Στα Κρυφά Μονοπάτια Του Έρωτα (1 Βιβλίο)

Επίλογος

-Το γραφείο πως πάει; αντέχουν τα οικονομικά σου;τον ρωτάω και με κοιτάζει μπερδεμένος.

-Πες μου ότι δεν άδειασες τις πιστωτικές μου;ρωτάει έντρομος.

-Όχι απλά να ξέρεις...ο Αχιλλέας και η Σοφία σε οχτώ μήνες θα αποκτήσουν αδερφάκι..

-Μα πώς; πότε;ρωτάει μπερδεμένος

-Τι θες να πεις; δεν ξέρεις πως γίνονται τα μωρά;τον ρωτάω ειρωνικά.

-Μα πρόσεχα πάντα.λέει σαν δικαιολογία.

-Πάντα; το τελευταίο βράδυ πριν φύγεις, αν θυμάσαι καλά έσπασε το προφυλακτικό!του θυμίζω και σηκώνομαι όρθια.

-Είμαι μπερδεμένη, γιατί πάντα έρχονται τα μωρά όταν βρισκόμαστε σε περίεργες καταστάσεις;τον ρωτάω και με παίρνει αγκαλιά.

-Για να μας φέρνουν πιο κοντά μωρό μου, για να μεγαλώσουμε την όμορφη οικογένεια μας.με φιλάει και κοιτάζει τα μάτια μου σκεφτικός.

-Τώρα που ήσουν μόνη, σε τι κατέληξες;με ρώτησε

-Ότι δεν φταίει το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά ο φόβος, μπορεί να σε χάσω και αυτό με τρελαίνει.παραδέχομαι προβληματισμένη.

-Άλλο ο φόβος άλλο η ζήλεια, ή ελλείψει εμπιστοσύνης. Εσύ τι νιώθεις Αναστασία;με ρωτάει συγκρατημένος.

-Αν σου πω και τα τρία θα θυμώσεις;τον ρωτάω διστακτικά.

-Όχι, θα με απογοήτευες.δηλώνει σοβαρός.

-Νιώθω μόνο φόβο κάποιες φορές, νιώθω τόσο δυνατά συναισθήματα για σένα, τις μέρες που ξυπνάω και είσαι δίπλα μου νιώθω ευτυχισμένη, εσύ Αλέξανδρε τώρα νιώθεις όπως πρώτα; πριν μπούμε και εμείς στην πλήξη της καθημερινότητας, σαν παντρεμένοι;μου χαμογελάει και πιάνει το χέρι.

Βγαίνουμε έξω στον κήπο, καθόμαστε εκεί και συζητάμε για ότι μας προβληματίζει, για να ξεκινήσουμε από εκεί και να φτιάξουμε μία όμορφη αρχή ξανά.

-Εγώ μαζί σου δεν έχω νιώσει πλήξη, δεν μπορώ, όταν σε βλέπω, σε κρατάω στην αγκαλιά μου, ενα πράγμα με κάνεις να νιώθω, ευτυχία.

-Το θέλεις το μωρό;με ρωτάει και χαϊδεύει την κοιλιά μου.

-Δεν ξέρω, εμείς πώς θα συνεχίσουμε;ρωτάω φανερά προβληματισμένη.

-Μαζί, πάντα μαζί.με φιλάει και περιμένει την έγκριση μου για να συνεχίσει, του χαμογελάω, και περνάω τα χέρια μου γύρω του.

-Μου έχει λείψει τόσο πολύ το κορμί σου.λέει χαμηλόφωνα, ξαπλώνω στο πάτωμα και εκείνος έρχεται πάνω μου.