YOL AYRIMI

2.Bölüm

                   Yetimhane: Kırılma Noktası

Genelde kasabanın sonundaki yetimhane saat 23:00 civarında kapılarını giriş-çıkış'a kapatırdı. O saatten sonrada yatılı kalan çalışanlar çoktan uyumuş olurdu ama ara sıra temizlikçiler ayakta olurdu ve kalan son işlerini yapardı.

Yetimhane temizlikçisi Amanda gündüz ki çöpleri çıkarmadığını fark edince telaşlı ve söylene söylene kapıya yaklaştı. Kapıyı açtığında tam adımını atacaktı ki yerde iki küçük yavrucağı fark etti. Hiç düşünmeden yerde gördüğü iki yavrucağı da kucaklandığı gibi içeri götürdü.

Yetimhanelerde bu gibi durumlar pek sık olmasa da yaşanabilecek şeylerdi. Amanda'nın söylenmesini ve kapı sesini duyan diğer temizlikçi Franklin uykusundan uyanmış bir şekilde Amanda'nın yanına koşar adım ilerledi. Bir de ne görsün Amanda'nın elinde iki küçük bebek. Şaşkın ifadesiyle sadece "Bu iki ufaklıkta nereden çıktı?" diyebildi. Amanda sakinliğini koruyordu ama Franklin'in bu saf halleri onun sinirini bozuyordu resmen bu adamın bu derece saflığını gördükçe söylenmekte gayette haklı olduğunu düşünüyordu.

Franklin dakika başı soru sorup duruyordu "Ne yapıcaz şimdi biz bu ikisini? Müdüre hanım kızmasın? Son zamanlarda neye kızıp, neye kızmayacağı belli olmuyor biliyorsun" bu laflar karşısında Amanda sadece üfleyip püflemişti. Çünkü çocuklara olan sevgisi çok fazlaydı ve müdüre hanımın bu duruma bir şey demeyeceğine garanti veriyordu.
***

Sabah saat 08:30 civarlarında büyük saatin alarmı çaldı. Büyük saat'e alarm kurulması herkes aynı saatte iş başı yapması için tasarlanmıştı. Tabi ki yetimhanedeki ilk okul düzeyinde çocukların eğitim görmesi için kalkma saatiydi. Amanda iki yavrucağı kendi odasındaki çok önceki çocuklardan kalma pusete yerleştirmişti.

Büyük saatin alarmı çaldığında yerinden sıçradı. Hızlıca iş kıyafetlerini giyindi o sırada aklına dün gece gelince müdüre hanımın yanına gitmesi gerektiğini hatırladı.

Kendisi gitmesine gerek kalmadan kapıyı açmak üzereydi ki Müdüre hanım daha doğrusu tam adıyla Bayan Martha ile karşılaştı.
"Herkes çoktan kalktı, sen neden işinin başında değilsin Amanda?" bu soru karşısında Amanda kalakalmıştı ki dün gece olanlardan sonra kafasını toparlayamamıştı.

Bayan Martha'yı şu durumda hiç sinirlendirmek istemezdi. O sırada Sophia'nın erkek kardeşi ağlamaya başlayınca Bayan Martha "Bu seste nereden geliyor Amanda?" dedi ve sesin geldiği yeri kontrol edince pusette iki küçük yavrucağı gördü ve Amanda'ya dönerek "Bana bir açıklama yapman gerekiyor sanırım" dedi şüpheci bir tavırla. Amanda bu gibi durumlarda çok tedirgin olurdu ve tedirgin olduğunda çok hızlı konuşurdu o yüzden nefes nefese kalırdı ve dün gece başından geçen her şeyi tek nefeste anlattığında da aynı şekilde nefes nefese kalmıştı.

Bayan Martha şaşkın yüzü ve ciddi tavrıyla Amanda'ya bakıyordu. Amanda ise çocuklara burada bakılmaları için yalvarır bakışlarla Bayan Martha'dan gözlerini ayırmıyordu. Bayan Martha biraz düşündü sonra ciddi tavrının ardında samimi bir gülümseme yüzüne yansıdı ve "Bak Amanda bu iki ufaklığın kimlik kayıtlarını yapmadan buraya almam mümkün değil ancak kimliklerini çıkarttıktan sonra onlara yetimhanemde bakabiliriz"

Bayan Martha'nın bu sözlerinden sonra Amanda iş arkadaşı Franklin'in yanına gitti. Franklin şaşkın şaşkın Amanda'nın yüzüne bakıyordu ve Amanda bazı şeyler istediğini dile getir "benim küçük bir işim var, bak işleri aksatma çöpleri ben gelene kadar çıkarmış ol" dediği gibi koşar adımlarla yola koyuldu.
***

Yarım saat sonra yetimhaneye gelmişti. Bayan Martha kimlikleri inceledi o aceleyle Amanda iki çocuğunda ismini kendi düşünmüş ve soyadını mecburen kendi soyadını vermişti. Sophia'nın adını Mackenzie, onun erkek kardeşinin adınıysa Tommy koymuştu.

Pek fazla düşünme zamanı olmamıştı ve eğer ki kızı olsaydı adını hep Mackenzie koymak istemişti ama ne yazık ki ilk eşini kalp krizinden kaybetmişti ve çocukları olmuyordu bu yüzden içinde bu isim ukte kalmıştı.

