BÖLÜM 10/ayaz

17 2 0
                                    

Cuma gününü iple çekiyodum ki gün geldi çattı. Törenden önce Mira'ya önemli bi' şey söyleyeceğimi söyledim. O da endişeli endişeli tamam dedi. yaaaaa. Her neyse. Herkes törene inerken biz sınıfta kaldık. Mira yine yine kızarmıştı. Ona doğru yaklaştım.
-Kimsenin duymaması gerekiyor. Çok önemli. Kulağına söyleyebilir miyim?
-Evet, tabi
Onun kulağına doğru yaklaştım, yanaklarına baktım göz ucuyla ve yanağına bir buse kondurdum. Sanırım dünyanın ve evrenin en güzel öpücüğüydü. Hiç bu kadar mıtlu olmamıştım. Mira hala şaşkın şaşkın bakarken kulağına doğru yöneldim. O sırada gitgide sessizleşerek çok sessiz olmuştu koridor. Aynı filmlerdeki gibi. "Seni Seviyorum" diye fısıldadım kulağına. Mira kocaman bir çığlık attı. Ama o kadar çok utanmıştı ki yaaaaa. Yanakları kıpkırmızıydı. Koşarak aşağı inmeye başladım. O da arkamdan geliyordu. Durdum. O da. Sonra yavaş yavaş yürüdü. Yanıma geldi. Elimi eline yaklaştırdım. Elini tuttum. Elini tuttuğum an en mutlusuydum dünyanın. Beraber servis alanına kadar gittik. En güzel gündü o gün. Servisime yöneliyordum. Kulağıma doğru yaklaştı Mira ve: Seni Seviyorum!

16Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin