KAÇAK

4.Bölüm

"Daha fazla burada duracak mıyız?Buraya dikilmeye gelmedim." dedim kaşlarım çatık ve yüksek bir sesle. O da dalga geçer bir ifadeyle "Tabi Hanım Efendi nasıl isterseniz, size özel koltuk ayarlayalım." dedi.

Ben de "Olur bir de kahve getirsen hiç fena olmaz." dedim alaycı bir tavırla.

Hiç istifini bozmadan arkasında duran kulübeyi göstererek bana yol verdi. Küçük ve 2 sandalye bulunan kulübenin sandalyesine oturdum.  O da karşımdaydı ve "Selin hakkında ne soracaksın? Ne istiyorsun?" dedi ciddi bir ifadeyle.

Ben de ona "Mesela ona neden uyuşturucu sattın? Buradan başlayabiliriz."dedim gayet rahat bir tavırla. Ciddi tavrını bir kenara bırakıp burnumun dibine kadar girdi. Nefesini nefesimde hissediyordum sanki. "Böyle mi söylediler gerçekten? Böyle mi öğrendin dedektif Hanım?" dedi gülümseyip alaycı bir tavırda, sonra geri çekti kendini.

Bakır saçlarımı geriye doğru atıp "Yanlış veya doğru, ben buraya doğruyu öğrenmek için geldim, senden de doğruyu söylemeni istiyorum." dedim. "Kime göre neye göre? Benim söylediklerime gerçekten inanacak mısın? yoksa herkes gibi "Ben onlardan değilim." dedikten sonra yargılayacak mısın? Hangisi? " dedi ve "Ben olsam benim söylediklerime inanmam."  diye ekledi gülümseyerek. Birden sinirlendiğim için bağırmaya başladım "O veya bu suçlu, suçsuz fark etmez. Bir insan öldü ve ben buna sebep olanı bulmak istiyorum ki şüpheli listesinde 1. numaradasın ben olsam bu kadar rahat olmam." dedim.

Sitede evine giden bir amca benim sesimden rahatsız olacak ki camımıza vurdu. O söze başlamadan "Kusura bakma amcacım." deyip camı kapattım. Sesimi alçaltıp Miraç'a döndüm "Şimdi bana yardım edecek misin?." Kafasını sallayıp "Selin'le 2 sene önce yazın tanıştık. Ona ben vermedim uyuşturucuyu ve emin olabilirsin onu herkesten korumaya çalıştım. Ona zarar verecek hiçbir şey yapmam." dedi ve "Benim senden daha önemli işlerim var daha fazla laf ebeliği yapmadan gitsen iyi olur." diye ekledi.

Ayağa kalkıp giderken dönüp "Bir daha ki gelişim de bu tavrına devam edersen daha farklı bir tavırla karşılaşacaksın." dedim ciddi bir tavırla. Akşam olmuştu, evime gitmek için arabaya bindim Bir anda arka koltuktan gelen paket sesleriyle arkaya baktığımda yetimhaneden tek arkadaşım, hatta hayattaki tek arkadaşım, dayanağım olan Sıla'yı cips yerken gördüm "Sıla!" diye bağırdım şaşkınlıkla ve mutlulukla.

YN: Bölümü beğenmeniz dileğiyle sizi seviyorum .