Mutlu başlayan bir hikayenin ızdırab çeken bir yüreğin mi ya da görünmeyen iki ızdırab çeken yüreğin kaset misali sardığı hayatın adaletsizliklerinde mücadeleye devam edebilmek zorken yaşama savaşı veren birleşmiş iki yüreğin acısı.
Mevsimlerden kış. Hava aşırı derecede soğuk. Üşüyorum ve titriyorum. Evimin sobasına her ne kadar odun atsamda fer etmiyor. Ucuza aldığım kömürler zaten beş para etmiyor. Her ne kadarda adi olsalarda azda olsa ısıtıyorlar. Üstümde babamın aldığı kazak, bir üstünde ise anamın çalışkan elleriyle ördüğü gri bir yelek var. Hastalığa yakalanmamak şu aşırı soğuk ve ayaz dolu kış günlerinde pekte mümkün değil. Hele çatının ve balkonun tepesinde asılı duran o uzun uzun buz kütleleri tüy ürpertici cinsten. Dedemin köyümüzün dağlarından toplayıp gönderdiği ıhlamurlar hastalığıma iyi gelecek gibi. Anam alttaki demliğe sıcak suyu, üstündeki demliğe de yumuşaması için erkenden ıhlamur demetlerini koyuverdi. O burnuma gelen hafiften ıhlamur kokusu şimdiden şifa olmaya başlamıştı. Yavaş yavaş vücudumun hali kendi kendini toparlamaya başladı. Anam ıhlamur demetleri üzerine yavaş yavaş suyu dökmeye başladı. Suyu iyice ağzına kadar doldurdu. Bir müddet olması ve oturması için bekledik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O sırada kar etkisini arttırdı ve lapa lapa kar yağmaya başladı. Bir yandan soğukluğun verdiği hastalığın şiddetlenmesi için korkuyor, diğer bir yandan çocuksu gülmelerin yüzümde dağılmasıyla keyifleniyordum. Pencerenin ahşap kısımlarına uzun tırnaklarımı yapıştırıp koyuverdim ve uzun uzun çocuk gibi bakakaldım. Kar neredeyse bu gidişle bir metreyi aşacak gibiydi. Şu anda pek bir şey de görünmüyordu. Fırtına eşliğinde karın yağması ortalıkta pek bir şeyi göstermiyordu. Anam o köy bardaklarını hala atmamıştı. O koskoca bardaklara taze ve sımsıcak ıhlamurları doldurmuştu ve beni çağırdı. Sobanın bir köşesinde oturdum ve anamın elinden sıcak ıhlamur bardağını aldım. O kadar güzel olmuştu ki her defasında yudumlayıp içtiğimde vücudum sanki yenileniyor ve şifası organlarıma işliyordu. Dedem ne zahmetle bu ıhlamur tanelerini toparladı. Üşüme hissi hastalığımdan dolayıydı galiba. Şu anda pek fazla üşümüyordum. İçtiğim ıhlamur çok iyi gelmişti ve vücudumu sıcak tutmaya yetecek derecedeydi.
