Just bestfriends

The First and the last time?

Present.

Silver.
 

"Ate nag enroll ka na ba?" Bungad saakin ni violet.
Kahit wala ako sa mood, ngumiti ako sakanya." Oo. Ikaw?"
Ngumiti rin sya saakin." Well. Yeah. Ay ate!!!! Paalam muna ako, kasi lalabas kami ni xander."
Sige ... ikaw na may lovelife. Tumungo nalang ako sakanya.
Nakakainis.
Si kapatid ayun nauna pang mag ka happy lovelife saakin. Si alex naman ayun na de-develop na sila . Si alexia at george naman , ayun quarel pa rin. Si jade, ayun hopless pa rin, ganun din si nathan.
Dun sa best friend ko?
Ewan. Di ko na alam ang nangyari sakanya.
Wala ng balita sakanya, umalis sya ng di nag papalam.
Well what do you expect sil, nasaktan mo yung tao. Ano pa nga bang magagawa mo? Syepre wala.
Umalis amuna ako sa bahay at pumnta sa mall.
Na miss ko tuloy si lance.
Bakit kasi napa ka bulag ko noon? Di ko nakkikita yung taong mahal ako?
'Tama na , its too late para sisishin ko sarili ko.'
Pumunta ako sa Starbucks at umorder.
Inilabas ko ang phone ko.
Saktong nag vibrate yung phone ko.
Unknown?
From:09*********
Magkita tayo sa favorite place natin. Its been a long time.
-lance.

Halos lumundag ang puso ko sa tuwa.
Si lance.
Agad akong tumayo at pumunta sa paborito naming lugar.
Ang tambayan namin.
At ang lugar kung saan kami..........unang nag away.
Sa parke. Sa parke ..........
Inilibot ko ang paningin ko. Nakita ko ang isang lalake na naka v-neck shirt. Tapos naka pantalon , na naka nike.
Malaki na ang pinagbago nya.
"LANCE!"
Maligaya ko syang sinalubong at niyakap ko sya.
Pero nalingkot ako kasi di nya ako niyakap pabalik.
Kaya kumalas ako sa yakap.
"Kamusta ka na? Anlaki ng pinag bago mo!!!!"
Kung ako masaya sya walang emosyon ang mukha nya.
Napasimangot ako.
"Andito ako kasi may ibibigay ako sayo."
Pagkasabi nya nun ay may inilabas syang isang box.
Hindi malaki, hindi rin  maliit.
"Ano to?" Shinake ko yung nasa loob. Hmmmm...parang gamit? Aish malamang?! "Gamit?" Pabiro kong tanong sakanya.

