One in a Million

Venice

CHAPTER 30- Venice

Paggising ko, tiningnan ko agad siya kung nahinga pa ba sya.. Medyo kinabahan ako.. Parang patay kasi matulog wala?! Tulog pa sya..

"Una na ko beb.." Kiniss ko sya sa noo nya habang tulog pa sya. Uuwi kasi ako at may reunion kami nila Mama at ng whole family namin sa Mother Side. Nagpaalam naman na ko kay Chi e, pumayag naman sya.

"Beb.." Isasara ko na dapat yung pinto.. Pero tumingin ako nung tinawag nya ko..

"O baket beb??"

"Magic shake hands.." Kahit antok na antok pa sya at nakapikit pa, sinabi nya yan tapos tinaas nya yung kamay nya.. Natawa ako tapos lumapit ulit ako para makipag-magic shake hands sa kanya.. Aalis na dapat ako..

"Beeeeb.."

"O bakit ulit??" Natatawa pa rin ako.

"Kiss ko.." Tapos ngumuso sya.. Bahagya pa lang syang nakadilat.. Kiniss ko sya ng smack.. Tapos ngumiti sya.. Tumalikod na ko sa kanya kasi medyo nagmamadali ako..

"Beb.. Son Goku.. Jon Von.. Mahal na mahal kita.. Tandaan mo yan.." Tumingin ako sa kanya ng may halong kaba, kasi parang nakakaramdam ako na nagpapaalam na sya, pero hinayaan ko lang, kasi alam kong hindi pa nya ko iiwan kasi alam nyang hindi ko pa kaya.

"Mas mahal na mahal kita Beb.. Chi Chi.. Maria Richellin.." Tapos tumalikod na ulit ako tapos sinara ko na yung pinto.

"Di ka na kakain Von?" Si MC.

"Di na, sa bahay na. Salamat MC."

"Sige.. Ingat.."

.............

Sobrang saya ng mini reunion namin. Ngayon na lang kasi kami ulit nagkita kita.

"On process na rin pala yung pagsasara ng kumpanya.. We'll just start a mini business I guess." Sabi ni Mama. Nagulat kaming lahat, at tumahimik. Kahit ako, hindi ko alam yon e.

"I just realized how lucky I am to have a son like him.." Tinuro ako ni Mama tapos gulat na gulat ako..

"Siya yung nagpa-realize sakin na hindi mahalaga ang pera para maging masaya.. Anak. Sorry sa lahat.. Sorry kung muntik ko nang ipilit na makasal ka sa iba.. Ha? Sorry kung wala akong laging time sayo.. Ngayon, babawi na ko.. Mahal na mahal kita.." Naiyak ako sa sinabi ni Mama. Ang tagal kong hinintay na sabihin niya to sakin.

Nagpalak-palakan yung lahat. Understood na.. Hindi na kailangang mag-explain ni Mama sa kanila na soon, niyakap ko. Tumakbo ako papunta sa kanya.. Siguro mag-oopen na lang kami ng mini business..

Ang saya ko.. Ang saya saya...

............

"Tol sige, una na kami.." Unti-unti na silang nagpaalam.. Haaaaay..

*bzzt bzzt*

From: MC

Von, punta kang bahay. Kailangan ka ni Chi. Kailangan na kailangan.

Malapit na.... Sobrang kinabahan ako at nagmadali akong pumunta sa kotse ko. Napaltan lahat ng saya ko ng kaba at lungkot..

Biglang nasiraan sa gitna ng daan. Kung minamalas ka nga naman oh!! Nakakainis. Kailangan ako ni Chi e! Pero malapit naman na ko, pwede ko nang lakarin to, or takbuhin para makarating agad ako dun. Tinabi ko yung sasakyan ko at tatawid na dapat ako para tumakbo tapos nagulat ako nung may pumigil sakin..

"Pare.. Kamusta na??" Tiningnan ko ng maigi yung guy pero hindi ko halos makilala..

"Ako yung sinuntok mo sa bar, remember?"