The Unexpected
Mikay's POV
"Hay!" Sigaw ko.
Nang makarating ako sa kwarto ko, ay agad akong tumalon sa malambot na kama. I'm currently staying in a grand hotel, courtesy of our company, to attend a one week seminar. Pagkatapos ng first activity na pinuntahan namin, agad na nagka-ayaang magpalipas ng oras sa bar.
And unfortunately, I have low tolerance to alcohol kaya medyo hilo na ko kahit hindi naman ganoon karami ang ininom ko.
"Bakit nga ba ko sumama sakanila mag-bar?" I mumbled habang naghinihilot ang sariling ulo.
Gino's POV
"Gino! Pare! Isa pa!" sigaw sakin ng kaibigan ko. Inabutan niya pa ako ng isang bote.
"Naku! Awat na ko, p're!" Natatawa kong sabi. I pointed at the exit. "I need to go. Maaga pa ko bukas!" I stood up and started excusing myself. "Kaya niyo na 'yan!"
Agad naman akong lumabas bago pa nila ko pilitin para sa isang round. May lahing makukulit pa naman ang mga 'yon.
Hindi ko alam ilang bote ba ang nainom ko at halos matumba na ko habang naglalakad. Mabuti na lang at kaya ko pa naman but I'm damn sleepy.
Dumiretso ako sa front desk ng hotel. "Gino dela Rosa." Simpleng sabi ko at agad namang iniabot sa akin ng babae yung susi.
"Room 134 po, Mr. dela Rosa." Sabi nito. "It's on the 9th floor, po."
Tumango ako. "Thank you."
Sumakay naman agad ako ng elevator at pinindot ang 9.
Room 134.
134
134
134
134
134
134
Nang makarating sa 9th floor, ay agad kong hinanap ang room ko.
"Ah! Found it." I mumbled.
I held the door knob to check if it's lock and to my surprise, it wasn't. I immediately went inside and threw myself on the bed.
Then I noticed something odd... May katabi ako... babae.
Mikay's POV
I woke up in the middle of the night feeling queasy. Inabot ko ang cellphone ko sa side table only to find out it's only one in the morning. Sinubukan kong maupo pero agad ring napahiga dahil sa tumamang matinding hilo.
"Ugh!" I mumbled. "Bakit ba ko uminom?"
I rolled on the other side of the bed only to be stopped because I bumped into something.
Not something. . .but rather, someone.
Dahil sa pagkabigla ko, ay nahila ko papalapit yung kumot sakin at dahilan naman para magising ang katabi kong lalaki.
"Hmm?" ungol nya sabay bangon at tumabi pa sakin. I tried pushing him off of me but this guy is freaking heavy.
"Shit!" I mumbled as fear inside me arises. "Excuse me, po. Nagkamali po kayo nang room na pinasukan." Sabi ko habang pilit pa rin itong tinutulak.
"Hmm? Inaantok pa ko eh." Medyo pagalit nitong sabi. Aba!? Anong akala nya nanay nya ko!? Kaasar 'to ah! Ang baho pa! Amoy alak!
Umupo ako at ininda ang pagkahilo. Pinagmasdan ko naman ang lalaking katabi ko na ginawa ng unan ang paa ko. "Mister! Gising!" Medyo malakas kong sabi.
Umikot lang ito hanggang sa mapunta sa pinakadulo ng kama. Pilit ko siyang ginising pero walang nangyayari. Napagpasyahan kong huwag na lang matulog. Kaya sumandal ako sa headboard.
Napamulat ako nang may maramdaman ako sa leeg ko.
"Fuck!" Bulong ko nang ma-realize kong nakatulog ako.
I wasn't sitting anymore! Nakahiga na ko, walang kumot habang nakabaon naman ang mukha ng lalaki sa leeg ko at hinahalikan ito.
"M-mister." Nanginginig kong sabi.
"Hmm?" Ungol ulit nito. Nakadantay ang isang paa niya sakin. At ang malala pa, ramdam na ramdam ko.. siya.
I was about to say something again when his face went from my neck to my face, kissing me straight on my lips!
Hindi ko alam na posible pala na malasing ka sa halik ng isang tao. Hindi ko alam but I found myself responding to his kisses. Yung halik niya, nakakadala. At dala na rin siguro ng beer nainom ko kaya napapasunod ako.
"Ughh...." bulong niya. Nagulat ako ng bigla niya akong hilahin paupo sa lap niya. Napakawit naman ang mga kamay ko sa leeg niya.
Alam kong mali. Pero mismong katawan ko, ayaw magpapigil. Parang pag pinigilan ko, sa susunod ay hahanap-hanapin ko na? Ganun ung nararamdaman ko ngayon.
Nawala ako sa wisyo. Lahat yata ng pinag-aralan ko ay lumipad papalayo sa utak ko. Lahat ng pangangatwiran, nilayuan ako. Ewan ko ba kung bakit ganito ang epekto sakin. Ganun ba talaga yon? Ugh!!!
At sa huli, tinakasan pa rin ako ng utak ko. Pinangunahan ako ng kahinaan ko.
