Στα Κρυφά Μονοπάτια Του Έρωτα (1 Βιβλίο)

κεφάλαιο 10

Την κοιτάζω βουρκωμένος και την κλείνω στην αγκαλιά μου, κοντά της νιώθω ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Κοιτάζω τα μάτια της και τρέμω από πόθο για κείνη, είναι το οξυγόνο μου και η ζωή μου ολάκερη.

-Είμαι σκλάβος σου, ότι μου ζητήσεις θα το κάνω, τώρα να μου ζητήσεις να πεθάνω θα παθαίνω για χάρη σου.

-Αφού είναι έτσι λοιπόν, κάνε μου έρωτα Αλέξανδρε, κάνε με για άλλη μία φορά να νιώσω την ζεστασιά του κορμιού σου πάνω μου.μου ζητάει σοβαρή, κοιτώντας με αγάπη.

-Κάθε τριαντάφυλλο είναι μοναδικό,Ξεχωριστό ανεπανάληπτο όπως και εσύ!Μόνο που το τριαντάφυλλο ξεχωρίζει μέσα σε έναν κήπο.Ενώ εσύ στην κάρδια μου!φίλησα τα γλυκά της χείλη και της έκανα έρωτα στο πάτωμα του γραφείου μου, κοιτώντας τα πανέμορφα μάτια της, κάθε φορά μαζί της είναι σαν πρώτη φόρα, νιώθω όλο μου το κορμί να τρέμει καθώς γινόμαστε ένα..

-Έλα μάτια μου, τελείωσε μαζί μου..της ψιθυρίζω στο αυτί. οι ματιές μας συναντιούνται.

-Αχ Αλέξανδρε!φωνάζει και τελειώνουμε μαζί, πέφτει δίπλα μου και προσπαθεί να βρει την ανάσα της.

Σηκώθηκα, και κάθισα δίπλα της. Έβγαλα τον σταυρό από τον λαιμό μου και τον φόρεσα στον δικό της..

-Θέλω να τον φοράς πάντα, για να σε προσέχει.της είπα γλυκά και την φίλησα.

-Θα τον φοράω και θα σε σκέφτομαι.λέει ενώ με κοιτάζει στα μάτια.

-Ομορφιά μου...λέω και ακούμε το κινητό της να χτυπάει. Βρίζω από μέσα μου και την αφήνω να σηκωθεί από το πάτωμα για να απαντήσει.

-Τι έγινε; δεν καταλαβαίνω γιατί κλαις, πες μου πιο καθαρά και αργά.την ακούω να λέει και την πλησιάζω.

-Έχετε τρελαθεί τελείως, μέσα στην τάξη βρήκατε; και με τον Χρήστο τι έγινε;είπε θυμωμένη και ανησύχησα.

Το έκλεισε το τηλέφωνο πολύ αναστατωμένη και με αγκάλιασε.

-Ο Χρήστος σε χρειάζεται, και σαν αδερφό και σαν δικηγόρο. Ο διευθυντής του σχολείου έπιασε τον Χρήστο με την Δέσποινα πάνω στην έδρα, ευτυχώς φορούσαν ρούχα, αλλά ο Χρήστος έχει μπλέξει πολύ άσχημα, πήγαινε αμέσως στο σχολείο, γιατί έχουν ειδοποιηθεί και η γονείς της Δέσποινας. αναστενάζω και της κλέβω ένα φιλί της για να πάρω δύναμη για την συνέχεια που ακολουθεί.

Φτάνω στο σχολείο και χωρίς χάσιμο χρόνου πηγαίνω στο γραφείο του διευθυντή. Μπαίνω μέσα και βλέπω την Δέσποινα να κλαίει σε μία μεριά ενώ ο Χρήστος να είναι δίπλα της να προσπαθεί να την ηρεμήσει.