Bölüm 14:Sana yemin ederim

570 48 17
                                    

Multi:Bölümle değil neredeyse hikayemizle ilgili bi fotoğraf

    Sesleri duyduğumuz anda Ulaş elimi tutup beni arabanın arkasına çekti. Oda arabanın kapısını kendine siper ederek bize ateş açanlara ateş etmeye başladı. Korumalarda bizim tarafımızdan uğraşıyorlardı.

"Ulaş, ulaş noluyo"

"Korkma güzelim.  Hiç bişey yok.  Sen sakın çıkma oradan"

Kafamı salladım ve silah seslerini duymamaya çalıştım. Bizim korumalar bikaç kişiyi vurmuşlardı.

Birden bi koruma bacağını tutup bağırarak yere yığıldı.

"Ulaş!  Adam vuruldu"  dedim çömeldiğim yerden.

Ulaş oraya çok kısa bi süre bakıp önüne döndü.

"Bakma oraya deniz. Bişey yok"

"Ama vur-"

"Sus deniz"

Bu çatışma bikaç dakika sürüp gitti.
Derken aniden arkamdan biri boynuma kolunu sardı ve beni kaldırarak şakaklarıma metal bişey dayadı.

  Ben korkudan olayları idrak edemezken kollarını boynuma dolayan adamın kalın sesi duyuldu.

"ULAŞ SÖZERİ!"

Anında silah sesleri kesildi ve tüm yüzler bize döndü.

Ulaş beni gördüğü anda gözündeki bir çok duyguyu okuyabiliyordum.
Endişe,korku,sinir...

"LAANN!" diye kükrediği an gözlerimi kapattım. Gözlerimdeki korkuyu görmesini istemiyordum.

"LAN HEPİNİZİ SİKERİM. ONA DOKUNAN ELLERİNİ KIRARIM. BIRAK ONU PİÇ"

"Ben demiştim Sözeri! Ona ulaşın gözünün önünde bile olamayacaksın demiştim. Ama sen tedbirini almadın"

Beni arayan gizli numara bunlar mıydı yani. Keşke Ulaşa daha erken söyleseydim Allah'ım keşke.

"ONA DOKUNMA!"dedi Ulaş dişlerinin arasından.

"Ee ulaşın kızı son kez söylemek istediğin bişey var mı gözüne çarpan çocuğuna"

E ama bunlar benim ulaşa böyle dediğimi nerden biliyolardı.

"Bırak beni"  dedim hafif çatallı çıkan sesimle

"O biraz zor,neyse senin diyecek bişeyin yoksa biz gidelim"

"Her şeyini alıp" dedi ulaşa bakarak.

Ne yani beni götürüyorlar mıydı bunlar.

"Lan hepinizi sikerim. Bırak onu" dedi ve  bir adım attı.

Adam silahı şakaklarımdan çekerek havaya ateş etti. Ben hafif bir çığlık atarken Ulaş durmuştu.

Adam tekrar silahı alnıma yasladı ve geri geri arabaya gitmeye başladı. Tabi ben de onunla birlikte.

"Sakın yaklaşma Sözeri. Yoksa mavini sonsuza kadar kaybedersin" dedi sikahı alnıma biraz daha bastırarak.

Ve ne olduysa o an oldu. Adam  beni arabaya bindirdiği gibi sürücü koltuğundaki sürmeye başladı. Tek hatırladığım o adamların ulaşlara,bizimkilerin de onlara ateş açışı,ve Ulaşın adımı bağırmasıydı...

Ulaş'tan

Lanet olsun! Koruyamadım. Aldılar onu benden. Işığımı,mavimi, sonsuzluğumu, her şeyimi aldılar elimden.

Arabaya bildiklerinde Denizi bayıltmış olmalıydı piçler. Çünkü hiç direnmemişti.

Ama ben onlara göstereceğim. Benim kadınımı almak ne demekmiş görecekler.

SonsuzluğumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin