KAÇAK

11.bölüm

Miraç'ın Gözünden

bu dünyada ki en masum varlıktır çocuk peki neden çocukların çocuk kalmasına izin vermiyoruz kimisi sokaklarda mendil satıyor zorla çalıştırılıyor eğer az para getirirseler dayak yiyor , kimileri tecavüz ediliyor ve bunun adına hiç yüzümüz kızarmadan çocuk istismarı diyoruz , kimisi 14 'ünde satılıyor bir şeytana kendi çocukken çocuk büyütüyor çocuk gelinler ne kadar acı dimi çocuk ve gelin kelimesini aynı cümle içinde kurabiliyoruz.... Ben Zeryanın koluna sarılmış bankta bunları düşünürken o getirdi beni kendime

"Miraç eğer üstüne gitmek gibi olmayacaksa bana anneni hatırladığın kadarıyla anlatır mısın " yutkundum o öyle deyince ne yapacağımı bilememiştim sanırım başımı eğip buruk şekilde gülümsedim  ;

"Benim annem 14 yaşında satılmış Allah 'ın emri diye "

"Çocuk gelindi yani öyle mi " dedi ve gözlerinden yaşlar  düştü zeryanın ona doğru hafiften tebessüm edip gözyaşlarını sildim merhamet kokuyordu sanki o an zerya ...

"Annem hep derdi ki bana ben seninle büyüdüm çocuk olamadım ben öğretmediler bana çocuk olmayı çocuk girdiğim yataktan olgun olarak çıktım ben derdi " işte o an benim de gözlerimden yaşlar aktı yutkunup devam ettim

" Merhametli olacaksın oğlum sen bana gösterilmeyen merhameti göstereceksin derdi benim annem yıllarca satıldığı o adam dan dayak yedi benim annem o şeytandan dayak yiye yiye öldü"

"Anlamıyorum ben niye bu kadar körüz biz benim gibi binlerce çocuk annem gibi binlerce kadın var onlarda annem gibi ölüyor neden ya neden "

"Çünkü eğer konuşursak eğer görürsek keyfimiz kaçar da ondan ama bilmiyoruz ki hepimiz bende dahil annen yerinde olabiliriz " yutkundu ve davam etti zerya

"Annenin adı neydi ? " ürkerek sormuştu sanki bunu daha fazla canımı yakmak istemiyordu belki de

" Hayat hayattı adı 14 yaşında hayatı alınan hayat... " hiç bir şey diyemedi zerya ağır gelmişti sanırım

" Zerya sen ünzile şarkısının hikayesini biliyor musun " kafasını hayır şeklinde salladı zerya sözlerime devam ettim bende

"  Hikaye Aysel Gürel bir gün Anadolu  turnesinde durduğu bir köyde tanıdığı Ünzile ile tanışmasıyla başlar ve bu şarkıyı ona yazar binlerce ünzileye binlerce hayatlara yazar bu şarkıyı Aysel Gürel aslında bu şarkı bu hikaye geri kalmışlığın hikayesidir bu Türkiye 'nin kanayan yarasının hikayesidir bu çaresizliğin hikayesidir " hıçkıra hıçkıra ağladı Zerya sarıldım ona

" Miraç yalvarırım sesleri olalım onların çok ağır geliyor bana bu anlattıkların "

" Bana da çok ağır geliyor ah bir bilsen ne kadar ağır geliyor hem de " kollarımız ayrılmıştı ben sözlerime devam ettim

" Küçükken annem ben seninle büyüdüm deyince anlamazdım sonradan öğrendim dedemin annemi  14 yaşında  3 kuruşa sattığını " buruk şekilde gülümsedi Zerya

"Bir kadın hem yıllarca dayak yiyip hem de babası tarafından satılmış nasıl dayanmış annen bunca şeye çok güçlüydü dimi" sesi titriyordu ama sanki ses tonunda beni teselli eder bir ton vardı

"Öyleydi "

"Eminim seninle gurur duyuyor o yukarda merhameti öğretmiş o sana ona nasıl teşekkür etsen az " sustum o öyle deyince bir şey diyemedim

"Kalkalım mı " dedi en yumuşak naif ses tonuyla

"Olur " dedim bende ... evine bırakmıştım Zeryayı kendi evime doğru yol alıyordum düşündüm bu zamana kadar yaşadıklarımı ağır çok ağırdı belki ama hayata bir noktada tutunuyordum ben bir yaşam damarı bulup şimdiki yaşam damarımda Zerya idi...

eve geldiğimde virane ama benim için anlamı büyük radyodan şarkı açmaya çalıyordum cızırtılıydı bastım bastım ve nihayet düzelmişti tesadüfe bakın ki radyoda ünzile şarkısı çaldı sanki annem bana mesaj yolluyordu ... sigaramı çakmakla yakıp kanepeye uzandım ve şarkının melodisine ve sözlerine bıraktım kendimi

"

Ünzile insan dölü

On kardeş, beşi ölü

Büyüdükçe un ufak

Ve gelirde görücü

İnci gibi dişi

Görücü bilir işi

Söğüdüm ağlar gider

Olur hatun kişi

Varmadan sekizine

Ergin oldu Ünzile

Hem çocuk hem de kadın

On ikisinde ana

Bir gül gibi al ve narin

Bir su gibi saydam ve sakin

Susar kadın Ünzile

Yağmuru kim döküyor?

Ünzile kaç koyun ediyor?

Dayaktan uslanalı

Hiçbir şey sormuyor

Korkar durur, gitmez

Köyün en son çitine

İnanır o sınırda dünyanın bittiğine

Ünzile insan dölü

Bilinmezlere gebe

Sırların mihnetini

Yükleyip de beline " 

YN: " Susar kadın ünzile ... " susmasın bizim ünzilelerimiz biz susmayalım ki onlarda susmasın biz kör olmayalım ki onlar yaşabilsin biz tepki gösterelim ki onlar gelinlik değil önlük giyisinler onlar parklarda oynasınlar evde çocuklarıyla değil biz onları görelim ki daha çocuk olmadan kadın , ana olmasınlar binlerce babaları tarafından  ünzileler var binlerce şiddet gören kadınlar var hepsinin bizim üzerimizde hakkı var bu zamana kadar sustuğumuz için affedin bizi nolur artık susmayalım ....

" Allah' ın emri değil ki bu kulların aklı

Töre töre töre  olur mu kul kula köle "

" aldılar sıcacık uykularından

ne kıyanlar bildi ne kıyılanlar erkek yasası

bir daha vurmasınlar kız çocuklarını "

Şarkılar : Sezen aksu - Ünzile

Sıla - töre

Sertap Erener - Kız leyla