Tommy ismi ise kaybettiği eşinin ismiydi ve aklına başka bir isim gelmediği için bu ismi koymuştu.
***

Aradan tam 2 yıl geçti. Küçüm Mackenzie artık 5 yaşındaydı ve yetimhanede bir kaç oyun arkadaşı edinmişti. En sevdiği arkadaşı sırdaşı olan Beth'di. Diğer arkadaşı ise Emily'di onu da Beth kadar çok severdi.

Bildiğiniz üzere Mackenzie'nin bir erkek kardeşi var adı da Tommy. Tommy o zamanlarda 3 yaşındaydı ve yetimhanede hiç oyun arkadaşı edinememişti ama ablası Mackenzie onu çok seviyordu.
Mackenzie'nin günler çok sevdiği arkadaşlarıyla dolu dolu geçiyordu. Ara sıra kardeşiyle de ilgileniyor ona sarılıp sevgisini belli ediyordu.
***

"Amanda.. Amanda.. "
Şaşkın Amanda o sırada tuvalet temizlemekle meşguldü ve Bayan Martha'nın sesini duyduğu gibi yanında bitivermişti. Bayan Martha çok heyecanlı görünüyordu. Dediğine göre Şehrin en zengin ailelerinden olan Collins'ler yetimhaneden bir çocuk evlat edinmek istiyorlardı ve kısa bir süre sonra burada olacaklardı. Bayan Martha, zengin bir aile yetimhanesine geleceğinden çok heyecanlanmıştı. Bu yüzden Amanda'nın herkese haber verip hızlıca etrafı toparlamalarını istiyordu.

Tam 3 saat sonra geleceklerdi.
Bayan Martha ilk olarak erkek çocukların yatakhanesine girdi "Uyanın çocuklarrr! Bugün büyük gün,birazdan Bayan Greace sizlerle ilgilenecek". Aynı şekilde kızların yatakhanesine girdi ve benzer duyuruyu orada da yaptı.

2-3 yaşlarındaki çocuklarla özel olarak ilgilenilirdi. 3 yaşında olarak Tommy'nin dışında 4 kişi daha bulunmaktaydı onların isimleri ise Lily, Emy, Peter ve Louis'di. Onların giyimiyle ilgilenen kişi genelde Maggie olurdu.

Arada bi evindeki sıkıntılardan dolayı işe gelmediğinde onun yerine mecburen Amanda bakmak zorunda kalırdı.

Ailenin gelmesine son yarım saat kalmıştı.
Mackenzie yeni bir aile istemiyordu çünkü yetimhanedeki arkadaşlarıyla çok eğleniyordu ama mecburiyetten o da hazırlanmıştı.

Amanda kapının önünü temizliyordu ki "Bayan Martha.., Bayan Martha.. Geldilerrr!!"

Bayan Martha merdivenlerden hızlıca indi Amanda'nın yanına geldiğinde işinin ehliymiş gibi bir tavırla Collins ailesini karşıladı. Aile kızları Brenda ile gelmişlerdi.
Bayan Martha aileyi "Hoş geldiniz Bay ve Bayan Collins" diyerek karşılamıştı. Bay Collins pek ilgili olmasada Bayan Collins gülümsemişti. Bayan Collins'in adı Natalie, Bay Collins'in adı ise David'tir.

Aile geldiği sırada 7 yaşının üstündeki bütün çocuklar sınıflarında derslerini görüyorlardı.

Aile sınıflara tek tek girmiş fakat istediği çocuğu bulamamışlardır.

Natalie biraz düşünmeye karar vermiş ve eşi David'le daha küçük bir yavrucak evlat edinme kararı almışlardı.

Bunun üzerine 3-5 yaş arası çocukların olduğu odaları gezinirken, Natalie yalnız başına masada oturan ve resim yapan çocuğu gözüne kestirmişti. Dikkatini dağıtmak istemediğinden sessizce çocuğu izledi.

Bir kaç dakika sonra Bayan Martha'ya seslendi ve evlat edineceği ufaklığı seçtiğini bildirdi. Bayan Martha seçtiği ufaklığın 3 yaşındaki Tommy olduğunu fark edince bu haber onu çok mutlu etmişti ve bir ablası olduğundan da bahsetmişti.

Fakat Bayan Collins sadece Tommy'i evlat edinmekte kararlıydı. Kadının ısrarları karşısında Bayan Martha çocuğu tanıtmıştı. Natalie ismini değiştireceğini Tommy isminin çok banay olduğunu düşünüyordu. İşlemler yapılmıştı ve Bayan Collins küçük Tommy'i kucağına alıp seviyordu.

O esnada ablası Mackenzie, Tommy'i tanımadığı bir kadının kucağında görünce koşarak yanına gitti ve kadını pantolonundan çekiştirmeye başladı. Mackenzie çok sinirliydi, kardeşinin tanımadığı bir kadının kucağında olması hiç hoşuna gitmemişti.

Natalie, Mackenzie'den hiç hoşlanmamıştı ve bunu fark eden Bayan Martha hemen Amanda'yı çağırdı ve Amanda onu kucakladığı gibi odasına götürdü. Bütün işlemlerde tamamlandıktan sonra Collins ailesi Tommy ile birlikte yetimhane'den çıkmışlardı.

Arabaya bindiklerinde Mackenzie camdan olanları izliyordu. Yaşı küçük olsada herşeyin farkındaydı. Kardeşi evlat edinilmişti ve artık onu göremeyecekti. Araba yavaşça uzaklaşmaya başladığında balkona çıktı ve kardeşinin götürüldüğü araba yok olana kadar arkasından bakakalmıştı...