Στα Κρυφά Μονοπάτια Του Έρωτα (1 Βιβλίο)

Κεφάλαιο 22

-Εγώ όμως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, δεν μπορώ να σκεφτώ την ζωή μου χωρίς εσένα, είσαι ο λόγος της ύπαρξης μου.λέει χωρίς να πάρει το βλέμμα του από τα μάτια μου..

Μου γυρνάει πλάτη και τον ακούω να βγάζει μία κραυγή πόνου, ενώ έχει τοποθετηθεί είδη το χέρι του πάνω από την καρδιά.

Νιώθω τα πόδια μου να κόβονται, και την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά που νιώθω ότι θα βγει έξω. Δεν έχω φοβηθεί περισσότερο στην ζωή από τώρα, τον ρωτάω που είναι τα χάπια του και αφού του τα δώσω τον ρωτάω αν είναι καλύτερα..

-Είσαι δική μου, όπου και να πας εμένα θα σκέφτεσαι, το δικό μου άγγιγμα θα ζητάς,τα δικά μου φιλιά.λέει και κολλάει τα χείλη του στα δικά μου.

-Σε δύο εβδομάδες αρραβωνιαζομαι.λέω μέσα από το φιλί μας και με κοιτάζει στα μάτια με τρόμο.

-Θα αφήσεις κάποιον άλλο να σε αγγίξει;ρωτάει σοβαρός έπειτα από αρκετή ώρα σιωπής..

Όχι!

-Δεν σε αφορά.φωνάζω και τον βλέπω να τα χάνει για λίγο, με πιάνει βίαια από τα χέρια και με βάζει πάνω στο τραπέζι.

-Φυσικά και με αφορά! αυτό το κορμί είναι δικό μου, μόνο εγώ θα το αγγίζω, μόνο εγώ θα σου κάνω έρωτα, θα σε κάνω να τρέμεις από ηδονή.λέει και ξεκινάει να φιλάει όλο μου το κορμί..

-Μόνο εγώ.επαναλαμβάνει και σκίζει το εσώρουχο μου, με μία κινήσει εισχωρεί μέσα μου, αργά αλλά απότομα, με δυνατές κινήσεις μου κάνει έρωτα, παθιασμένο, απελπισμένο και άγριο έρωτα.

-Πες μου ότι δεν θα αφήσεις κάποιον άλλο να σε αγγίξει, πως δεν θα αγαπήσεις κανέναν άλλο, πως με αγαπάς όσο εγώ.λέει και νιώθω το κορμί μου να τρέμει, η ανάσα μου γίνεται πιο βαριά και τελειώνω μαζί του.

Δεν βγαίνει από μέσα μου, μένει εκεί και με κοιτάζει στα ματιά..

-Γιατί μου θέλεις να χωρίσουμε αγάπη μου; αφού το ένιωσα δεν μου έδωσες μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή σου, γιατί;ρώτησε και χαμήλωσα το βλέμμα μου για να μην δει τα δάκρυα μου.

Πονάω νιώθω πως με σκοτώνουν, πως μου ξεριζώνουν την καρδιά, πως θα ζήσω μακριά του; πώς;

Δεν του δίνω απάντηση και απομακρύνεται, φοράω με βιαστικές κινήσεις το παντελόνι μου και το σουτιέν μου και πλησιάζω τον καναπέ που πέταξε την μπλούζα μου για να την φορέσω.

Κάθεται δίπλα από την τζαμαρία και κοιτάζει έξω την θέα χωρίς να μιλάει.

-Έμαθε ο πατέρα σου για μας; για αυτό μου είπες πριν αυτές τις μαλακίες;ρωτάει χωρίς να πάρει το βλέμμα του από την θέα.