14

6.4K 292 6
                                    

Zawgyi>>>

ေကာင္ေလးရင္ခြင္ထဲၿငိမ္သက္ေနသည္...နဖူးမွေခြၽးစေလးေတြကိုသုတ္ေပးရင္း အနမ္းဖြဖြေႁခြေတာ့ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ငွက္ငယ္ေလး...မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြထဲ အျပစ္တင္လိုဟန္တစ္စိုးတစ္စိမွ်မပါခဲ့...

"ကြၽန္ေတာ္တို႔...ဘယ္ေတာ့ျပန္မွာလဲဟင္?"

Hyun သက္ျပင္းခ်သည္ကို သူတကယ္နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ပါ...တကယ္ဆိုသူ႔ကိုေခၚၿပီး Moonlight ကိုျပန္သင့္ၿပီပဲမဟုတ္လား? Hyun လက္ေလးေတြသူ႔ဆံပင္ကို ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုဖြရင္း...

"အဝတ္အစားဝတ္ဖို႔စိတ္ကူးမ႐ွိဘူးလား?"

သူေျပာမွ႐ွက္ကာကေလးေလးပါးျပင္ရဲရဲနီသြားေတာ့တယ္...ကားေနာက္ခန္းမွာထိုင္ေနသည္မို႔ အေ႐ွ႕ကအက်ႌအခ်ိဳ႕ကိုယူရန္ ေကာင္ေလးအခက္ေတြ႔ေနေတာ့သည္...ဘာေတြအ႐ွက္သည္းေနရတာပါလိမ့္?

"ဘာလို႔လဲ?"

"ဟို..ဟို.."

ေခါင္းအတင္းငံု႔ထားတဲ့ခ်စ္ရသူအား ေမးေစ့မွဆြဲယူကာေမာ့ေစေတာ့ ႐ုန္းကန္လိုဟန္႐ွိသည္...

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနကြာ..."

နာခံတတ္ေသာသူ...ထိုငွက္ငယ္ေလးၿငိမ္သက္သြားျခင္း...အသည္းယားစြာတင္းတင္းဖက္လိုက္ေတာ့ ကေလးေလးရဲ႕အသံမတိုးမက်ယ္...

"ဘာလဲ?နာလို႔လား?"

ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပေသာ ခ်စ္ရသူေလးေၾကာင့္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားသလို...နာက်င္မႈေတြေပ်ာက္ပ်က္ေစလိုျငား ေႏြးေထြးမႈေပးရန္ေပြ႔ဖက္မိသည္...

ငွက္ငယ္ေလးရဲ႕နာက်င္မႈ...
ငွက္ငယ္ေလးရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔...
ငွက္ငယ္ေလးရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကို...

မိမိတစ္ေယာက္သာပိုင္ဆိုင္ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ တပ္မက္စြာရ႐ွိလိုေသာ္လည္း...အခ်စ္ဆိုသည့္အရာ၏ႏူးညံေသာတားဆီးမႉအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ငွက္ငယ္ေလးထိခိုက္မိသည္ကို ႐ူးသြပ္စြာမုန္းတတ္သည္မွာအမွန္...

"ရရဲ႕လား"

"ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္ Hyun..."

သည္းခံမႈ...ေပးဆပ္မႈ...ခြင့္လႊတ္အနစ္နာခံမႈေတြျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာေကာင္ေလးအား ေမးစမ္းခ်င္ပါဘိ...မင္းအတြက္အဆင္မေျပႏိုင္တာဘာ႐ွိေသးလို႔လဲကြာ...

Endless(CAGE-2)Where stories live. Discover now