KAÇAK

1. Bölüm

Zerya Güneş ... Güçlü, idealist bir dedektif, ayakları yere sağlam basan, herkesin imrenerek baktığı ben... Dışarıya kendimi böyle lanse etsem de kimse bilmiyordu benim neler yaşadığımı...

6 yaşındaki bir kız çocuğunun babasız kalması ne demek biliyor musunuz? Kimsesiz kalmak demek. Çocukken herkesin babası okula geldiğinde senin sessizce duvara yaslanıp çökmen, ağlaman demek. Oyun oynarken herkesin babası "Hadi eve." dediğinde senin kendi evine baktığında kimsenin sana bağırmadığını görüp ağlaman demek... Çok küçük olsam da hayal olarak hatırlıyorum annemin "Gitme." diye bağırışlarını babamın "Gitmek zorundayım, ben yokum artık" deyişini ve kapının kapanışını... Sonrasında annemin defalarca intihara kalkışmasını. İşte benim kendi başıma verdiğim savaşım böyle başladı.

Hayatım boyunca annem gibi güçsüz, babam gibi kimseyi terketmeyeceğim diyerek yetiştirdim yetimhanede kendi kendimi. Her düştüğümde bunu dedim kendime "Sen annen değilsin kızım, sen güçlü olacaksın. Zorundasın. Kimseye ihtiyacın olmayacak, tek başına yetebileceksin kendine..." Ama belki de hayatım tam anlamıyla 18 yaşında benim için en önemli sınava girerek başladı. O kırık kız çocuğunun bile hayali vardı. Dedektif olmak... Okuduğum kitaplardaki dedektiflere özenerek, "Bende onlar gibi olacağım." dediğimde arkadaş dediğim insanların dalga geçmelerine gece hıçkıra hıçkıra ağlayan ben dedektif olabilecektim. Belkide onlara en güzel cevap bu olacaktı.

İşte benim hikayem o sınavı kazanarak başladı. O hayal kurduğum dünya gerçekleşecekti. Kim bilir nasıl olacaktım? Okulum nasıldı? Beni nasıl hayat bekliyordu? İşimde iyi olacak mıydım? öğretmenlerim nasıldı?  Herkesin silinde şu tuhaf aşkı bende yaşayabilecek miydim? Sevilecek miydim?.. Başka şehir, başka insanlar, başka bir ev, bambaşka bir dünya...

Zorlanacaktım ama hayalimi gerçekleştiriyordum. Bundan daha güzel bişey yoktu yetimhane köşelerinde sürünen Zerya işte şimdi gerçekten Zerya olmuştu...

🌹

Miraç Yemen... İnsanın hayalleri elinden alınınca nasıl olurlar? Sokakta bütün gün top oynayan. "Büyüyünce ne olacaksın?" diye sorulduğunda futbolcu diyen çocuğun elinden hayalleri alınır mı?  Hadi alınır diyelim ya bu çocuğun çocukluğu elinden alınırsa?

Annesinin her daim babası tarafından dövüldüğünü görürse, en kötüsü bu çocuk gözlerinin önünde annesinin öldürüldüğünü görürse; kafamda hâlâ ambulans ve polis sirenlerinin sesleri yanımda ağlayan, bana saçma teselliler vermeye çalışan kadın, bense donmuş, annemin öldüğünü idrak etmeye çalışıyorum. İnanmak güçken, babam polis arabasının içine bindiriliyor polisler tarafından. İşte o zaman anladım gerçek olduğunu ve babamın annemi öldürdüğünü.

🌹

" Yetimhanede daha iyi olacaksın" diyen bir teyze sanki daha iyi olmayacağımı hissetmişti de beni kandırıyordu. Yetimhanede daha iyiyi bırak, iyi bile olmadım.

2 yıl boyunca eziyet çeken minik Miraç... Sırtımda kırılan odunların haddi hesabı yokken  izleri bende hatıra kaldı. Oradan çıktığımda başladı benim hikayem. Kim canımı acıttıysa hepsinden intikam aldım. Birer birer, acı acı inleterek bana yapılanların aynısını onlara yaad ettim. Yetimhane de doldurduğum bütün kinimi onlara kustum. Her kalkmaya çalıştığımda düştüm.

Eskiden suyun içinde yüzdürdüğüm o çakma yelkenli tekne beni taşımıyordu artık. Sanki o suda boğuluyordum. Her sudan çıkmaya çalıştığımda daha da dibe batıyordum. Düzelecek gibi duran hiçbir şey yoktu. Düzelecek gibi olmuştu. Düzelecekti de ta ki yanlış anlaşılmaya kurban gidene dek...