Bittiyse

Bölüm 16

Babamın dediklerine hala çok sinirliyim ve kırgınım.Ben Gece'yi ve Deniz'i nasıl bırakıp giderim.Sakin olmaya çalışarak motosikletime binip eve doğru sürmeye başladım.Sabahtan beri motor pistim de amaçsızca oturuyorum.Kızlar beni çok merak etmişlerdir,telefonumda şarjı yok aman ne harika!

Yaklaşık on beş dakika için de eve ulaşmıştım,motorumu park ettikten sonra kaskımı çıkartıp indim. Gece'nin kapının önünde endişeli bir şekilde oturduğunu gördüm.

-Gece neyin var?

-Deniz...

-Ne oldu Deniz'e? Kavga falan mı ettiniz?

-Hayır.

-Ee o zaman neyin var senin?

-Okuldan hocası çağırdı proje varmış.

-Bu saatte mi?

-Evet yaklaşık bir iki saat önce.

-Gelmedi mi hala?

-Hayır. Telefonu da kapalı ulaşamıyorum ve içimde çok kötü bir his var,kesin ona bir şey oldu.

-Okula gidelim istersen?

-Ciddi misin?

-Evet,burada boş boş duracağımıza gidip bakalım iyi mi kötü mü diye.

-Tamam,araba kullanacak halim yok motorla gidelim.

-Peki.

Gece'nin elinden tutarak onu oturduğu yerden kaldırdım.Resmen ruh gibiydi,daha önce onu bu kadar durgun görmemiştim.Motoruma ikimizde bindikten sonra seri bir şekilde çalıştırdım ve yola koyulduk.Yaklaşık on beş dakika sonra okula ulaşmıştık.Motorumu boş bir yere park ettikten sonra kasklarımızı çıkartıp indik.Hızlı bir şekilde okulun içine girdik ve Deniz'i aramaya başladık.Ama her yerin ışığı kapalıydı.

-Eve gitmiş olabilir mi?

-Eve gitse telefonu açardı ve bize haber verirdi.

-Tamam da Gece her yerin ışığı kapalı nerede olabilir ki?

-Kütüphaneye de bir bakalım.

-Peki nası istersen.

Hızlı bir şekilde o soğuk koridorlardan geçerek kütüphaneye doğru ilerledik,ama ne yazık ki orada da yoktu.

-Koskoca üniversite de bir bekçi bile yok!

-Haklısın da bu saatte okulda olmamız suç.

-Deniz'i neden okula çağırdı o zaman!

-Kim?Dedim ürkek bir ses ile.

-Mustafa hocası.

-Tamam Gece sakin ol.

-Eğer ona bir şey olursa ilk önce o Mustafa hocayı bulup kendi ellerimle gebertirim!

O anda cebimde ki telefon titredi ve mesaj geldiğini anladım,açıp baktım. ''Birde kafeteryaya bakın isterseniz.''yazıyordu.Mesajı Gece'ye gösterdikten sonra koşarak kafeteryaya gittik.Kafeteryanın o ağır kapısını sanki yokmuş gibi ittirip içeriye girdik ve o anda ışıklar açıldı.İkimizde hiçbir şey yapamadık sadece donup kaldık.Gece hızla Deniz'in yanına koşarak gitti ve tam yanında eğilerek Deniz'in bedenini ellerinin arasına aldı ve ağlamaya başladı.Sesi o kadar kuvvetliydi ki adete kulaklarım yerinden çıktı. Gece'nin yanına gittim ve yavaşça eğildim.

-Gece bana bak.Dedim çok sakin bir sesle.

-Gitti o beni bırakıp gitti.Dedi aynı sesi ölü gibi çıktı.