UPDATEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :""""""""""">
------------------------------------
Mikay's POV
Natatakot ako...
Pano....
Mahal ko na yata si Gino.
Mahal? Parang ang bilis diba? Pero, alam kong pakiramdam 'to eh. Naramdaman ko na 'to dati. Pero sa ibang tao.
Mahal ko si Gino, not because we have a daughter, not because he's too caring, Mahal ko siya dahil tinanggap niya ko at minahal niya ko. Kahit ako lang si Mikay while he's a Dela Rosa.
Siguro alam na ng puso ko na mahal ko na siya dati pa pero my past is bordering my heart because it experienced too much pain.
Siguro ako lang talaga yung nagdedeny na hindi ko siya mahal. Kahit alam na un ng puso ko, mas inuuna ko pa din yung utak ko.
Pero ngayon, alam ko na. I can differentiate what I feel and what I know. At pati puso at isip ko, nagkakaisa na dahil ang alam nila pareho ay..
Mahal ko na si Gino.
"Mikay, I need to go malelate na ko sa flight ko eh.." oo, tama kayo ng basa, FLIGHT. May kailangan kasi siyang asikasuhin sa Europe.
"Ah.. teka lang may sasabihin lang ako.." sabi ko pa with a BIG smile. And, oo, sasabihin ko na na mahal ko din siya. *wish me luck*
"Ano yun?" sabay tingin sa relo.
"Listen carefully.." tumingin siya sa cellphone nya tapos sakin. "Gino.. I've fall--"
*RIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIING* (cellphone nya)
"Oo, papunta na ko. Sandali lang.." yan ung sabi nya sa kausap nya.
"Mikay.. ano nga ulit un?"
"Sabi ko.. Gino I think I've falle--" naputol na naman ako. -__- nakakawalang gana.
