Behind the door (Louis Tomlinson)

Hoofdstuk 22

Zayn's POV

Het licht knippert aan. "Zayn sta op!" zegt ze. Ik probeer op te staan, maar al mijn kracht is weg. "Kan ik niet." fluister ik. Ze loopt naar me toe en trekt me omhoog. De eerst stap die ik zet zak ik door mijn knie. Ik val naar voren, maar ze kan me nog net vast grijpen anders lag ik op de grond.

"Je moet mee naar een andere plek, anders vinden ze je geheid!" zegt ze terwijl ze me de trap naar boven sleept. Ik probeer me nog ergens vast aan te pakken, maar dat lukt niet.

"Doe geen moeite Malik" zegt ze als we in de gang zijn gekomen, en ik bek af ben. Ze doet de deur open en trekt me mee naar buiten. Ik zie in mijn ooghoeken dat er een Porsche aan komt rijden. Ik kijk haar aan en zie een bange blik in haar ogen. Ze gooit me zowat op de bijrijders stoel en rent zelf naar de andere kant. Als ze zit geeft ze gas en rijd snel weg...

Jordys Kuijpers POV

Ik zit al jaren op de zaak van Zayn Malik, maar het laatste jaar zijn we geen stap verder gekomen.

Ik rij net mijn straat in als ik een meisje met een jongen zie lopen. Lopen kan je het niet echt noemen, ze trekt hem mee naar waarschijnlijk haar auto. Die jongen herken ik! Als mijn blik met het van het meisje elkaar vinden duwt ze de jongen in haar auto en rent zelf naar de andere kant. Ze geeft gas en rijdt snel weg. Ik noteer snel het kenteken en geef meer gas. Ze heeft door dat ik haar volg, want ze geeft meer gas. Ik gris mijn mobiel van het dashboard en tik het nummer van het bureau in. Als hij overgaat begin ik te praten.

? : Kuijpers, wat kan ik voor je doen?
Ik: Ik heb versterking nodig, ik achtervolg de ontvoerder van Zayn Malik.

? : Wat is het kenteken?
Ik: KT-26-**

? : Is goed, we komen eraan.

Ik hang op en smijt mijn mobiel weg.

Als we een stoplicht naderen kan ik nog net een auto ontwijken. Ik negeer alle toeters en gevloek. Boven me hoor ik een helikopter. Als we een straatje inrijden krijg ik een glimlach op mijn gezicht. Het loopt dood.

Ik trap op de rem en laat mijn achterbanden door glijden zodat ik horizontaal sta. Ik stap zo snel als ik kan uit en richt mijn pistool op haar auto. "Uit die auto!" schreeuw ik. Ze stapt uit de auto en loopt naar me toe. Dit keer richt ik mijn pistool op haar. "Ga met je knieën op de grond zitten, met je handen op je hoofd!" schreeuw ik. Ze doet wat ik zeg. Langzaam loop ik langs haar. Ik loop naar de deur van Zayn. Hij kijkt me geschrokken aan als hij mijn pistool ziet. Ik doe zijn deur open. "Zayn het komt goed." zeg ik. Hij begint hysterisch te wijzen. "Zayn, wat is er?" vraag ik. "Achter je" fluistert hij. Ik draai me om en zie dat ze een pistool op mij richt. Ook ik richt mijn pistool op haar. "Laat die pistool zakken!" schreeuw ik. "Nooit!" schreeuwt ze terug. In mijn ooghoek zie ik mijn collega's staan. "Doe nu wat ik zeg, anders schiet ik!" schreeuw ik.

Ik weet dat ik zelf niet ga schieten. Vroeger toen ik nog maar een jaar in dienst was, was een achtervolging mislukt. Ik werd door mijn rechter borst geschoten. Ik heb anderhalf jaar gerevalideerd. En door dat incident durf ik niet goed meer op iemand te schieten. "Leg dat pistool weg of anders haal ik de trekker over!" schreeuw ik. Mijn handen beginnen langzaam te trillen. Er verschijnt een grijns op haar gezicht. Ik word nu echt boos. Ik hoor een schot. Zou ik dat hebben gedaan? Zou ze op mij hebben geschoten. Ze zakt in elkaar en begint te krijsen. Ze grijpt naar haar been. Achter haar staat mijn collega. "Ik wist dat je niet durfde te schieten" zegt ie. Ik schenk hem een glimlach toe. Als mijn andere collega's naar het meisje toe gaan, draai ik me weer om naar Zayn. Ik open de deur. Hij kijkt mr met bange ogen aan. "Zayn het komt goed!" zeg ik. In plaats van angst verschijnt er opluchting in zijn ogen. En ook ik, voel me heel erg opgelucht...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heey mensjeess!

Dit was dan het laatste hoofdstuk van Behind the door!

Er komt nog wel een epiloog!

XXX Nienke