Chapter 2 – I Like You
Mary’s POV
It’s one in the morning hindi kami makatulog nila Karl at Yannie sa living room kasi kami nag decide na matulog kami na din yung naglinis ng bahay ang bait naming no? well New Year naman ngayon kaya eto kami na tumulong.
Naglalaro kami ngayon ng Uno, yung kailangan mong tanggalin yung isang block at ilagay sa tuktok. Mahirap yan pag pasmado ka.
It’s Karl’s turn na, maingat siya sa pag kuha dun sa isang block sympre pag bumagsak talo siya sa amin ni Yannie pag natalo siya edi he’s our maid haha.
Dahan dahan lang si Karl tas bigla siyang nagulat nagring kasi yung phone niya bumagsak tuloy yung blocks haha. “SHIT.” Sigaw niya
Tawa kami ni Yannie “Yes panalo.” Sabi ni Yannie sabay apir sa akin.
Sinagot ni Karl yung phone call “Hello Kim naman eh panira ka talaga.” He said on the phone, yung Kim ayun yung naka-red na barkada niya diba? Umuwi yun kanina eh nung nag twelve sympre may family din siguro siya. “Ah saan ka ba?” tanong ni Karl. “Sige sige sunduin ka naming diyan.” Sabi niya tas binaba niya na.
“Sino yun?” I asked.
“Tara samahan niyo ako sa playground may susunduin tayo.” He said at kinuha niya yung susi ng kotse niya, kotse pa malapit lang naman yung playground.
Sumunod kami ni Yannie teka bakit kami sumusunod dito talo to ah hahaha yaan mo na makikita mo naman si Kim eh haha.
Hala isip talaga epal, gwapo siya ok ayun lang yun sige hot na din siya haha.
Pinuntahan na naming siya sa playground at ayun siya nasa swing nakatingin sa langit shetttt ang gwapo niya tignan.
Lumapit si Karl sa kanya, may binulong siya kay Karl at lumapit na din kami. “Proper introduction daw.” Sabi ni Karl. “Mary, Yan this is Kim best friend ko, hindi niyo siya kilala kasi tiga Manila kayo, Kim mga pinsan kong makukulit.” Introduction ni Karl epal makulit talaga pwede naman mga pinsan kong magaganda haha
“Hello, ako si Yannie.” Sabi ni Yannie psh nag shake hands sila
“Kevin Ian Montenegro.” Sabi niya “Kim for short.”
Paano naging Kim kung Kevin?
“First letter ng name ko K I M.” sabi ni Kim wow mind reader?
“Mary.” I said
Sumakay na kami sa kotse ni Karl aish sa likod na ako epal si Kim. Umuwi na kami at dun pala matutulog si Kim.
Nagayos kami ni Yannie at we decided sa kwarto nalang matulog sila Karl din kasi sa kwarto siya matutulog eh. Pero hindi pa kami natulog naglaro pa kami.
Truth or Dare.
Nakailang ikot na din at ayoko na ng dare! Busog na busog na ako. So nalaman ko din na kakabreak lang nila ng girlfriend niya and so on. hala sa akin na tapat yung bote pshh ayoko na talaga ng dare.
“Truth.” I said.
Si Kim magtatanong sa akin. “Can I court you?” he asked.
Nagulat ako sa sinabi niya! Waa kakakilala lang naming ligaw na agad? Haha tumingin ako kay Karl teka bakit hindi siya nagulat? Diba dapat dambahan na niya si Kim dahil liligawan ako? Diba dapat walang talo talo huhu don’t tell me?
“No.” I said firmly sympre hindi ko siya kilala pa masyado then ligaw na hindi ba pwede na friends muna kami?
“I never take no for an answer.” He said
“Well now you do.” I said and stood up mataray ako pakipot effect haha joke ayoko sa kanya no no no a big NO! Naglakad na ako paalis ng living room para pumunta sa kwarto ko sa taas.
“Bahala ka, I will still court you even if you don’t approve it.” He said. “I like you.” he exclaimed.
Bakit biglang bumilis yung tibok ng puso ko? Waa tumakbo na ako sa kwarto ko feeling ko pulang pula na mukha ko ang init kasi eh did he just say he likes me? Uwaa no no no Mary bawal.
Kyaa kinikilig ako eh.
“I like you.”
“I like you.”
“I like you.”
“I like you.”
“I like you.”
Mr. Kevin Ian Montenegro who the hell are you?
Bakit ako kinikilig sa kanya?
Hindi porket gwapo ka at hot ka Mr. pwede ka na pumasok sa isip ko huhu nageecho parin yung sinabi niya sa akin.
I smiled unconsciously, thinking about him liking me it made my heart skip a beat. It made me happy.
*tbc*
BINABASA MO ANG
A Little Help From Destiny
Teen FictionA story about how destiny keeps on helping two scared people to fall in love with each other but trials and misunderstandings keep them apart. (A paper airplane helped me write this story) Mary always believed that everything happens for a reason an...