BÖLÜM 27/savaş

13 0 0
                                    

Tuvaletten sesler geliyordu. Yağmur kapalı olan gözlerini açtı. Ona bakarken Can koşarak tuvalete gitti. Yağmur arkasından. Bende. Melisa hiç iyi görünmüyordu. Su açıktı. Sanırım kusmuştu. Genelde kusan Mira olurdu diye biliyordum. Geçen sene çantama kusmuştu. Aklıma gelip gülümseyince boşluğun tam ortasında olduğum aklıma geldi. Tam ortasındaydım. Hiç bir şey yapamıyordum. Kankam kusuyor, diğeri hasta koltuğunda, sevgilim ağlıyor, kardeşim sevgilisinin kusmuğunu temizliyor, diğer ikisi kayıp, öbür kardeşim de- ÖBÜR KARDEŞİM NERDE?

AYAZ NERDE? koştum. sadece koştum. belki de. tamam sadece miranın yanında evet. YOK! Mira'nın yanında değil. Önüme bir hemşire çıktı. Kadını ellerimle sardım. Orta boylu, yakışıklı- sesimi kesdi. "Ayaz mı?" dedi. "Evet" dedi umutla. Çatıya çıktığını söyledi. Orada ne yapacaktı.

Merdivenleri ne kadar hızlı çıktığımı hatırlamıyorum. Çıktığımda ayaz dizlerini kendine eçkmiş ağlıyordu. Çok. Hiç öyle görmemiştim onu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Yanına geldim. Rüzgar yüzüme vuruyordu. "Erkek adam ağlamaz" diyecektim ki ağladımı farkettim. Bize ne olmuştu böyle? Ne kadar korkunçlaşmıştık? Korkunçtuk. Gerçekten. Herkes birbirine destek olmaya çalışıyordu ama kimse kendi gözyaşını silemiyordu. Hayat bu muydu? Şuan Merve'yle Berke'nin ne yaptığını bilmiyoruz. Buna alıştık. BUNA ALIŞTIK. A L I Ş TI K! Her sabah Merve'nin saçma sapan gülüşünü ben bile özledim. Kavgalarımız unutlumuştu ama neye yarar? Bir şey değişti mi? HAYIR. Aynıyız. Melisa kapüşonumu çıkarmıyordu. Bu hiç normal değildi. Can'la Melisa kanka gibi değillerdi. Yağmur kendini unutmuştu. Kİ AİLELİRİMİZDEN HİÇ BAHSETMİYORUM. Bu olay çözüldükten sonra bir daha bir araya gelebileceğimizi sanmıyorum. Yani çıkış yok. TEK BİR ŞEY BİLİYORUM: YORULDUK

16Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin