"She is Mine!" ~ Jungkook √

16 - "Özür dilerim"

'Özür dilerim nolur cevap ver'

'Jungkook cidden böyle olacağını bilemedim'

'Olayın benimle alakası yoktu. Beni ilgilendirmez diye düşündüm'

'Sana yalan söylemek istemedim. Özür dilerim aptallık ettim'

Sori yatağında oturmuş ağlarken durmadan Jungkook'a mesajlar atmaktaydı.

'Yemin ederim bir daha olmayacak özür dilerim'

Sori ağlarken telefonuna bildirim sesi gelmişti.

'Sana ikinci bir şansımın olmadığını söyledim'

'Jungkook yapma lütfen'

'Sen nasıl bir insansın! MESAJ ATMA ARTIK'

'Lütfen buluşalım anlatmama izin ver'

'SANA MESAJ ATMA DEDİM'

Sori yaşlar yanaklarından düşerken gözlerini ekrandan çekemiyordu.

Şimdi ne yapacaktı?

Ne kadar süredir ağlıyordu?

Bir saat olmuş muydu?

Yorgun vücudu ile telefonun ışığının yandığını gördüğünde heyecanla mesajı açtı.

'Seni sevmiştim'

Genç kızın yüzüne acı bir gülümseme yayılmıştı.

'Ben de seni sevdim'

'Eğlendin mi?

'Ne?'

'Beni aptal yerine koydun'

'Hayır amacım bu değildi Jungkook sen de biliyorsun lütfen anlatmama izin ver'

'Bir daha mesaj atma'

Sori gözlerini acı içinde kapattı. Ona durumu anlatmaya çalışsa da anlamıyordu. Hani onu yakmıştı.

'Neden yaptın bunu?'

Sori gelen mesajı okuduğunda gözlerini kıstı. Jungkook dengesiz davranıyordu.

'Hani yapmamı istedi. Onun hayatını ilgilendirdiğini düşündüm. Sana yalan söylemek istemedim. O söylediği için yaptım. Beni ilgilendirmeyeceğini düşündüm'

'Ağlıyorsun değil mi?'

Sori'nin gözleri yeniden dolmaya başlamıştı. Saat gece yarısını çoktan geçmişti ve ağlamaktan yorgun düşmüş gözleri ısrarla kapanmak istiyordu.

'Çünkü hissediyorum'

'Sen de ağlıyorsun değil mi?'

Genç kız mesajı attıktan sonra bir süre mesaj gelmemişti. Sori onu nasıl bu hale getirdiğine bir anlam veremiyordu. Bu konudaki hassasiyetinin bu derece olduğunu tahmin bile edemezdi doğrusu.

'Yarın buluşalım. Saat 1de. Kafenin önünde ol'

'Teşekkür ederim Jungkook'

'Beni ikna et Sori. Buna ihtiyacım var'

Genç kızın içine küçük de olsa bir umut dolmuştu. Kalbine koyduğu elini göğsüne bastırırken nefes almakta zorlandığını hissediyordu. Bu sefer bir hata yapmamalıydı.

-

-

Sori aynadaki görüntüsüne baktı. Gözlerinin altı mosmor olmuştu. Uyuyamamıştı. Ara sıra gelen ağlama nöbetlerini de sayarsak.. Pek iyi olduğu söylenemezdi.