Please read my other KathNiel Fanfic, 'CRAZY BUT TRUE' chapter 2 posted! :)))) Thanks! hihihi
Eto ang tinatawag na LAME SHORT Update! Sorrry! Pero marami kayong matututunan! :)
Anyways read on :)))
----------------------------------
Mikay's POV
I'm off to Andrea's Boutique. Susunduin ko siya kasi sabay naming titignan ung gown namin sa kasal. Parang hindi ako ung bride no? Hahaha. Sabay kasi kami ni Lukaret nagpagawa ng gown. Syempre akin, white, pero Andrea changed it to beige para hindi daw dull.
Kanya naman, white with a touch of purple. It's her favorite.
"Bruhaaa! Asan ka na?" kausap ko sya sa phone eh.
"Teka lang. Bawal magcellphone habang nagdadrive! Malapit na!" sigaw ko din.
"Okaaaaaaaaay." sabay baba ng phone.
Maya-maya lang nakita ko syang naka-abang sa gate.
"Tara na!" sigaw ko.
"Okaaaaaaaaay." sumakay na sya sa shotgun seat.
"San na ba tayo?" tanong ko. Ako ung nagdadrive huh!
"Dun sa dati, syempre.." sabi niya habang nagreretouch pa.
"Asan si Gino?" tanong ni Lukaret.
"Nasa trabaho." nagnod naman sya.
"Eh si Mikki? Dapat sinama mo na lang!"
"Baliw ka talaga. Sabi mo kagabi, wag ko isama tapos ngayon, sana sinama ko na lang. Gulo mo! Lukaret ka talaga!" tumawa lang sya.
"I know! Bwahahahaha."
Dumating din kami. Kaloka nga eh. Wala kaming ginawa dun kundi magkulitan pati ung bading nakikisali na din. Tawanan dito. Kulitan doon. Bwahahhahaha. I realized, I miss times like this with my bestfriend. Minsan sobrang nafofocus na ung attention ko kay Mikki at Gino. Minsan nakakalimutan kong makipagbonding sakanya at kay Kiko at kay Mama. And I guess this is all a part of growing up.
