Üvey Ve Dengesiz

Ben Seni Pısırık Zannediyordum

Arkadaşlar bir kaç saat önce yayımladığım açıklamada yazdığı gibi silinen eski bölümleri bir daha yayımladım. Eğer geçen sefer attığınız beğenileri tekrar atarsanız çok memnun olurum. Yanlışlıkla sildiğim bir bölüm daha var onuda yayımladıktan sonra yeni bölüm sizlerle olacak:) Herkese çok teşekkür ediyorum..

Ecrin

Begüm ve Beyzayla yaptığımız alışveriş bittikten sonra Begüm "Bize gelsenize kahve falan içip sohbet ederiz. Hem Ecrin sana söylediğim bir kız vardı ya o bende kalıyor tanıştırırım sizi." dediğinde bakışlarımı Beyzaya çevirdim "Gitmek istermisin?" diye sordum.

Başını onaylar bir şekilde salladığında "tamam gidelim o zaman" dedim. Begüm küçük bir çocuk gibi sevinirken gülümseyerek onu izledim.

Beni içten bir gülüşle görmek baya bir zordu aslında ama Begüm bunu başarıyor. Begüm ve Beyzayı diğer insanlardan ayırmamın sebebini bende bilmiyorum.

Onlar çok masum, aynı küçük bir çocuk gibide saflar. Hep beraber otaparka doğru ilerlerken Begüme "Anahtarını ver arabanı ben kullanıcam" gayet ciddi ve umursamaz ifademle.

Bana artık bıkmış gibi bakarak konuşmaya başladı. "Kızım yeter artık ama ya.. Ne zaman gelicek senin araban servisten. Sen arabayı çok hızlı kullanıyorsun. Benim arabam senin araban gibi spor değil kaldıramaz o hızı."

"Ya sen ver bana anahtarları tamam merak etme daha az hızlı kullanıcam. Arabanı zorlamam." dedim. Pek inanmasada arabanın anahtarını bana attı.

***********

Çok kısa bir sürede eve vardığımızda arabadan inip evin kapısına doğru yürüdük. Begüm anahtarıyla kapıyı açtıktan sonra içeriye geçtik.

Begüm bize kahve yapmaya giderken Ayşenin hangi odada olduğunu sordum onunla tanışıp yanımıza çağırmak için.

Begümün bana söylediği odaya doğru giderken içeriden çığlığa benzer bir ses geldi. duvarlardaki yalıtımın iyi olmasındanmıdır nedir sesin ne olduğunu tam olarak çıkaramamıştım.

Kapıyı tıktıklamadan açıp pat diye içeri girdim.

Gördüğüm manzarayla donup kaldım. Başta şaşırsamda bir iki saniyede şaşkınlığımı üzerimden atıp manzaradaki komikliğe baktım ve kahkahalarla gülmeye başladım.

Çıplak bir şekilde kızın üstünde olan Batu beni görünce gözleri büyüdü. Batunun ağazından "Siktir" lafı çıktığında kahkaham dahada şiddetlendi. Batu.. Bizim Batu.. Hani şu üvey kardeşim olan pısırık..

Batunun daha öce bir kızla değil ilişkiye girmek öpüştüğünü bile düşünmüyordum. Allah için yakışıklı çocuktu, vücudu her kızın arzulayacağı cinstendi. Ama ne bileyim işte hiç böyle bişey düşünmemiştim.

Kahkahalarımın arasından güçlükle konuşmaya başladım. "Pardon ya.. Ben kapıyı tıklatmayı unutmuşum.. Siz devam edin ya ben hiç gelmemişim gibi.."

Cevap vermelerini beklemeden hızla odadan çıktım. Bahse girerim Batunu yüzü şimdi utancından kıpkırmızıdır. Batunun yanına geldiğimde Batunun beni gördüğündeki yüz ifadesi tekrardan zihnimde canlandı ve sesli bir şekilde güldüm.

Kızlar ben gülerken bana "Senin derdin ne gardaş" der gibi aval aval bakıyorlardı. Begüm "sen niye gülüyorsun? Hem sen Ayşenin yanına gitmemişmiydin nerde gelmiyormu?" diyerek sorularını yöneltti.

"Şuan o biraz meşgul. Arkadaşı gelmiş sohbet ediyorlar anlarsın ya Begüm." diye imalı bir cevapta bulundum. Aslında şuan yanımızda Beyza olmasa "Kızım senin şu Ayşe varya içeride üvey kardeşim Batu tarafından beceriliyor" derdim

Begüm "Peki kahvelerimizi içelim o zaman" dedi. Begüm yaptığım imayı çok kolay bir şekilde anlamıştı. Saf falan ama gerçekten yaptığım her imanın altındakini anlayabiliyor. İşte Begümün bu özelliğini çok seviyorum.

Batu

Ecrin odadan çıktıktan sonra şaşkınlığımı atana kadar bir süre daha Ayşenin üstünde kaldım. Sonra hemen Ayşenin üstünden kalkıp kıyafetlerimi giyinmeye başladım. Ayşeye baktığımda daha demin olanları sanki hiç umursamıyormuş gibi bana bakıyordu.

"Ayşe hadi kalkıp giyinsene daha demin sevişirken basıldık farkındaysan." dediğimde yüzüne bir sırıtış yerleştirip tekrardan bana baktı. Bu sırıtışın altından ne çıkıcak gerçekten çok merak ediyorum.

"Sevgilim daha demin odaya girip basan kız ne dedi unuttunmu. Devem edin ben hiç gelmemişim gibi dedi. Giyinmek yerine devam mı etsek hem ben seni çok özledim ve henüz daha sana doyamadım." dediğinde yüzümü buruşturdum.

Nasıl bir orospuyla çıkıyordum lan ben.

"Yeter Ayşe sana gerçekten inanamıyorum. Bu kadar rahat olmana dayanamıyorum. Bitti artık anlıyormusun git seni becerecek başka birini bul kendine." diyip hızla odadan çıktım.

Salona girdiğimde hem sinirli hem de utangaçtım. Beyza beni görüp "Aa abi senin burada ne işin var?" dediğinde "Ayşe benim eski bir arkadaşımdıda onu ziyarete geldim ama işim bitti şimid gidiyorum." dedim Ecrinden utana sıkıla..

"Ecrin abla bizde gitsek artık olmaz mı evde biraz ödevlerim cardı onları yapmam lazım hem abimin arabası var taksiyle gitmek zorunda kalmayız." dediğinde Ecrin " Pekala abinle gidelim o zaman" dedi.

Ecrin Begümle vedalaştıktan sonra arabaya doğru ilerledik. Ben utancımdan Ecrine bakamazken onun bakışlarının benim üzerimde gezdiğini hissedebiliyordum. Lanet olsun ..