DAVETSİZ MİSAFİRİM

# Adres #

Babannemin bıraktığı nota baktım ve beni bekleyen tonlarca çıkmazı düşündüm
Ya beni istemezlerse , ya kötü davranırlarsa diye sorulu bir şekilde adresi avucumun içinde büzdüm . sonra kalkıp üstüme kot pantolonumu ve gömleğimi giyerek nedensizce özendim . aylar sonra ilk defa makyaj yapmıştım abartmadan . sonra aşağı inip kimseye açıklama yapmadan uzun bir süreden sonra dışarı çıktım . kapının önünde bekleyen şoför

" Hande hanım nereye bırakmamı istersiniz ?"

" teşekkür ederim ama tek gitmek istiyorum anahtarı verirmisin "

" Eminmisiniz Hande hanım ? "

" serkan abi lütfen " anahtarları aldım ve arabama bindim . büyük bir iç çekerek kağıtta yazılı olan adrese büyük bir heyecanla ilerledim. 
Arabadayken telefonum çaldı ve hem sürüp hemde çantamdan çıkarmaya çalışıyordum . büyük uğraşlar sonucu telefonu aldım . arayan Esra'ydı. Esra hem aile dostumuzun kızı hemde liseden beri kardeşim , yaşanan olaydan sonra bir saniye yanlız bırakmadı beni ama şuan kuzeninin yanına gitmek zorunda kaldığı için ne zamandır görüşemiyorduk.

"Alo , Esram "

" Nasılsın bebeğim , aklım hep sen de ya "

"Merak etme beni esram , ben iyiyim yani galiba sana anlatacağım çok garip şeyler var ne zaman geleceksin buraya "

"1 haftaya gelmeye çalışırım , kötü birşey yok değil mi ?"

" valla kötü mü iyi mi bende bilmiyorum gelince konuşuruz kendine iyi bak "

"Tamam Handem sende kendine iyi bak öpüyorum " telefonu kapattım ve adreste ki mahalleye girdim çok tatlı ve kalabalık bir yerdi ve oldukça fenomen bir yerdi şimdiden içim ısındı .
Arabayı apartmanın yanına park ettim ve kalbimin olacaklardan habersiz ve korkak bir şekilde atışına aldırış etmeden arabadan indim ve etrafı incelemeye başladım . sonra bir sesle irkildim oldukça naif bir sesdi .

" birine mi baktınız ?" dedi tesettürlü sırt çantalı bir liseli kız . ilk önce afalladım ve hafif gülümseyerek

" ben bu adrese gidecektim de tanıyormusunuz ?"dedim kağıdı uzatarak . eline aldı ve bir kaç kere okudu anlamayan gözlerle bana baktı

"Evet çok iyi biliyorum çünkü bizim evin adresi yazılı "

"N..Ne , aa öylemi yoksa sen Aybüke'misin ?"

" Nerden tanıyorsunuz bizi ? "

" uzun hikaye canım , şimdi beni annenin yanına götürürmüsün , yanş Meryem hanıma "

" tabi , buyrun " dedi binayı göstererek . şimdilik bir sorun yoktu hatta kanım kaynamıştı bile Aybüke'ye .
Asansöre bindik ve 3 .katta indik . sonra bir kapıda durup zili çaldık kapının üstünde tuhaf yazılı bir şey vardı galiba arapça deniliyordu . bir kaç saniye bekledikten sonra kapı açıldı . titreyen ellerim ve terkeyen avuç içimi pantolonuma silerek kafamı kaldırdım ve karşımda oldukça güleryüzlü yazmalı bir hanımefendi çıktı orta yaşlarda . Aybüke'ye sorulu bakışlar atarak bana naifçe gülümsedi .

" buyur kızım , kime baktın ?"

" B..ben Meryem Çakır'la görüşecektim ama"

" buyur benim " elimi uzatarak korkakça

" Ben Hande " dedim ima edercesine . ilk önce gözlerini kocaman açtı sonra da sen olabilirmisin diye bir bakış attı ve kocaman gülümseyerek

" yoksa sen Meltem'in torunumusun ?"

" E..evet beni o gönderdi buraya daha doğrusu 16 yıl önce ki vasiyeti "

" gel kızım içeri , geç " dedi kolumdan tuttu ve kapının önünde ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçtim .ve bizi izleyen sorulu Aybüke