindihan yung sinabi niya sa akin. "Ha?" patakang tanong niya sa akin. Feeling ko talaga may sinabi siya eh. Hindi ko naman masabi na may sinabi pa siya. "wala, wala... akala ko kasi na may sinabi ka pa pagkatapos nung sinabi mo na okay lang." "wala pala." Tas kumamot sa btok.

JAMES POV:

"wala naman kasi talaga kong sinabi, mahal lang kita." Pabulong ko nanaman na sinabi yung huli para naman di niya marinig diba?? alangan naming sabihin ko kaagad. "Jaye, sure ka ba na wala kang sinasabi pang iba?? Parang meron talaga eh. "Wala nga diba?? ang kulit kulit mo talaga." Patawa kong sabi at pinisil pisil ang pisnge niya. "Aray James, ansakit naman eh." Habang siya nasasaktan ako naman, tawa ng tawa, "Pumpkin..." katamtamang sabi ko kaya for sure narinig niya naman siguro. Hindi naman siya binge.

Buti na lang at hindi na siya nagtanong pa. Kasi lumalamig na ang pagkain naming na kanina pa nakahanda.

~FAST FORWARD~

Tapos na kaming kumain, feeling ko malelate kami ngayon eh. Haha. Oo nga pala may pasok kami ngayon. Pero naliligo naman na si Nadya. Lumipas ang ilang minuto, tapos na siyang magbihis and were ready to go.