-15 Eylül 2014
Tanrım,
Park Jimin, yanımda
dolu gözlerle,
titrek sesiyle,
o metini okurken,
Nasıl da sakin kalabildim öyle?
Öyle savunmasız gözüküyordu ki o yazıyı okurken, izin alıp lavobaya gittiğinde kapı arkasından onun hıçkırıklarını dinlemek çok acıttı kalbimi.
Yaklaşık 15 dakika ağladı ve gelince o yazıyı -ve kağıdın arkasında olan testi- yanına aldı, üzgün olduğunu söyleyip evi terk etti.
Acaba dersi bıraktığı için mi üzgündü,
yoksa o yazı yüzünden mi?
Kimin yazdığını bilemiyorum fakat onu çok etkileyen biri olmalı.
Onu, bu derece etkileyebilmek isterdim,
Benim göğsümde ağlayacaksa eğer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
you are my pain | yoonmin
Short Story"Gençliğini arkasında bırakacak kadar çok sevmişti beni."