Tinalikuran nya ako.
"Tignan mo. Wag kang tanga. "Agad naman nya akong iniwan na nakatanga doon.
Never nya akong sunabihan ng ganon.
Ansakit.
Umupo ako sa bench.
Binuksan ko ang loob. Nakita ko ang isang sulat.
Silver...
Alam kong mali ang ginawa ko na di ko sanabi sayo na umalis ako.
Pero alam mo ba yung pakiramdam na napaglaruan ka?
Syempre ang sagot ay hindi.
Pag nabasa mo ito, ibig sabihin, bumalik na ako. Pero nag bago na ako.
Akala ko the deeling is mutual, pero ako pala ang napag laruan.
Salamat at naging best friend kita.
Napatawad na kita pero..........
.......................sa pag babalik ko dyan...... ididikit ko sa utak ko na di kita kilala.
Dahil totoo naman eh.
Simula nung araw na yun. Di na ikaw ang sil na kilala ko.
-lance.
Bawat salita , ang sakit.
Bakit?
Bakit napaka laking tanga ko nun?
Nakakainis.
Naglakad ako sa kawalan habang umiiyak.
Masakit napaka sakit. Nakakainis, naiinis ako sa sarili ko.
Nabulag ako sa kasinungalingan.
"Teka.......silver? Anong nangyari?!"
Kahit di na ako lumingon pa. Alam kong si mama iyun.
Nasa tapat na pala ako ng bahay namin.
Di ko manlang namalayan.
"Hey!!- wait......anong nangyari little princess?" Tanong saakin ni mama.
Bago pa man nya ako mahawakan.
Tinabig ko ang kamay nya.
"Kasalanan mo ito eh!!! Kung di ka gumawa ng kwento edi sana ok pa kami!!! Nakakainis ka!"
Lumungkot ang mukha nya.
"Anak, sorry , kasi simula noong nakilala mo sya, minsan ka lang mag salita. Minsan ka nalang makipag bonding saakin."
"Di mo ba naisip na sya lang ang naging karamay ko nung mga oras na ang inaatupag nyo ni papa ay ang walang kwenta nyong away??!!!!! "
"Natatakot ako na mapalayo ka. I lost your dad, wala na yung gaan saakin ng loob ni amanda. Ayokong pati ikaw,"
Ang kapal ng mukha.
"Tsk! Di naman ako mawawala sainyo eh. Bakit , nung nag way kayo ni papa, kahit na mali ka sayo pa rin ako kumampi. Nagaway pa nga kami ni violet nun eh!!!! Satingin mo ba lumalayo ako??! "
"Anak."
"At you said you don't wanna lose me? Well you just did, you just did ma. The moment na siniraan mo sya saakin , sinira mo na , the moment na malaman ko ang totoo, yung katiting na pag mamahal na natitira NAWALA NA. KAYA WAG MONG SASABIHIN NA GINAWA MO YUN DAHIL AYAW MO AKONG MALAYO SAYO, BECAUSE ITS A LAME REASON. ITS BECAUSE YOU AR SO SELFISH!!!!SELFISH KA. NAKAKAINIS KA!!!! NGAYUN WAG NA WAG MO AKONG TATAWAGIN NA ANAK DAHIL WALA AKONG NANAY , MATAGAL KO NA SYANG DI KILALA." Agad akong tumungo sa loob ng bahay.
Agad kong binuksan yung kwarto namin ni violet.
"Ate, what happen?"
"Pack your things NOW!"
Ahad nyang sinunod ang utos ko.

Ako naman ay ginagawa ang dapat gawin.
"Anak please no. Please..."
Di ko sya pinansin.
Nagpatuloy ako sa ginagawa ko.

Inilagay ko sa maleta ko ang mga damit.
Inilagay ko na rin yung mga sapatos.
Pati yung mga libro ko, yung mga gamit ko. Lahat.
Bale naka dalawa akong apmaleta yung isa naman ay hand carry,
tinigan ko si violet at ready na sya.
"Anak please, wag. WAG!!"
"Butler!!!!!!!!!!"
Agad lumitaw sa harap ko si butler.
"B-bakit po?"
"Pigilan mo ito. Bilis."
Natakot naman sya at hinawakan si mama samkamay nito.
Tinulungan ko na si violet sa gamit nya at inilagay yun sa kotse ko.
"Sakay."
Sinunod nya yun.
Sasakay na rin sana ako, pero nakita ko si white.
Binitbit ko sya at inilagay sa backseat.
Sumakay na rin ako at pinaandar ang kotse.
"Ate saan tayo pupunta?" Bakas ang lungkot sa mukha ni violet.
"Kay papa. Hihingi muna ako ng pera, pambili ng bagong condo unit. Dahil panigurado pupuntahan tayo ni mama, at baka i cutt pa nya yung credit cards ko."
Si nalang sya umimik.
Nakarating kami sa bahay ni papa.
Let me re phrase it.
Mansion ni papa.
"Good afternoon Ms.Silver." Bati nung mga katulong.
Di ko nalang sila pinansin , at pumunta sa office ni papa.
Laking gulat ko ng makitang may babaeng naka patong sa binti nya at nag hahalikan pa sila.
Kkaya agad kong tinakpan ang mata ni violet.
"Sorry to interupt.
Nagulat sila. Agad napatayo yung babae.
Secretary nya ata sa office nya sa trabaho. Bakit nandito yan?
"Sorry. Anong kailangan mo?"
"I need a money. Money para saamin ni violet." Sabi ko.
"Why?"
"Well, di ko na matiis makasama yung babaeng yun."
Sumeryoso ang mukha nya.
"Magkano?"
Magkano ng ba?
"Well we need condo unit. We need money for food. For allowance and for food. "
May kinuha sya sa drawer nya.
Nag labas sya ng isang sobre na may lamang pera.
"That's 50,000 pesos. Ako ng bahala sa condo nyo. Doon nalang kayo sa branch ko. Atleast libre. Sasamahan kayo ng secretary ko. "
Tsk. Baka sexretary.
Alam kasi ni papa na matagal ko ng lumayas sa bahay.
Nakakainis.
"Tsaka, ako ng bahala sa school nyo. Pang gastos nyo nalang yan sa pagkain o kung ano man. Basta if you need me, sabihin nyo lang."
Then we made our way sa condo na sinasabi ni papa.
Napansin kong tahimik ang atmosphere.
Nakita ko namng nakabukas pa yung butones nung babae.
Tapos kalat ng konti ang lipstick.
Medyo, pawis rim sya.
Syempre. Pag galing ka sa 'sexual workout' talagang pag papawisa ka. Tsk.
"Punsan mo yung mukha mo. Kalat yung lipstick mo. Pawis ka rin. Ayusin mo rin yung butones ng blouse mo. May towel dyan sa gilid malinis yun. Gamitin mo na sayo na"
Syempre mabait na tao ako.
"S-salamat."
Tsk.
"Dito na ba?"
Tumungo sya.
Huminto ako sa harap ng isang napakalaking building.
Pinark ko yung kotse ko.
Ayaoko ipahandle sa ibang tao.
Binitbit namin ni violet ang bags namin.
"Hello, I'm Denise Sayzon . Mr. Santos wants his daughters to have the biggest ang most comfortable room here."
Mukahang alam naman nila na sya ay secretary kaya sinunod nila yunh sinabi ni denise
Sumunod nalang rin kami.
May nag offer pa na sila na mag bitbit pero sabi ko hindi na.
Nakarating kami sa harap ng room number 25.
"Here madam." Abot saami ng susi.
Iisa lamang yun.
Pagkaalis nung isang babae.
Inabutan kami nung sec. Denise ng pera.
"That's 20.000 sabi ng dad nyo ay bigyan ko paraw sainyo itong pera. Baka raw kulangin." Tyen walk put sya.
"Ate. Di ba parang mali yung ginawa natin. Iniwan natin si mama?"
"Matagal na dapat tayong umalis. Pero di natin magawa. But naging selfish na sya. Sya ang dahilan ng pag way namin ni kuya lance mo. Now, ibabalik kita kay mama, or dito ka na?"
"Of course ate , sayo ako sasama. Ayoko maiwan kay mama."
Ngumiti ako ng mapait.
At binuksan ang pinto.
Pumasok na rin kami.
Anlaki
Dalwang malaking higaan. Mah table pa nga eh. Tapos may malaking magandang banyo pa. Tapos may makinis  na kusina pa.
And wow. May walk in closet pa.
"Wow."
Yes mangha ako.
Inayos namin ang gamit namin.
"Ate gutom ako."
Tsk. Di lang naman ikaw .
"Oh tawag ka sa gusto mong restau, order ka. Ako rin ah. "
Tumungo sya .
Tinignan ko ang box.
Nakita ko ang isang caption sa gilid ng box.
The first and the last time.
Anong ibig sabihin nito?
Shet naiiyak nanamn ako. Nakakinis.
Bwisit.